Κύριε διευθυντά
Την τελευταία του πτήση στην αιωνιότητα έκανε την 11η Ιουλίου ένας απ’ τους τελευταίους βετεράνους του Β΄ Π.Π., ο πτέραρχος Ιωάννης Αναγνωστόπουλος, σε ηλικία 100 ετών. Ο πτέραρχος Αναγνωστόπουλος εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το 1937 και αποφοίτησε το 1940.
Η 28η Οκτωβρίου του 1940 βρίσκει τον νεαρό ανθυποσμηναγό Ι.Α. χειριστή της 31ης Μοίρας Ελαφρού Βομβαρδισμού στη Λάρισα, με αεροσκάφη (α/φ) Ποτέζ 63, οπότε αρχίζει να «οργώνει» τον ουρανό της πατρίδος μας για τον εντοπισμό και την κατάρριψη των ιταλικών α/φ.
Με την κατάρρευση της χώρας, ο Ι.Α. κατορθώνει, μέσω Κρήτης, να διαφύγει στην Αίγυπτο, να ενταχθεί στο δυναμικό της 335 Μοίρας Διώξεως, με α/φ Χαρικέιν και να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις της ερήμου υπό τη βρετανική διοίκηση της RAF. Η ευψυχία του και η αεροπορική του δεινότητα δεν άργησαν να γίνουν γνωστές σε όλες τις συμμαχικές δυνάμεις, όταν ήταν ο πρώτος που επέτυχε την κατάρριψη ενός υπέρτερου σε επιδόσεις γερμανικού Μέσερσμιθ 109.
Δυστυχώς, η πολεμική του δράση δεν θα διαρκέσει για πολύ, αφού λίγες ημέρες αργότερα σε μια αποστολή το αεροπλάνο του θα χτυπηθεί από εχθρικά πυρά και θα αναφλεγεί, οπότε ο Ι.Α. θα εκτελέσει αναγκαστική προσθαλάσσωση εντός της εχθρικής ζώνης και θα συλληφθεί στις 3 Νοεμβρίου του 1942. Στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως της ερήμου, όπου θα κρατηθεί αρχικά, θα βασανιστεί αγρίως, χωρίς όμως να καμφθεί ούτε στο ελάχιστο το ηθικό του.
Από το στρατόπεδο συγκεντρώσεως, πλησίον της Νάπολης της Ιταλίας, στο οποίο έχει μεταφερθεί αργότερα, κατορθώνει να αποδράσει στις 9 Σεπτεμβρίου του 1943 και μετά ατελείωτη ταλαιπωρία 50 ημερών. Λίγες ημέρες αργότερα επαναπροωθείται στην Αίγυπτο, εντάσσεται στο δυναμικό της 336 Μοίρας Διώξεως Βομβαρδισμού και αρχίζει να εκτελεί αεροπορικές προσβολές εναντίον στόχων στην κατεχόμενη Ελλάδα.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας και την επιστροφή των τριών πολεμικών μοιρών, ο αγώνας συνεχίζεται, αφού σε λίγο θα ξεσπάσει ο Εμφύλιος, κατά τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία θα κληθεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο πτέραρχος Ιωάννης Αναγνωστόπουλος άφησε έντονο το αποτύπωμά του τόσο ως διοικητής της 111 Πτέρυγος Μάχης όσο και ως αρχηγός του 28ου Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας. Ειδικότερα κατά τη θητεία του ως αρχηγού επέδειξε απαράμιλλο σθένος, γενναιότητα, πατριωτισμό και προσήλωση στο καθήκον, ώστε να γεμίσει υπερηφάνεια όλους τους υφισταμένους του.
Οταν τον Νοέμβριο του 1967 σμήνος τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών παραβίασε τον εθνικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Καρπάθου, χωρίς καν να ενημερώσει τους προϊσταμένους του, απέστειλε ένα ιστορικό τελεσίγραφο στις τουρκικές και νατοϊκές αρχές, στο οποίο έγραφε τα εξής: « Από της 6ης πρωινής ώρας της αύριον κάθε αεροσκάφος που θα παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδος θα καταρρίπτεται». Το αποτέλεσμα ήταν άμεσο. Πριν καν εκπνεύσει το τελεσίγραφο, ο Αμερικανός διοικητής του 6th ATAF του NATO, πτέραρχος Τίπτον, τον επεσκέφθη στη Λάρισα και τον διαβεβαίωσε ότι το φαινόμενο δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Πράγματι, μέχρι τον Αύγουστο του 1974 ουδεμία παραβίαση του εθνικού εναερίου χώρου υπό τουρκικού α/φ συνέβη.
Δυστυχώς, τα δραματικά γεγονότα της 13ης Δεκεμβρίου 1967 και η πρόωρη αποστρατεία του χαρισματικού πτεράρχου στέρησαν την Πολεμική Αεροπορία από έναν εξαίρετο και σπάνιο στρατιωτικό ηγέτη. Καλό ταξίδι, αλησμόνητε πτέραρχε – αρχηγέ.
Επισμηναγός (Ι) ε.α. Γεωρ. Κασσαβετης τ. δ/νων σύμβουλος, μέλος Δ.Σ. ΕΑΑΑ
Η αξιολόγηση των δικαστών
Κύριε διευθυντά
Οι δικαστικοί λειτουργοί των δικαστηρίων επί της ουσίας αξιολογούνται βάσει των ετησίων εκθέσεων υπηρεσιακής αποδόσεως που συντάσσονται από επιθεωρητές – δικαστές. Ο τρόπος αυτός επιθεωρήσεως δεν είναι δυνατόν να απεικονίσει πλήρως τη νομική κατάρτιση και, το κυριότερο. την εκτίμηση των αποδείξεων βάσει των οποίων εξέφρασαν την ουσιαστική κρίση ο επιθεωρούμενος δικαστής, γιατί τίθενται υπόψη του επιθεωρητή ελάχιστες δικαστικές αποφάσεις της επιλογής του επιθεωρούμενου. Για να σχηματίσει δε γνώμη ο επιθεωρητής για την ουσιαστική κρίση αυτού, πρέπει να μελετήσει ολόκληρη τη δικογραφία βάσει της οποίας εξεδόθη η πολιτική ή ποινική απόφαση, πράγμα που συμβαίνει σπανίως. Τα ανώτερα, όμως, δικαστήρια, τα οποία, κατόπιν ασκήσεως ενδίκου μέσου, επιλαμβάνονται της υποθέσεως, για να εκδώσουν απόφαση, μελετούν τη νομική βάση και την ουσία της υποθέσεως, και έτσι μπορούν να σχηματίσουν κρίση για τις ικανότητες του δικαστή, που είτε μονομελώς είτε ως εισηγητής πολυμελούς δικαστηρίου ή μέλος ποινικού δικαστηρίου εξέδωσε την απόφαση, και θα μπορούσαν να βαθμολογήσουν τον δικαστή με αντικειμενικά κριτήρια στα παραπάνω δύο πεδία.
Η βαθμολόγηση αυτή του δικαστή, που θα είναι πλήρως αντικειμενική γιατί θα γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια από ανώτερα αυτού που εξέδωσε την απόφαση δικαστήρια και από διαφορετικούς κατά περίπτωση δικαστές, θα συγκεντρώνεται ηλεκτρονικά σε κεντρικό φορέα που θα απεικονίζει σε βάθος χρόνου τη συνολική απόδοση του δικαστή. Το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με το υπάρχον σύστημα από επιθεωρητές δικαστές και πιστεύω ότι ευνοεί τους ικανούς δικαστές, διότι θα απεικονίζει τις πραγματικές τους ικανότητες, οι οποίες δεν θα εξαρτώνται μόνο από την κρίση του επιθεωρητή αλλά από την πολλαπλή κρίση ανωτέρων του επιθεωρουμένου δικαστηρίων. Συνεπώς, με τη ρύθμιση αυτή παρέχονται περισσότερα εχέγγυα για την αξιοκρατική εξέλιξη των δικαστικών λειτουργών. Προς τούτο απαιτείται κατά την προσεχή συνταγματική αναθεώρηση η προσθήκη στο σχετικό άρθρο του Συντάγματος της διατάξεως: «Η επιθεώρηση των δικαστών ασκείται και από τα δικαστήρια όπως ο νόμος ορίζει». Η προσθήκη αυτή είχε περιληφθεί στο σχέδιο αναθεωρήσεως του Συντάγματος από την κυβέρνηση Σαμαρά που συνετάγη από τον Προκόπη Παυλόπουλο. Αγνοώ, όμως, αν το σχέδιο αυτό θα ληφθεί υπόψη από την κυβέρνηση ή θα είναι μέρος της προτάσεως από τη Νέα Δημοκρατία. Σε κάθε όμως περίπτωση, προτείνω η παραπάνω προσθήκη να γίνει αντικείμενο συζητήσεως αρμοδίως και να περιληφθεί στο υπό αναθεώρηση άρθρο του Συντάγματος.
Λεανδρος Τ. Ρακιντζης – Αρεοπαγίτης Ε.Τ.
Είναι πολλά τα σκουπίδια
Κύριε διευθυντά
Στον δρόμο από Κόρινθο προς Επίδαυρο υπάρχουν εκατέρωθέν του πολλά πεταμένα σκουπίδια, όπως συμβαίνει πανελλαδικά. Σε συγκεκριμένα όμως τμήματά του, δηλαδή από τη χιλιομετρική θέση 20 έως τη χιλιομετρική θέση 30, τα σκουπίδια είναι τόσα πολλά ώστε καλύπτουν και δεν φαίνεται ούτε το υποκείμενό τους υπέδαφος. Αναρωτιέμαι μήπως αυτό και μόνον αυτό θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε, για να περιορίσουμε την αρνητική κριτική χιλιάδων Ευρωπαίων που πηγαίνουν προς τον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, όχι σε δική μας ευθύνη αλλά σε καταπληκτική και πρωτότυπη σκηνοθεσία τού παρ’ ολίγον διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου Βέλγου Φαμπρ –διορισθέντα αρχικά από τον υπουργό μας με την πασίγνωστη πια «αριστείαν και τη ρετσινιά»–, που ήταν και παγκόσμια γνωστός με τις εμφανίσεις ολόγυμνων ηθοποιών επί της σκηνής. Λέγω, μήπως…
Βασ. Σωτηρόπουλος – γεωτεχνικός μηχανικός
Ηταν ένας ή ήσαν πολλοί
Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της φίλης «Καθημερινής», 26.7.2016 σ. 8, στα ΣΥΝΤΟΜΑ, διάβασα: «Οι μετανάστες ήταν κυρίως από Συρία, Αφγανιστάν, Ιράν…». Δηλαδή, «δεν ήταν ένας», αλλά «ήσαν πολλοί». Γιατί, η καλή μας «Καθημερινή» –παιδιόθεν για μένα, των 90 πλέον ετών τώρα– να μη μας βοηθεί, ώστε να συνεχίζουμε να διαβάζουμε την ωραία ελληνική μας γλώσσα!
Αθανασιος Β. ΑβραμΙδης – Καρδιολόγος, αμ. καθ. Παθολογίας Παν. Αθηνών