H έκδοση (ή μη) των οκτώ Tούρκων

H έκδοση (ή μη) των οκτώ Tούρκων

Kύριε διευθυντά

Kατά το άρθρο 7 του Συντάγματος «Eγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύη πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζη τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης». H αρχή αυτή, που αποτυπώνεται και στα άρθρα 1 και 2 του Ποινικού Kώδικα, ισχύει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη που σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη και εξασφαλίζει την προστασία του ανθρώπου από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας. O Tούρκος πρόεδρος σχεδιάζει να παραβιάσει την αρχή αυτή και να επιβάλει τη θανατική ποινή σε όσους θεωρεί ότι έλαβαν μέρος στο εναντίον του κίνημα. H εξαγγελία του περί επαναφοράς της θανατικής ποινής στην Tουρκία αυτό το νόημα και αυτό τον σκοπό έχει. Eίτε με απλό νόμο είτε με την αναθεώρηση του Συντάγματος, που σχεδιάζει, θα επαναφέρει τη θανατική ποινή και αυτή θα επιβληθεί σε όσους αυτός θα χαρακτηρίσει πραξικοπηματίες. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να εκδοθούν στην Tουρκία οι οκτώ Tούρκοι στρατιωτικοί που κατέφυγαν στη χώρα μας για να γλιτώσουν τη ζωή τους, γιατί τους περιμένει ο θάνατος, είτε με «νομιμοφανή» διαδικασία που θα ακολουθήσει την επαναφορά της θανατικής ποινής, είτε με την έκθεσή τους στις ορέξεις του κατευθυνόμενου όχλου, που ήδη έδειξε τις διαθέσεις του με τη θανάτωση στρατιωτών χωρίς δίκη και χωρίς συνέπειες για τους δράστες. Πρέπει να προσέξουν πολύ οι Eλληνες δικαστές που θα κληθούν να αποφασίσουν για την έκδοση ή μη των Tούρκων που κατέφυγαν στη χώρα μας γιατί η έκδοσή τους θα σημάνει την καταδίκη τους σε θάνατο. Πριν από πολλά χρόνια ένα εφετείο αποφάσισε, κατά πλειοψηφίαν, την έκδοση στην κομμουνιστική τότε Bουλγαρία ενός νεαρού Bουλγάρου αεροπόρου που είχε καταφύγει στη χώρα μας για να γλιτώσει από την κομμουνιστική τυραννία. Eπειτα από αυτό, ο νεαρός Bούλγαρος αυτοκτόνησε.

Aς μη νομίσει κανείς ότι θα έχουν αποτέλεσμα οι εκκλήσεις των πολιτισμένων ανθρώπων περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δημοκρατικών ελευθεριών και άλλων παρομοίων αρχών του πολιτισμού. Oταν δεν υπάρχει σεβασμός των νεκρών, οι οποίοι αφήνονται άταφοι και χωρίς τις ιεροτελεστίες της θρησκείας τους, κατά περιφρόνηση των αιωνίων και παγκοσμίων σχετικών αρχών, δεν πρέπει να περιμένει κανείς ότι θα υπάρχει σεβασμός της ζωής και της υποστάσεως του ανθρώπου.

Eυαγγελος Aνδριανος – Eπίτιμος Aρεοπαγίτης Kαστόρειον Λακωνίας

Mε πολλά ποδάρια η φοροδιαφυγή

Kύριε διευθυντά

Γίνεται πολύς ντόρος για τους καταστηματάρχες μπαρ και εστιατορίων τουριστικών περιοχών που δεν εκδίδουν αποδείξεις. H φοροδιαφυγή όμως στην αγνή ελληνική επαρχία έχει πολλά ποδάρια. Tουλάχιστον όσα και τα αιγοπρόβατα που κατηγοριοποιούνται ως «οικόσιτα ζώα» («ένα κατσικάκι να ’χουν το γάλα τους τα παιδιά…») και καταλήγουν σε προσοδοφόρα κοπάδια. Eίναι ανεπιτήρητα. O βοσκός με τη φλογέρα έχει απομείνει στους, έτσι κι αλλιώς, ξεχασμένους στίχους του Kρυστάλλη. Kαταστρέφουν αμπέλια, ελαιόδεντρα, ξένα περιβόλια. Δεν χρειάζονται φροντίδα για τροφή. Kανείς δεν μπορεί να μάθει πόσα είναι, ούτε σε ποιον ανήκουν. Oταν το ΣΔOE κάνει την εμφάνισή του, οδηγούνται αξημέρωτα σε δύσβατες περιοχές. Yπάρχουν βέβαια και κάποιοι που τα δηλώνουν. Aυτή είναι άλλη «μηχανή». Eχουν δύο, δηλώνουν είκοσι. Ποιος θα καθίσει να τα μετρήσει. Παίρνουν έτσι και επιδότηση. Γιατί, απίστευτο αλλά αληθινό, το κατσίκι, αυτός ο μεγάλος εχθρός της ελληνικής υπαίθρου που όπου βάλει το δόντι του χορτάρι δεν φυτρώνει, επιδοτείται κι από πάνω, για να φτάσει τελικά, τις πιο πολλές φορές στη ζούλα, στη χασαποταβέρνα. Tα αγοράζουν χωρίς τιμολόγια. Tα πουλούν χωρίς απόδειξη. Aς αφήσει τις παραλίες το υπουργείο Oικονομικών και ας προγραμματίσει μερικές επισκέψεις στην ενδοχώρα των νησιών. Yπάρχει ψητό…

Mαρια Kαραβια – Δημοσιογράφος

Eνα απροσπέλαστο τείχος δικύκλων

Kύριε διευθυντά

Eδώ και αρκετά χρόνια, στην οδό Bουλής, έχει καθιερωθεί ένας αυθαίρετος τρόπος –πάρκινγκ μηχανών– παντός κυβισμού. Eνα απεχθές και απροσπέλαστο τείχος για κάθε πεζό πολίτη, που θέλει να προσεγγίσει τα πεζοδρόμια της οδού Bουλής. Iδιαιτέρως, στο τμήμα του δρόμου που αρχίζει από την οδό Kαραγεώργη Σερβίας, μέχρι το κτίριο της παλιάς Bουλής, στην οδό Kολοκοτρώνη. O πολίτης πρέπει να καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες –να κάνει σλάλομ– μέσα από πάσης φύσεως δίτροχα, «ατάκτως ερριμμένα». Παρκαρισμένα, ιδιαζόντως εφαπτόμενα αλλήλων. Πακτωμένα, επί του ρείθρου του πεζοδρομίου. Σχηματίζοντας –σε οργισμένη διατύπωση– ένα απεχθές οδόφραγμα! Kαθημερινώς και αδιαλείπτως, ο πολίτης περιμένει υπομονετικά να σταματήσει το ρεύμα κυκλοφορίας των οχημάτων που κινούνται –με αρκετή ταχύτητα– επί του οδοστρώματος της οδού Kαραγεώργη Σερβίας, ώστε να μπορέσει να περάσει –ασφαλής– στο απέναντι πεζοδρόμιο της οδού Bουλής.

Oταν – ευνοηθεί – να διασχίσει το οδόστρωμα, τελευταία στιγμή διαπιστώνει έντρομος ότι δεν υπάρχει το παραμικρό πέρασμα! Eστω μια υποτυπώδης ρωγμή για να μπορέσει να διολισθήσει ανάμεσα από τις μηχανές, και να προσεγγίσει το πεζοδρόμιο. Φυσικά, ο Δήμος Aθηναίων θα έπρεπε να έχει επιληφθεί του θέματος, και να έχει δώσει μια πολιτισμένη λύση. Δεν είναι δυνατόν, όλες οι μηχανές του «Λεκανοπεδίου» να δίνουν ραντεβού στο κομμάτι αυτό του κέντρου της Aθήνας! O κ. δήμαρχος και το επιτελείο του διαθέτουν ευαισθησία και δημιουργική τόλμη. Eίμαι σίγουρος ότι το πρόβλημα θα λυθεί επάξια. H λύση –που θα δοθεί– θα έχει τις κατάλληλες προδιαγραφές που αρμόζουν σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπως η Aθήνα!

Λαμπροσ Mατθαιοσ

Μη σήμανση και σκουπίδια

Κύριε διευθυντά

Σε ταξίδι καλοκαιρινό στην Δυτική Ελλάδα, διασχίσαμε το καινούργιο τμήμα της Ιονίας Οδού από το Κρυονέρι μέχρι τον Κουβαρά και μετά αλλάξαμε πορεία προς Αγρίνιο για να στρίψουμε στον Στράτο με προορισμό την, εξαιρετικής ομορφιάς, κοιλάδα του ποταμού Iναχου, όπου και συναντάς εξαιρετικά τοπία, δύο όμορφες λίμνες και γραφικά χωριά όπως το Ματσούκι, το Καστράκι καθώς και μία σειρά από ορεινά μέχρι τον Εμπεσσό, στα σύνορα του νομού Aρτας. Ακριβώς στο σημείο της «παλιάς» εθνικής οδού Ιωαννίνων-Αγρινίου-Αντιρρίου, όπου πρέπει να στρίψει κανείς αριστερά για να μπει στο δρόμο που αναφέραμε, δηλαδή μετά το Δημοτικό Διαμέρισμα Στράτου και πριν από την παλιά γέφυρα του ποταμού Αχελώου, αντικρίζει ένα θλιβερό θέαμα. Δίπλα στα ερείπια του τείχους της αρχαίας Στράτου, σωροί από σκουπίδια, πλαστικά μπουκάλια και μπάζα καλύπτουν τα κράσπεδα του δρόμου. 

Επιπλέον η σήμανση στο σημείο αυτό του δρόμου είναι ανύπαρκτη, τόσο για τους οδηγούς που κατευθύνονται από το Αγρίνιο προς Ιωάννινα, όσο και το αντίθετο, έτσι ώστε από όποια κατεύθυνση μπεις στην στροφή, κινδυνεύεις να συγκρουσθείς. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι γιατί αφήνεται αυτό το σημείο του δρόμου χωρίς την απαραίτητη σήμανση και γιατί ο αρμόδιος Δήμος δεν φροντίζει για την καθαριότητα του χώρου με συνέπεια να υποβαθμίζεται μία όμορφη περιοχή και κυρίως ο σημαντικός Αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Στράτου.

Ελενη Πρωτοπαπα – Συνταξιούχος κτηνίατρος

Αλλο κόμβος κι άλλο μίλι

Κύριε διευθυντά

Είμαστε η μεγαλύτερη εμπορική ναυτιλία του κόσμου, έχουμε τους καλύτερους ναυτικούς στο κόσμο, αλλά ακόμη δεν μάθαμε να χρησιμοποιούμε σωστά το πλούσιο ναυτικό μας λεξιλόγιο. Το μίλι είναι μονάδα αποστάσεως και ο κόμβος μονάδα ταχύτητος. Σχολιάζοντας το πρόσφατο θλιβερό δυστύχημα στην Αίγινα, σχεδόν όλα τα ΜΜΕ αλλά κι άνθρωποι της θάλασσας εκφράζουν την ταχύτητα με τον όρο μίλι αντί κόμβου.

Ε. Μπαρδακος

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή