Κύριε διευθυντά
Εχει ήδη επισημανθεί ότι ο πρόεδρος του ΣτΕ φαίνεται να είχε υιοθετήσει από την πρώτη στιγμή συγκεκριμένη θέση όσον αφορά την υπό κρίση υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών. Ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο μιλώντας για «ενέργειες χειραγωγήσεως του δικαστηρίου», που προέρχονται ειδικά και συγκεκριμένα «από διαδίκους με τη χρήση […] εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης τα οποία διαθέτουν». Συνέχισε ασκώντας την προεδρία του οργάνου που απέρριψε όλες ανεξαιρέτως τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, που αφορούσαν τη διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών. Και προχώρησε στη διακοπή και επ’ αόριστον αναβολή της διάσκεψης για τη νομιμότητα της διαγωνιστικής διαδικασίας σχετικά με τις τηλεοπτικές άδειες, επικαλούμενος «το κλίμα που έχει διαμορφωθεί από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομελείας του ΣτΕ».
Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσω μιαν απάντηση του προέδρου του ΣτΕ που δεν αξιολογήθηκε για τη σοβαρότητά της και που εκτιμώ ότι ρίχνει βαριά σκιά πάνω από το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο. Εξερχόμενος από τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ο πρόεδρος του ΣτΕ όχι μόνο φάνηκε απτόητος και αμετακίνητος σχετικά με την απόφαση να διακόψει τη διάσκεψη της Ολομέλειας, την οποία είχαν ήδη κατακεραυνώσει οι αντιπρόεδροι Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και Χρήστος Ράμμος, αλλά, απαντώντας σε ερώτηση που αφορούσε στην ως άνω απόφασή του, προέβη σε μια πρωτάκουστη δήλωση: «Εχω ευθύνη να μη χειραγωγούνται οι δικαστές μου, πριν κληθούν να πάρουν μια σημαντική απόφαση».
Ερμηνεύοντας τη δήλωσή του αντιλαμβάνομαι ότι εκτόξευσε την εξής μομφή: «Διέκοψα τη συνεδρία επειδή σχημάτισα την εντύπωση ότι κάποιοι από τους συμμετέχοντες χειραγωγούνται και εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα αντί να υπηρετούν το κράτος δικαίου».
Στον βαρύτατο υπαινιγμό του προέδρου εναντίον των συναδέλφων του θα απαντήσει κάποιος; Μήπως η Ενωση Δικαστών του ΣτΕ, που έσπευσε να στηρίξει τον πρόεδρο στην απόφασή του να διακόψει τη συνεδρία; Μήπως η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, που ενοχλήθηκε μόνον από το γεγονός ότι οι πρόεδροι των ανωτάτων δικαστηρίων συζήτησαν το μισθολογικό εν τη απουσία της; Μήπως κάποιος από το ΣτΕ αισθάνεται ότι θίγεται ατομικά; Μήπως τελικά παρανόησα τον λόγο του προέδρου του ΣτΕ;
Μιχαηλ Πασχαλης – Ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης, Τμήμα Φιλολογίας
«Ποιος προσβάλλει πραγματικά τον λαό;»
Κύριε διευθυντά
Η ακτιβιστική ενέργειά μας στη Βουλή με το απόσπασμα από το «Ημερολόγιο ΙΙΙ» του Ζοζέ Σαραμάγκου προκάλεσε πολλές συζητήσεις. Η κριτική είναι καλοδεχούμενη. Ορισμένοι, όμως, μας επιτέθηκαν με σφοδρότητα, γιατί θεώρησαν ότι προσβάλαμε το Κοινοβούλιο. Σε όλους αυτούς που «ενοχλήθηκαν» απαντάμε ότι ο κόσμος αλλάζει και η Ιστορία προχωρά μέσα από τις αντιθέσεις, τις συγκρούσεις και τις συνθέσεις. Εξοργίστηκαν ορισμένοι όπως ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης κ.ά. γιατί κάναμε μια εντυπωσιακή ακτιβιστική ενέργεια μέσα στο Κοινοβούλιο.
Αν μελετήσουν όσοι μας κατηγορούν τι έχει ψηφιστεί στη Βουλή τα τελευταία επτά χρόνια, λογικά θα έπρεπε να είχαν πάρα πολλές φoρές εξοργιστεί και να είχαν αντιδράσει γράφοντας πολλά άρθρα για το ποιος προσβάλλει τον λαό και πού στραγγαλίζεται η δημοκρατία. Τι λένε όσοι μας κατέκριναν με δριμύτητα για το γεγονός ότι 222 βουλευτές ψήφισαν την κατάλυση της Βουλής; Διότι ψήφισαν ότι «η κυβέρνηση πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς για όλα τα σχέδια νόμου με επαρκές χρονικό περιθώριο πριν από την υποβολή τους για δημόσια διαβούλευση ή το Κοινοβούλιο»!!! Οταν, λοιπόν, την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου ξεπουλιέται η πατρίδα και οριστικοποιείται η μετατροπή της σε νεοαποικία, όταν εκχωρούνται στο υπερταμείο της τρόικας όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι οργανισμοί (ανάμεσά τους και το ρεύμα και το νερό, για το οποίο υπάρχει απόφαση του ΣτΕ ότι η ιδιωτικοποίηση είναι αντισυνταγματική), εμείς δεν μπορούσαμε να μείνουμε αδρανείς.
Ναι, ρίξαμε φωτοτυπίες με απόσπασμα από κείμενο του μεγάλου Ζοζέ Σαραμάγκου. Ναι, ο ακτιβισμός στη Βουλή από εμάς που είχαμε την εξουσία και την αρνηθήκαμε για να είμαστε συνεπείς με την ιδεολογία μας και με τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε απέναντι στον ελληνικό λαό στις 25 Ιανουαρίου του 2015 ήταν το ελάχιστο που μπορούσαμε και έπρεπε να κάνουμε. Υπενθυμίζουμε ότι από την εποχή του Διαφωτισμού ο Τζον Λοκ είχε μιλήσει για το δικαίωμα της αντίστασης, τονίζοντας ότι «μεταξύ κυβέρνησης και λαού υπάρχει ένα κοινωνικό συμβόλαιο, σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση υπερασπίζεται τα δίκαια του λαού. Αν δεν το κάνει, ο λαός διατηρεί το δικαίωμα της αντίδρασης, ακόμη και με επανάσταση, αν χρειαστεί».
Η απάντησή μας είναι ότι τη Βουλή την προσβάλλουν όσοι είτε υλοποιούν είτε υπερασπίζονται τις πολιτικές που επτά χρόνια τώρα ισοπεδώνουν την κοινωνία και παραδίδουν τη χώρα στους τοκογλύφους δανειστές. Οσοι είναι λάτρεις «των αγορών», η επέλαση των όποιων αφήνει κοινωνικά ερείπια. Οσοι επί της ουσίας έχουν την άποψη ότι είναι υποχρέωση των βουλευτών να ψηφίζουν ό,τι αποφασίζουν «οι αγορές». Ολα αυτά δεν προσβάλλουν μόνο, αλλά καταργούν τη Βουλή ως αντιπροσωπευτικό σώμα και τη δημοκρατία. Δεν προσέβαλε συνεπώς η ΛΑΕ τον λαό και το γνωρίζουν πολύ καλά και όσοι έσπευσαν να ειρωνευτούν και να ψέξουν την ακτιβιστική ενέργειά μας, με τη σκληρή υπενθύμιση του Σαραμάγκου, όχι γιατί ενοχλούνται από την κίνηση, αλλά γιατί στηρίζουν την κυβέρνηση στην επιχείρηση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και ας παριστάνουν τους επικριτές της. Για τις καρέκλες είναι ο καβγάς μεταξύ τους.
Θανασης Πετρακος – Μέλος της Π.Γ. της ΛΑΕ και πρώην βουλευτής Μεσσηνίας
Η ανωνυμία στο Διαδίκτυο
Κύριε διευθυντά
Διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε πρόταση πρόταση το άρθρο που υπογράφει ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Στάθης Καλύβας και δεν πιστεύουμε στα μάτια μας.
Ξέρετε, για εμάς τους επιστήμονες που ερευνούμε το Διαδίκτυο, η ανωνυμία είναι από τα πιο σημαντικά δικαιώματα και έννοιες οι οποίες έχουν κυριολεκτικά ορίσει το πώς αυτό αναπτύχθηκε. Δεν παίζουμε με την ανωνυμία, ούτε με λαϊκούς μύθους, σύμφωνα με τους οποίους υπάρχουν χιλιάδες πληρωμένα trolls, πόσο μάλλον με την εικόνα του μέσου μας ως «άντρου διαταραγμένων». Στο Internet, απ’ όπου έχουν περάσει Snowden, Anonymous, WikiLeaks κ.λπ., δεν είναι αστείο να προσφέρουμε τόσο χυδαίες εξηγήσεις για το τι συμβαίνει στους αναγνώστες. Ειδικά στον δικό μας νομικό πολιτισμό, στον οποίο μόνο πρόσφατα, στη δίκη για το Blog-me (στην οποία η συνυπογράφουσα Κορίννα Πατέλη ήταν μάρτυρας υπεράσπισης), εξασφαλίστηκε η ανωνυμία. Αντίστοιχα, δεν παίζουμε με τα μέσα και την εικόνα τους, την ώρα που τα εμπορικά συμφέροντα γύρω από την αλήθεια, τις πηγές και την ανωνυμία είναι γιγάντια. Εντάξει, χρειάζεται να πουληθούν φύλλα και να επιβιώσει ο Τύπος, αλλά όχι κι έτσι. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ένας συνάδελφος προωθεί τις δικές του κομματικές εμπάθειες, κάτι που είναι ταμπού ειδικά στο δικό του πεδίο. Τόσο πολύ που, δεδομένου του σε πόσα άρθρα υποστηρίζονται ίδια πράγματα από μη επιστήμονες, θεωρούμε ότι μπορεί (υπόθεση επιστημονικής έρευνας που θα αποδειχθεί ή όχι) η επίθεση εναντίον της ανωνυμίας μετά τον θάνατο του Γαλαξιάρχη να είναι μια συντονισμένη εμπορική στρατηγική των μέσων. Δηλαδή ότι λέμε τους ανώνυμους «τρολ» για να προωθήσουμε την επαγγελματική δημοσιογραφία η οποια έχει υπογραφή. Δεν μας απασχολεί ποιο από τα δύο ισχύει. Μας απασχολεί το εάν σκέφτηκε ο κ. Καλύβας και ο οποιοσδήποτε κ. Καλύβας και οποιαδήποτε εφημερίδα ότι η ανωνυμία στο Διαδίκτυο στην Ελλάδα έχει δει δίκες. Το ότι το να μιλάει έτσι, με το κύρος που έχει η υπογραφή του, πράγματι μπορεί να κάνει κακό σε όλους αυτούς που αντιλαμβάνονται τις «αρλούμπες» περί troll ως επιστημονικές. Σκέφτηκε ότι δεν γίνεται να κλονίζουμε την εμπιστοσύνη των αναγνωστών και των χρηστών, λέγοντάς τους ότι όλα είναι πληρωμένα στα κοινωνικά μέσα;
Αθηνα Καρατζογιαννη – Αναπλ. καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ (Leiceister)
Κοριννα Πατελη – Θεωρητικός των νέων μέσων