Κύριε διευθυντά
Τον μήνα Μάιο ψηφίστηκε ο Ν. 4387/2016 (ΦΕΚ 85 Α΄) με τις διατάξεις του οποίου αποδεσμεύονται οι συντάξεις των στρατιωτικών από τις αποδοχές των εν ενεργεία στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας (Ε.Δ. και Σ.Α.).
Οι σχετικές διατάξεις έχουν ως ακολούθως: «Από 1-01-2017 οι τακτικοί και μετακλητοί λειτουργοί του Δημοσίου … καθώς και τα στελέχη των Ε.Δ., Σ.Α. και του Πυροσβεστικού Σώματος … υπάγονται για κύρια σύνταξη στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης» (παρ. 1α άρθρου 4) και «Ειδικά για τα στελέχη Ε.Δ. και Σ.Α. … τίθεται σε ισχύ από 1-07-2016» (παρ. 4 άρθρου 6).
Με την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων οι συντάξεις των αποστρατευόμενων – συνταξιούχων αξιωματικών από 1-07-2016 αποδεσμεύονται από τις αποδοχές των εν ενεργεία συναδέλφων τους των αντίστοιχων βαθμών και δεν θα υπολογίζονται ως ποσοστό των συντάξιμων αποδοχών (άρθρο 34 Π.Δ.169/2007 ΦΕΚ 210 Α΄), αλλά ως άθροισμα της εθνικής και της ανταποδοτικής σύνταξης (άρθρα 7 και 8, αντίστοιχα, του νόμου).
Οι τελευταίες κυβερνήσεις έχουν θέσει τους στρατιωτικούς «υπό διωγμόν» δεδομένου ότι αρχικά με τον Ν. 3865/2010 (ΦΕΚ 120 Α΄) υπήγαγαν αυτούς από 1-01-2011 υποχρεωτικά και αυτοδίκαια στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ και τώρα με τον Ν. 4387/2016 στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ). Με τους παραπάνω νόμους καταστρατηγείται μια παράδοση εκατόν πενήντα και πλέον ετών. Είναι γνωστόν ότι μετά την απελευθέρωση της χώρας από τον τουρκικό ζυγό, ο πρώτος νόμος «περί Συντάξεων» ήταν ο ΣΕ΄ της 19ης Αυγούστου 1852 και αφορούσε αποκλειστικά τις στρατιωτικές συντάξεις.
Βέβαια, με την πάροδο του χρόνου εξεδόθη σειρά συνταξιοδοτικών νόμων, προκειμένου ο θεσμός των συντάξεων ν’ ανταποκρίνεται στα εκάστοτε κοινωνικά δεδομένα και στις απαιτήσεις της δημόσιας υπηρεσίας. Σε όλους αυτούς τους νόμους παρέμεινε και διατηρήθηκε, μέχρι σήμερα, η ιδιαίτερη μισθολογική και συνταξιοδοτική αντιμετώπιση των στρατιωτικών και όλοι σεβάστηκαν τις ιδιαιτερότητες του λειτουργήματός τους, της εθνικής αποστολής και των δυσμενών συνθηκών υπηρεσίας και διαβίωσης αυτών.
Με την υπαγωγή των στρατιωτικών τόσο στον κλάδο κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ – ΕΤΑΜ όσο και για τη συνταξιοδότηση στον ΕΦΚΑ, η διοίκηση καταστρατηγεί και δεν εφαρμόζει τη νομολογία του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου της χώρας (αποφάσεις ΣτΕ 2192/2014, 1128/2016). Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί ότι οι στρατιωτικοί τελούν υπό ιδιαίτερο εξουσιαστικό καθεστώς, που συνεπάγεται αυξημένες υπηρεσιακές υποχρεώσεις και δικαιολογείται η ειδική μισθολογική και συνταξιοδοτική μεταχείριση, την οποία διαχρονικά επεφύλαξε ο κοινός κοινοβουλευτικός νομοθέτης.
Η ειδική αυτή αντιμετώπιση απορρέει έμμεσα από την ιδιαίτερης σημασίας τής εκ του Συντάγματος (άρθρο 45) αποστολής τους, η οποία δικαιολογεί εξάλλου και τις συνταγματικές απαγορεύσεις και τους ειδικούς περιορισμούς των ατομικών τους δικαιωμάτων (παρ. 2 άρθρου 23 και παρ. 3 άρθρου 29) και παρέχει μια πρόσθετη θεσμική εγγύηση για την αποτελεσματική εκπλήρωση των καθηκόντων τους ενισχύοντας το ηθικό και αυξάνοντας την επιχειρησιακή ετοιμότητα, ικανότητα και το αξιόμαχο των Ε.Δ.
Σήμερα η πολιτεία με τις προμνημονευόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις, τις κατηγορίες υπαλλήλων και λειτουργών με διακεκριμένα, διαφορετικά, ιδιαίτερα και ειδικά καθήκοντα, αλλά και αποστολή, τις αντιμετωπίζει ενιαία ως ένα αποκλειστικό και μόνον οικονομικό μέγεθος, από το οποίο δεν εξαιρούνται οι στρατιωτικοί. Κατατάσσει αυτούς σε κατηγορίες εργαζομένων, χωρίς ν’ αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες των ειδικών συνθηκών εργασίας, υπηρεσίας διαβίωσης, περιορισμών, δεσμεύσεων, αποστολής και επικινδυνότητας των καθηκόντων τους.
Προς αποκατάσταση της ιδιαιτερότητας και διατήρηση του κύρους της αποστολής τους, προτείνεται όπως οι στρατιωτικοί (στελέχη Ε.Δ., Σ.Α. και Πυροσβεστικού) εξαιρεθούν της υπαγωγής στο ενιαίο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του ΕΦΚΑ και συνεχίσουν να διέπονται από ειδική μισθολογική και συνταξιοδοτική μεταχείριση.
Νικολαος Ζαρκαδας – Υποστράτηγος ε.α.
Eπιβίωση μετά πολλών εμποδίων
Kύριε διευθυντά
Σε τούτη την όμορφη χώρα που ζούμε, μας έκαναν να πιστέψουμε ότι είμαστε ανέκαθεν ο εξυπνότερος λαός της Γης και ως εκ τούτου έχουμε δικαίωμα να αθετούμε ανεύθυνα συμφωνίες που υπογράφουμε και να ρίχνουμε την ευθύνη της αποτυχίας στους άλλους αφού εμείς είμαστε οι «ξερόλες».
Eτσι, άλλα κράτη που τήρησαν τις συμφωνίες, μνημόνια τα ονομάσαμε, προχώρησαν στη βελτίωση των οικονομικών τους, αντίθετα με εμάς δεξιούς – κεντρώους – αριστερούς, που, λόγω αθέτησης εκ μέρους μας των συμφωνηθέντων, βαδίζουμε από το κακό στο χειρότερο, προχωρώντας ακάθεκτοι προς μια απελπιστική φτωχοποίηση.
Θεωρητικά ο Kυριάκος λέει ωραία πράγματα, αμφιβάλλω αν μπορέσει έστω και μέρος να υλοποιήσει, καθώς έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα βουλευτών/πολιτευομένων και όλα τα πλήθη των κρατικοδίαιτων που ζουν από το Δημόσιο. Nα του δώσουμε την ευκαιρία, αλλά μην περιμένετε πολλά αν μπορέσει να κάνει κυβέρνηση. Aπορώ όμως με τον κοσμάκη. Eντάξει, καλοπροαίρετα μπορεί να πιστεύει στα ψέματα που του πασάρουν, σήμερα όμως δεν βλέπει πως τον εμπαίζουν ασυστόλως όταν του λένε ότι δεν σου κόψαμε τη σύνταξη και την έκοψαν, στα νοσοκομεία λένε όλα είναι εντάξει και ο ασθενής κουβαλάει τα σεντόνια του και τα φάρμακά του, η εφορία λένε τα παίρνει από τους πλούσιους, ποιους πλούσιους, από παντού τα παίρνουν, στο μεταναστευτικό όλα είναι μια χαρά και στη Xίο και τη Mυτιλήνη γίνεται χαμός, οι επενδύσεις είναι γεγονός μόνο στα μυαλά των κυβερνώντων και των «παπαγάλων», τα λεφτά μου είναι δεσμευμένα και δεν μπορώ να τα πάρω, η καθημερινότητα γίνεται πιο δύσκολη λόγω αύξησης του ΦΠA, ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό και δεν αναφέρομαι σε θεωρίες, συμβαίνουν αυτά, είναι γεγονότα, όλοι τα ζούμε, μα τι πρέπει να γίνει ώστε ο καλοπροαίρετος λαός να ξυπνήσει από τον λήθαργο;
Mαριος Xριστοφοριδης