Η πραγματική σταθερότητα

Κύριε διευθυντά

Στην «Καθημερινή» στις 24-25/12/16 φιλοξενείται άρθρο του καθηγητού Γιώργου Παγουλάτου, με τίτλο «Ο λαγός και το λιοντάρι», του οποίου το συμπέρασμα είναι ότι η πολιτική σταθερότητα εξασφαλίζεται με την παραμονή της παρούσας κυβέρνησης στην εξουσία, τουλάχιστον μέχρι το κλείσιμο της αξιολόγησης. Μετά βλέπουμε.  Τα επιχειρήματα υπέρ της άποψης είναι, λίγο-πολύ, γνωστά: τυχόν προκήρυξη εκλογών θα επιφέρει αστάθεια, αναταραχή, καθυστέρηση της αξιολόγησης, επιδείνωση των οικονομικών δεικτών και άλλων ανοικτών θεμάτων και, τελικά, διακινδύνευση της παραμονής μας στο ευρώ και, ίσως, και στην Ε.Ε. Κάπου μπαίνει στη μέση και ο εκλογικός νόμος της απλής αναλογικής, που θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές (αποτρεπτικός κι αυτός για εκλογές τώρα) και το τελικό συμπέρασμα είναι ότι καλύτερα να μείνει αυτή η κυβέρνηση, υπό την προϋπόθεση να κάνει αυτά που πρέπει.  Επειδή, όμως, αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει περίτρανα ότι δεν μπορεί (και, εν πολλοίς, δεν θέλει) να κάνει αυτά που πρέπει κι όχι μόνο στην πρώτη φάση της διακυβέρνησής της, που όλοι χαρακτηρίζουν καταστροφική, αλλά και στη δεύτερη (απόδειξη η επιδείνωση των δεικτών, το «σύρσιμο» της αξιολόγησης, οι γκάφες του υπουργείου Εξωτερικών, όπως και της Παιδείας και του Πολιτισμού και της Μεταναστευτικής Πολιτικής, της Υγείας και της Ασφάλειας αλλά και ο μέγιστος τομέας των επενδύσεων), όλα τα επιχειρήματα αυτής της άποψης περί σταθερότητας αντιστρέφονται.

Ας δούμε, λοιπόν, το σενάριο των άμεσων εκλογών (χωρίς να έχει κλείσει η αξιολόγηση): με την προκήρυξή τους και μόνο (και ενόψει βέβαιης αλλαγής κυβέρνησης και μείγματος πολιτικής) το κλίμα αρχίζει να αναστρέφεται. Με τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, κεφάλαια επανακατατίθενται στις τράπεζες και αίρονται οι κεφαλαιακοί έλεγχοι. Με τα πρώτα νομοθετήματα (και την απεμπλοκή τρεχουσών αποκρατικοποιήσεων), εμφανίζονται νέες επενδύσεις. Κλείνει η αξιολόγηση, εξασφαλίζουμε την ποσοτική χαλάρωση και ξαναβγαίνουμε δειλά δειλά στις αγορές. Ολα αυτά, μπορούν να γίνουν μέσα στο ’17, δηλαδή, να ξαναφτάσουμε εκεί που ήμασταν το ’14. Και μετά, να πάρει μπρος η οικονομία, ενώ, ήδη θα έχουν αρχίσει να βελτιώνονται όλοι οι άλλοι βασικοί τομείς: παιδεία, μεταναστευτική πολιτική, ασφάλεια, υγεία, εξωτερική πολιτική, πολιτισμός.  Ασφαλώς, πολλά θα εξαρτηθούν απ’ τη διεθνή συγκυρία, την οποία ελάχιστα ώς καθόλου μπορούμε να επηρεάσουμε. Σε ό,τι, όμως, είναι στο χέρι μας (ακόμη και στην ελάχιστη διεθνή επίδραση) τα πάντα θα είναι καλύτερα. Και, μάλιστα, αν γίνουν εκλογές πριν από την αξιολόγηση. Γιατί, μετά, ό,τι τυχόν θα κερδίσουμε απ’ αυτήν, με αυτήν εδώ την κυβέρνηση θα πάει στράφι. Θα έχει θυσιάσει τα πάντα για να την πάρει κι ό,τι εξασφαλίσει θα το σπαταλήσει δεξιά κι αριστερά (κατά προτίμηση αριστερά), με μοναδικό στόχο να παραμείνει στην εξουσία όσο μπορεί περισσότερο. Το έργο το βλέπουμε εδώ και δύο χρόνια – και δεν είναι και καλό. Καιρός, και μάλιστα επείγων, ν’ αλλάξει.

Θεμης Κεσισογλου, Αγία Παρασκευή

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή