Κύριε διευθυντά
Τα κτίρια που στεγάζoυν τα μουσεία έχουν και αυτά τη σημασία τους, τη δική τους αυτοδύναμη ζωή. «Δοχεία ζωής» τα ονόμαζε ο μεγάλος μας Αρης Κωσταντινίδης.
Διαβάζοντας λοιπόν το άρθρο της Γιώτας Συκκά, «Δωρίζεται όπως είναι επιπλωμένο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών», που αναφέρεται στο Μουσείο Ελληνικών Λαιϊκών Μουσικών Οργάνων στην Πλάκα, που εκχωρείται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχουμε υποχρέωση νομίζω να θυμηθούμε ότι πρόκειται για το σπίτι του Γεωργίου Λασσάνη (1796-1870), ιερολοχίτη από την Κοζάνη και υπασπιστή του Αλέξανδρου Υψηλάντη στο Δραγατσάνι. Το σπίτι είναι από τα παλαιότερα κτίρια της Πλάκας. Το 1837 ανασκευάστηκε από τον συναγωνιστή του, ιερολοχίτη Σταμάτη Κλεάνθη, που μαζί με τον Ed Schaubert σχεδίασε την Αθήνα. Tο σπίτι, με δύο ορόφους και υπόγειο, είναι ίσως το μοναδικό που σώζεται από την τουρκοκρατία, που διαθέτει ιδιωτικό χαμάμ, ξύλινο γείσο και πρώιμα μορφολογικά στοιχεία, όπως εξώστη – χαγιάτι προς την εσωτερική αυλή που στηρίζεται σε χυτοσίδηρους κίονες. Και φυσικά είναι αυτονόητο ότι είναι κηρυγμένο διατηρητέο μνημείο και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής αυτό καθαυτό και όχι μόνο η συλλογή των λαϊκών οργάνων που στεγάζει.
Στην τελευταία παράγραφο του ίδιου άρθρου γίνεται μια αναφορά στο οικοδομικό τετράγωνο Αρεως, Κλάδου, Βρυσακίου και Αδριανού, που πρόκειται να φιλοξενήσει το Μουσείο Ελληνικής Τέχνης με τον τίτλο «Η Αυλή των Θαυμάτων». Εχουμε και παλαιότερα επισημάνει ότι ο όρος «αυλή των θαυμάτων», που καθιερώθηκε από το θαυμάσιο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, αφορά ενιαίες μεγάλες αυλές (όπως π.χ. του κτιρίου του ΜΙΕΤ στην οδό Νικοδήμου στην Πλάκα) που τα περιμετρικά δωμάτιά τους στο ισόγειο χρησιμοποιήθηκαν για να στεγάσουν κυρίως προσφυγικές οικογένειες, αλλά όχι μόνο. Δεν αφορά όμως το οικοδομικό τετράγωνο που προαναφέραμε, που αποτελεί τυπικό δείγμα οικοδομικής ενότητας αθηναϊκών σπιτιών της περιόδου της τουρκοκρατίας, όπου εσωτερικές ψηλές μάνδρες χώριζαν τον υπαίθριο χώρο σε αυτοδύναμες εσωτερικές αυλές και κήπους, ιδιωτικούς και αυτόνομους. Στο συγκρότημα του ΜΙΕΤ, μεταξύ των άλλων κατοικιών σώζονται και ερείπια της ιδιοκτησίας Μπενιζέλου – Παλαιολόγου, καθώς και το σπίτι του Νικόλαου Δραγούμη (και όχι του Ιωνα, όπως έχει λεχθεί αλλού, καθώς και το εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου). Παρόμοια οικοδομικά τετράγωνα σώζονταν αρκετά, προπολεμικά, στην περιοχή της Βλασσαρούς που κατεδαφίστηκαν από την Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή. Ευτυχώς πρόλαβαν να αποτυπωθούν αναλυτικά. Τώρα θα μου πείτε, εδώ φαίνεται ότι κινδυνεύουν να σταματήσουν οι εργασίες σε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο του ΜΕΛΤ (Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης). Εκεί στέκεσαι; Ισως και να έχετε δίκιο.
Μαρω Καρδαμιτση-Αδαμη, Μέλος των Φίλων του ΜΕΛΤ
Στα διδασκαλεία της μη νομιμότητας
Κύριε διευθυντά
Ο δήμαρχος Τρικκαίων Δ. Παπαστεργίου απέστειλε πρόσφατα επιστολή προς τον υπουργό Υγείας Ανδ. Ξανθό, με κοινοποίηση στον υπουργό Εσωτερικών Π. Σκουρλέτη και στον πρόεδρο της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλη, στην οποία εκφράζει τον προβληματισμό του για την αδυναμία εφαρμογής των διατάξεων που αφορούν το κάπνισμα σε δημόσιους κλειστούς χώρους. Πράγματι, είναι άξιο ενδελεχούς μελέτης το πώς οι ιθύνοντες και οι κάτοικοι αυτής της χώρας κατόρθωσαν, παρά την ύπαρξη της σχετικής νομοθεσίας, να δημιουργήσουν ακόμα ένα αρνητικό ρεκόρ και να διαφοροποιηθούν από το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα έντονα δείγματα σύγχυσης. Ετσι, ενώ διαμαρτυρόμαστε καθημερινά για την εν γένει οικονομική κατάσταση, περιέργως αδιαφορούμε για τα περίπου τρία δισεκατομμύρια που αναγκάζεται να πληρώσει το ΕΣΥ ετησίως για την αντιμετώπιση των συνεπειών του καπνίσματος, ποσό πολλαπλάσιο των υποτιθεμένων εσόδων του κράτους από τη φορολόγηση προϊόντων καπνού. Η σημαντικότερη όμως απόρροια της παράνομης και ιδιόμορφης αυτής πρακτικής είναι κοινωνική, με θύματα χιλιάδες νέους και νέες (και όχι μόνον) οι οποίοι γίνονται ακούσιοι μαθητές ενός μεγάλου διδασκαλείου ανυπακοής στη νομιμότητα. Αναλογίστηκαν άραγε οι κυβερνώντες, αλλά και οι απλοί πολίτες αυτής της χώρας, ότι αυτοί που ανεμπόδιστα παρανομούν, καπνίζοντας αρειμανίως κάτω από τη σχετική απαγορευτική πινακίδα, εθίζονται στην παραβατικότητα και, πολύ πιθανόν, με την ίδια ευκολία θα αγνοήσουν τον κόκκινο σηματοδότη όταν οδηγούν, θα παραβλέψουν τους κανόνες εργοδοσίας ή θα φοροδιαφύγουν;
Γιαννης Κουτεντακης, Κοσμήτορας ΣΕΦΑΑ Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
«Τα προσφυγάκια τι τους φταίνε;»
Κύριε διευθυντά
Ενα εμβόλιο για τους γονείς-ρατσιστές. Είναι απαράδεκτο αυτό που συνέβη στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος. Από τη μια πλευρά, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυες οργανώσεις υποδέχονται προσφυγόπουλα μέσα σε ένα ευχάριστο και φιλόξενο κλίμα και από την άλλη, ξενοφοβικοί γονείς κάνουν αιτήσεις μετεγγραφών σε άλλα σχολεία και δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να πάνε για μάθημα. Προσφυγόπουλα που σε μια τρυφερή ηλικία έχουν επιβιώσει από βόμβες και σάπια φουσκωτά, έχοντας μια τραυματισμένη ψυχή, αναζητούν μέσα από τη μάθηση μερικές δημιουργικές ώρες εκτός των άθλιων συνθηκών των hotspots. Αναζητούν μια ελπίδα για το μέλλον, ένα καλύτερο αύριο.
Οι αντιδραστικοί γονείς το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται παράδειγμα προς αποφυγήν για την κοινωνία, αλλά κυρίως για τα ίδια τους τα παιδιά. Γιατί τα παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν ξεχωρίζουν εθνικότητα, χρώμα και θρησκεία. Γιατί μπορούν να συνυπάρχουν μαζί και να παίζουν μαζί. Υπάρχει ελπίδα…
Γιαννης Τσουκαλας, Σπουδαστής Δημοσιογραφίας
«Τελεσιδίκως» για τους οκτώ
Κύριε διευθυντά
Με τις αποφάσεις των τμημάτων του Αρείου Πάγου, με τις οποίες απερρίφθη το αίτημα της Τουρκίας περί εκδόσεως των οκτώ Τούρκων αξιωματικών που κατέφυγαν ως ικέτες στη χώρα μας, γίνεται δεκτό ότι, ασχέτως με το βάσιμο ή μη των κατηγοριών εναντίον τους, δεν επιτρέπεται η έκδοσή τους στην Τουρκία γιατί στη χώρα αυτή οι αξιωματικοί κινδυνεύουν να υποστούν βασανιστήρια και να θανατωθούν. Η παραδοχή αυτή είναι αυτή που στηρίζει το διατακτικό και συνεπώς, το δεδικασμένο από τις αποφάσεις αυτές, εμποδίζει κάθε συζήτηση οποιασδήποτε νέας αιτήσεως εκδόσεως εφόσον παραμένει ο κίνδυνος, την ύπαρξη του οποίου δέχονται οι αποφάσεις. Τυχόν υποβολή νέων στοιχείων περί ενοχής των αξιωματικών είναι άνευ σημασίας, γιατί οι αποφάσεις δεν στηρίζονται σε κρίσεις περί ενοχής ή μη. Συνεπώς, δεν επιτρέπεται να εισαχθεί προς συζήτηση οποιαδήποτε νέα αίτηση προς έκδοση της Τουρκίας δεδομένου ότι είναι πασίδηλο ότι δεν έχει επέλθει καμία μεταβολή στη λειτουργία του τουρκικού κράτους.
Ευγγελος Ανδριανος, Επίτιμος αρεοπαγίτης
Οι «επιστροφές» προσφύγων
Κύριε διευθυντά
Πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ πως οι Γερμανοί μας «απείλησαν» ότι από τον Μάρτιο θα επαναπροωθήσουν πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα! Ομολογώ ότι μου είναι αδύνατον να καταλάβω τη λογική αυτής της ενέργειας. Οι δυστυχισμένοι αυτοί πρόσφυγες δεν είναι Ελληνες, ούτε εστάλησαν από την Ελλάδα αεροπορικώς στη Γερμανία. Αυτοί ξεκίνησαν από τη Συρία, πέρασαν τράνζιτ από την Τουρκία, τράνζιτ από την Ελλάδα, τράνζιτ από βαλκανικά και άλλα κράτη, που πολλά από τα οποία σημειωτέον ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, και κατέληξαν στη Γερμανία. Γιατί λοιπόν αυτή η «προτίμηση» επιστροφής τους στην Ελλάδα; Αν οι Γερμανοί μετάνιωσαν, και δεν τους χρειάζονται πια σαν φτηνά εργατικά χέρια για τη βιομηχανία τους, θα πρέπει να τους επιστρέψουν στα κράτη του αρχικού προορισμού τους και όχι στα κράτη όπου αυτοί πέρασαν τράνζιτ. Απλή λογική δεν είναι;
Οι δικοί μας αρμόδιοι γιατί αδιαφορούν και αδρανούν; Γιατί δεν υποστηρίζουν τις παραπάνω λογικές απόψεις στην Ε.Ε. και τον ΟΗΕ, αλλά αφήνουν να παίρνονται αποφάσεις εις βάρος μας; Τι περιμένουν δηλαδή για να ξεσηκωθούν; Πρέπει να γίνουμε αποθήκη δυστυχισμένων ψυχών για να ενεργήσουν; Ελεος πια.
Νικος Δυοβουνιωτης, Πολιτικός Μηχανικός – Κηφισιά