Κύριε διευθυντά
Διερωτώμαι με τι πολιτικό προσωπικό η παρούσα Βουλή, κυρίως από πλευράς κυβερνήσεως, θα προχωρήσει και θα μπορέσει να αναθεωρήσει το υπάρχον Σύνταγμα του 1975, το οποίο, εξ υπαρχής, κατά τη γνώμη μου, σε ορισμένα σημεία και με τις τότε επικρατούσες πολιτικές συνθήκες και αντιλήψεις, δεν εξυπηρετούσε τη σωστή λειτουργία της πολιτείας μας και κυρίως μετά τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις του δεν ανταποκρίνεται πλέον ούτε στον ορισμό του της Προεδρευομένης Συνταγματικής Δημοκρατίας. Η εξαίρετη έρευνα της Μονάδος Ερευνών Κοινής Γνώμης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της Κυριακής στις 29.1.2017 δείχνει ότι η κοινωνία είναι πολύ πιο μπροστά από τους επαγγελματίες μας πολιτικούς, εθισμένους σε πρακτικές του «πελατειακού» μας κράτους. Εκτός από το γενικό αίτημα για αλήθεια και αξιοκρατία, θέλει πλέον, με μεγάλες πλειοψηφίες, το ασυμβίβαστο υπουργού και βουλευτού, εξάντληση της βουλευτικής θητείας χωρίς πρόωρες εκλογές και περιορισμό του αριθμού των βουλευτών και των θητειών των. Ευτυχώς υπάρχει και κυκλοφορεί μέσω ειδικής έκδοσης της εφημερίδος σας στις 5 Ιουνίου 2016 ένα εξαιρετικό πρωτοποριακό σχέδιο ριζικής αναθεώρησης του Συντάγματος, προϊόν μακράς, επίπονης εργασίας ομάδος συνταγματολόγων αναγνωρισμένου κύρους και εμπείρων δημοσίων ανδρών. Προχωρούν ακόμη περισσότερο σε προτάσεις για τη θεραπεία των δεινών που προκαλούν την αυξανόμενη τα τελευταία κυρίως χρόνια καχεξία του κράτους μας.
Προτείνονται, μεταξύ άλλων, η κατάργηση του σταυρού προτίμησης μέσω νέου εκλογικού συστήματος, τετραετής θητεία της Βουλής άνευ ενδιαμέσων εκλογών, σύσταση ανωτάτου δικαστηρίου, και ως συνταγματικού, για την αναγνώριση κόμματος ή τη με δικαστική απόφαση απαγόρευση της συμμετοχής του στις εκλογές ή υποψηφίων που παροτρύνουν συστηματικά ή ανέχονται τη χρήση βίας. Ετσι κατοχυρώνεται η ισχύουσα σήμερα επιταγή προς τα κόμματα ότι «η οργάνωση και η δράση τους οφείλουν να εξυπηρετούν την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος» (αρθρ. 29 παρ. 1 Σ). Θα άξιζε τον κόπο να δοθεί εκ νέου ευρεία δημοσιότητα στο σχέδιο αυτό, για να διαβαστεί απ’ όλους τους βουλευτές, εφόσον μάλιστα δεν προέρχεται από κόμμα αλλά από ανεξάρτητους κορυφαίους επιστήμονες, και να διεξαχθεί νέα έρευνα κοινής γνώμης από ειδική δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ για τον βαθμό αποδοχής των καινοτόμων του προτάσεων.
Δεν είμαι συνταγματολόγος, αλλά ας μου επιτραπεί ένα σχόλιο, λόγω πολύχρονης αναμείξεως στα κοινά και ειδικής ενασχόλησης με το θέμα της κατάργησης του σταυρού προτίμησης και της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων. Στο άρθρο 25 παρ. 3 του σχεδίου επιλέγεται για την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων ύψος βασιζόμενο στις ιδιωτικές τους ενισχύσεις.
Μέθοδοι που θα χρησιμοποιήσουν μερικά αν όχι όλα τα κόμματα για να τις εξογκώσουν δεν αποκλείονται. Διαφανέστερη και νομιμότερη, τώρα μάλιστα που στο ίδιο το σχέδιο (άρθρο 47 παρ. 1) προτείνεται η εξάντληση τετραετούς βουλευτικής θητείας, θα ήταν μια ετήσια αποζημίωση του κόμματος, ως συστατικού του πολιτεύματος, για το κόστος επικοινωνίας με τους οπαδούς του, όπως εφαρμόζεται στη Γερμανία. Ενα μικρό ποσό, πολλαπλασιαζόμενο με τον αριθμό των ψήφων που πήρε στις αμέσως προηγούμενες εκλογές, αναπροσαρμοζόμενο προς τα άνω ή τα κάτω σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών στη λήψη της τετραετίας, για να ισχύσει για την επόμενη.
Στρατης Στρατηγης, Επ. δικηγόρος Δ. Ν., τ. βουλευτής Επικρατείας
Τα απορρίμματα και το Ελληνικό
Κύριε διευθυντά
Ο κ. Στέφ. Κασιμάτης αποφάσισε να αφιερώσει τη στήλη του, «Φαληρεύς», την Παρασκευή 10.2. στον υπογράφοντα, δήμαρχο Γλυφάδας και πρώην ευρωβουλευτή, με διάφορους επιτιμητικούς χαρακτηρισμούς («κοτζαμπάσης», «τερατολόγος»), τους οποίους προτιμώ να προσπεράσω για λόγους οικονομίας του χώρου, αλλά κυρίως διότι όλοι κρινόμαστε καθημερινά και από τα έργα και τις πράξεις και από τα λεγόμενα και γραφόμενά μας. Εξάλλου το ποιος «κατάλαβε» και ποιος όχι που επισημαίνει ο αρθρογράφος, σχετικά με το μείζον θέμα των σκουπιδιών της νότιας Αττικής, θα φανεί σε βάθος χρόνου…
Θα μπω στην ουσία του θέματος: Πριν από αρκετά χρόνια, η περίφημη Disneyland στη Φλόριντα των ΗΠΑ αναγκάστηκε να πληρώσει ένα πρόστιμο περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια (σε σημερινές τιμές), για την κακή διαχείριση των απορριμμάτων στο αχανές της πάρκο. Ηταν, άραγε, «κατά της επένδυσης» όποιος άσκησε τη σχετική αγωγή; Δεν «μεριμνούσαν για το κοινό συμφέρον» οι αμερικανικές αρχές που το επέβαλαν; Προσωπικά δεν το πιστεύω.
Προσωπικά, επίσης, είμαι υπέρ κάθε επένδυσης που δημιουργεί ανάπτυξη, που δημιουργεί θέσεις εργασίας, που σέβεται το περιβάλλον και την ευρύτερη περιοχή. Ειδικά μέσα στην πολύ δύσκολη περίοδο που διανύει ο τόπος μας την τελευταία επταετία.
Μια απορία, ωστόσο, αφήνει το κείμενο του κ. Κασιμάτη: Αφού το «κέντρο επεξεργασίας σκουπιδιών», που όπως μας πληροφορεί ο ίδιος σχεδιάζεται, είναι όπως λέει «υπόγειο, ανάλογο αυτού που υπάρχει σήμερα κάτω από το γήπεδο του Αγιαξ», γιατί δεν κατασκευάζεται για παράδειγμα κάτω από το καζίνο ή από το ξενοδοχείο ή σε κάποιο άλλο σημείο των 6.200 στρεμμάτων της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού;
Γιατί άραγε επιλέγεται να κατασκευαστεί εκτός αυτής, μέσα στον πυκνοκατοικημένο οικιστικό ιστό, δίπλα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, ανάμεσα σε σπίτια, πάνω μάλιστα σε ρέμα; Υπάρχει κάποιος που πράγματι πιστεύει ότι έτσι θα γίνεται η διαχείριση περίπου 150.000 τόνων απορριμμάτων ετησίως χωρίς καμία όχληση, όπως υπονοεί ο αρθρογράφος; Και κάτι ακόμα, ιδιαίτερα σημαντικό: Ο κ. Κασιμάτης υποστηρίζει ότι ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης, κ. Κωνσταντάτος, «εξασφάλισε» τον χώρο αυτό για τα σκουπίδια «έπειτα από διαπραγμάτευση».
Ο κ. Κωνσταντάτος, πάλι, αρχικά διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι τέτοιο θέμα δεν υφίσταται καν. Αργότερα έλεγε ότι «ο περίφημος Σταθμός Διαχείρισης Απορριμμάτων για τον οποίο γίνεται όλη η κουβέντα προέκυψε ως πρόταση της κυβέρνησης σε προφορικό επίπεδο προς τη δημοτική αρχή». Ποιος λέει ψέματα και ποιος την αλήθεια; Αναμένουμε την απάντηση και ελπίζουμε ο δήμαρχος του γειτονικού μας δήμου να μη μείνει κι εκείνος στην πολιτική ιστορία για μια «ηρωική διαπραγμάτευση 17 ωρών»…
Γιωργος Παπανικολαου, Δήμαρχος Γλυφάδας
«Εάν δεν ήταν ο Βενιζέλος;»
Κύριε διευθυντά
Ουδεμία φιλοδοξία έχει ο γράφων να αντιπαρατεθεί με τον σοφό καθηγητή Γιανναρά. Αναγκάζεται όμως να υψώσει φωνή αντίρρησης έχοντας διαβάσει τα όσα γράφει ο κ. Γιανναράς για τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην επιφυλλίδα της Κυριακής 12ης Φεβρουαρίου με τίτλο «Το σήμερα έρχεται από το χθες». Ούτε λίγο ούτε πολύ ο επιφυλλιδογράφος «στολίζει» τον Βενιζέλο με επίθετα όπως «αδίστακτος δοξομανής», «αρρωστημένος εγωιστής», «αυτουργός της αυτεξευτελιστικής αυτοχειρίας μας» και «στυγνός δικτάτορας». Του φορτώνει επίσης με την ίδια ευκολία τον αφανισμό του Ελληνισμού της Μικρασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης.
Ετσι απλά. Δίνοντας την εντύπωση απλοϊκού αναγνώστη ενός και μόνον βιβλίου περί την εποχή εκείνη.
Η Ιστορία έχει κοσκινίσει το έργο του Βενιζέλου με το παραπάνω.
Ας μου επιτρέψει λοιπόν ο κ. Γιανναράς να του θυμίσω πως ούτε αυτός ούτε εγώ και οι απόγονοί μας θα μπορούσαμε να επισκεφθούμε σήμερα τη μισή περίπου Ελλάδα χωρίς τη χρήση διαβατηρίου αν δεν υπήρχε ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Κλείνω με τη διατύπωση του κ. Γιανναρά πως με τις ενέργειες του Βενιζέλου καταλήξαμε, μεταξύ άλλων, να «Εξαργυρώνουμε με καταναλωτική ξιπασιά το εξαθλιωτικό μας «ανήκομεν» (εις την Δύσιν, προφανώς).
Πανος Δοβας – Αθήνα
«Διαρροές υπέρ το δέον»
Κύριε διευθυντά
Τα τελευταία χρόνια, πολλοί τηλεδημοσιολογούντες «δεν επιτρέπουν» στις ειδήσεις, στις φήμες, στις πληροφορίες να διαρρέουν αφ’ εαυτών, αλλά προσπαθούν εναγωνίως να τις «διαρρέουν» οι ίδιοι ή να επικαλούνται ότι τις «διαρρέουν επίσημα χείλη», ενάντια στις επιταγές της ελληνικής γλώσσας, που θέλει το ρήμα διαρρέω αμετάβατο, δηλαδή, χωρίς αντικείμενο. Το πράττουν δε αυτό στον ύψιστο βαθμό, «υπέρ του δέοντος», όπως λέγουν, μη γνωρίζοντες ότι προσβάλλουν τη γλώσσα μας «υπέρ το δέον». Μακάρι να το έπρατταν «υπέρ του δέοντος τρόπου εκφράζεσθαι».
Γεωργιος Τολης, Καρδιοχειρουργός