Κυνήγι μαγισσών και στη ΛΑΡΚΟ

Κυνήγι μαγισσών και στη ΛΑΡΚΟ

Κύριε διευθυντά

Διάβασα στην Οικονομική «Καθημερινή» της 12ης/3/2017 δημοσίευμα σχετικό με τις μεγάλες αυξήσεις μισθών εις το προσωπικό της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. Το τι στοιχειώνει τη ΛΑΡΚΟ Α.Ε. δεν είναι μόνον το μισθολογικό κόστος! Η ΛΑΡΚΟ Α.Ε. ιδρύθηκε το 1963 και το εργοστάσιο ήτο η επέκταση των εγκαταστάσεων παραγωγής κροκάλων σιδηρονικελίου, με τη μέθοδο Renn-Krupp από λατεριτικά μεταλλεύματα, και ανήκε στο συγκρότημα Μποδοσάκη – Αθανασιάδη. Ο τέως γενικός διευθυντής και καθηγητής ΕΜΠ Λουκάς Μούσουλος επινόησε δύο μεθόδους διά την αξιοποίηση των μεταλλευμάτων τούτων, καθότι η μέθοδος Renn-Krupp απέτυχε! Εις τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις προσέθεσαν νέες εγκαταστάσεις, ως έχουν σήμερα. Η πρώτη μέθοδος LM ήταν για την τήξη του μεταλλουργικού μείγματος σε ηλεκτρική κάμινο τήξης για την παραγωγή σιδηρονικελίου και η δευτέρα μέθοδος MLAR για την παραγωγή χαλύβων από τις σκουριές που παράγονται κατά την παραγωγή σιδηρονικελίου και είναι πλούσιες σε σίδηρο, χρώμιο και νικέλιο, και σε περίπτωση που χρησιμοποιηθούν εν θερμώ για την παραγωγή χάλυβα, εμπεριέχουν περίπου 315 KWh/ton σκουριάς.

Η ΛΑΡΚΟ Α.Ε. άρχισε να λειτουργεί το έτος 1966. Λόγω διαφόρων συγκυριών, τελικά τον Σεπτέμβριο 1966 παρήγαγε τις πρώτες ποσότητες σιδηρονικελίου σε μορφή χελωνών, με περιεκτικότητα περίπου 25% Ni. Στα μέσα του έτους 1968 έγινε η μεγάλη απεργία της INCO στον Καναδά, τότε η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής νικελίου, και οι τιμές του νικελίου εκτινάχθηκαν στα ύψη. Η ΛΑΡΚΟ Α.Ε., που είχε τότε ένα σημαντικό stock σε σιδηρονικέλιο (δυστοκία στις πωλήσεις λόγω εμπεριεχομένου αρσενικού), πουλώντας το σε υψηλές τιμές, έκανε απόσβεση των εγκαταστάσεων εν μια νυκτί, όπως έλεγαν τότε οι λογιστές. Το έτος 1969 άρχισε, αξιοποιώντας τις σκουριές, να παράγει χάλυβα σε μορφή slabs για σιδηρομπετόβεργα, αλλά δυστυχώς, μετά από παραγωγή περίπου 5.000 ton, η διοίκηση της εταιρείας διέκοψε την παραγωγή. Οι λόγοι, αν και δεν αναφέρθησαν επίσημα, είναι γνωστοί.

Εκτοτε οι διοικήσεις της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. επιδόθησαν εις το κυνήγι των μαγισσών, δηλαδή νόμιζαν ότι αυξάνοντας την παραγωγή σιδηρονικελίου, θα επιτύγχαναν κέρδη! Δυστυχώς εξαπατήθηκαν οικτρώς, καθ’ ότι οι τιμές του νικελίου πάντοτε είχαν ισχυρές και απρόβλεπτες διακυμάνσεις, με αποτέλεσμα να συσσωρευθούν ζημίες περίπου 800.000.000 ευρώ ώς σήμερα!

Δυστυχώς, υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες, όπως η σχεδόν ληστρική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, και ακόμη φρόντισαν να καταπονήσουν τα τελευταία σαράντα χρόνια περίπου 40.000.000 ton σκουριάς (που περιέχουν 12.000.000 ton σίδηρο, 1.400.000 ton χρώμιο και 60.000 ton νικέλιο) στη θαλάσσια περιοχή του Β. Ευβοϊκού κόλπου.

Από το έτος 1987, ίσως και νωρίτερα, έκανα γνωστό στους αρμοδίους, και όχι μόνο, ότι η αξιοποίηση των παραγομένων σκουριών είναι μονόδρομος για τη ΛΑΡΚΟ Α.Ε. Δυστυχώς, φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

Ισως οι εκάστοτε διοικήσεις να μη γνώριζαν από σιδηρομεταλλουργία. Ας ρωτούσαν, και ασφαλώς δεν θα έφθανε ποτέ η εταιρεία σε αυτά τα χάλια.

Σήμερα η λειτουργία της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. ως έχει δεν έχει μέλλον. Εφόσον όμως ο περήφανος ελληνικός λαός δύναται να πληρώνει, μαζί με όλα τα άλλα, και αυτό το μικρό τίμημα της ΛΑΡΚΟ Α.Ε., ας το πληρώνει!

Νικος Αγγελης, Διπλ. μηχ/κός μεταλλουργός

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή