Κύριε διευθυντά
Η αμφισβήτηση της αξίας των εμβολίων στην καταπολέμηση φονικών συνεπειών για την υγεία και τη ζωή του ανθρώπου φαίνεται ότι έχει λάβει σημαντικές διαστάσεις. Δεν είναι πολύ μακριά, χρονικά, που εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως παιδιά, πέθαιναν κάθε χρόνο από ευλογιά, ιλαρά, παρωτίτιδα, πολιομυελίτιδα και άλλες ασθένειες, μερικές εκ των οποίων αντιμετωπίστηκαν μέχρι πλήρους εξαφανίσεως μετά την ανακάλυψη των εμβολίων.
Τα εμβόλια είναι η σημαντικότερη ανακάλυψη στην ιστορία του ανθρώπου και η πρώτη στα επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης. Ο εμβολιασμός είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές ιατρικές παρεμβάσεις πρόληψης και γι’ αυτό είναι το πρώτο μέλημα των προγραμμάτων υγείας. Εχουν ειπωθεί και ακόμη περισσότερα έχουν γραφεί για την επικινδυνότητα των εμβολίων. Είναι ανεξέλεγκτες, ανεξέταστες και ανυπόστατες φήμες. Σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, στις ιατρικές σχολές και στα ερευνητικά κέντρα εξετάζεται κάθε περίπτωση, όπως και κάθε φήμη (για πρόκληση από τα εμβόλια αυτισμού, καρκίνου, παράλυσης κ.ά.) όσο παράλογη και κακόβουλη κι αν είναι. Μέχρι τώρα δεν έχει επιβεβαιωθεί καμία από τις κυκλοφορούσες και επικίνδυνες για την υγεία του ανθρώπου φήμες.
Φυσικά και υπάρχουν αντενδείξεις, όπως και σε κάθε φάρμακο. Και βέβαια γίνονται επικίνδυνα τα εμβόλια όταν δεν εφαρμόζονται σωστά. Γι’ αυτό όμως είναι υπεύθυνος ο γιατρός, όχι τα εμβόλια. Φυσικά και δεν κάνουμε εμβόλιο σε παιδί με λοίμωξη ή άλλο οξύ νόσημα.
Εύλογο ερώτημα: Γιατί να συνεχίζονται οι εμβολιασμοί ακόμη και για νοσήματα που έχουν εξαφανισθεί σε μια χώρα; Διότι ταξιδιώτες από άλλες χώρες μπορούν να μεταφέρουν τον λοιμογόνο παράγοντα και αν ο πληθυσμός δεν έχει εμβολιασθεί υπάρχει κίνδυνος επιδημίας.
Ανυπόστατη επίσης είναι η αντίληψη ότι η χρήση πολυδύναμων εμβολίων υπερφορτώνει το ανοσολογικό σύστημα. Το ανοσολογικό σύστημα έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί σημαντικό αριθμό αντισωμάτων συγχρόνως. Μια τελευταία πληροφορία (αυτή για ενήλικες). Και οι ενήλικες πρέπει ανά 10ετία να εμβολιάζονται με ορισμένα εμβόλια, όπως Td, γρίπης, ιλαράς, ηπατίτιδας κ.ά., ιδιαίτερα οι απασχολούμενοι σε υπηρεσίες υγείας.
Ι. Παπαμιχαηλ
Παιδίατρος – Χαλκίδα