«Ο,τι είναι Εθνικό είναι και αληθινό».
Δ. Σολωμός
Κύριε διευθυντά
Η Αριστερά, που όλοι οι λαοί την τοποθέτησαν στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας», επιμένει ανιστόρητη και ημιμαθής στη χώρα μας και θέλει να αφαιρέσει από την ελληνική ιστορία, το πνεύμα του εθνικού φρονηματισμού! Η άγνοια, έγραψε ο σοφός νομοδιδάσκαλος και φιλόσοφος Κώστας Μπέης, είναι σεμνή, η ημιμάθεια είναι αλαζονική και θρασεία. Επειδή πίστεψα απόλυτα ότι «όλβιος όστις της ιστορίας, έσχε μάθηση», διάβασα και ελληνική και παγκόσμια ιστορία, αλλά και φιλοσοφία της ιστορίας, και μπορώ να καταθέσω σύντομες σκέψεις για το μάθημα της ιστορίας και για τον παιδαγωγικό της σκοπό. Η Αριστερά που δεν διαθέτει σελίδες στην Ιστορία, εθνική και παγκόσμια, τη θέλει μόνο ξερή καταγραφή ιστορικών γεγονότων και πλαστογραφημένη υπέρ… αυτής.
Η Ιστορία, εθνική ή παγκόσμια, είναι ιστορία πολιτισμού, είναι ιστορία του πνεύματος, όπου η δημιουργός εθνική οντότητα παρουσιάζει τα έργα του πνεύματος και τις εξάρσεις του πολιτισμού που φωτίζουν και θα φωτίζουν την πορεία του ανθρώπου προς κοινωνία ανώτερη, ηθικά ήμερη και πνευματοφόρα. Αυτή η ιστορία έδωσε οικουμενικές αξίες και παγκόσμια ιδανικά. Είναι ιδίως η ιστορία της κλασικής Ελλάδος, η οποία αργότερα, τον 4ο αιώνα μ.Χ., συναντάται με τον Χριστιανισμό και δημιουργείται έτσι ό,τι υψηλότερο, ευγενέστερο δημιούργησε ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα.
Η ιστορία του ανθρώπου ήταν και θα είναι, στα μεγαλύτερα διαστήματα, ιστορία των πολέμων. Ο Θουκυδίδης, αυτή η παγκόσμια πολιτική ακαδημία επιστημών και μέγας ανατόμος των δυναμικών συρράξεων, εντοπίζει τα αίτια στην ανασφάλεια, στον φόβο και στην ανεπάρκεια. Στην ελληνική ιστορία, οι πόλεμοι είναι αμυντικοί, εθνικοαπελευθερωτικοί. Στους Περσικούς Πολέμους, συγκρούεται ο ανατολικός δεσποτισμός με το ελεύθερο και δημοκρατικό πνεύμα. Ο ελεύθερος άνθρωπος, με το ανδράποδο, τον δούλο του Ασιάτη δεσπότη. Τιμιότερο, αγιότερο, γράφει ο θείος Πλάτων, είναι η πατρίδα. Την τοποθετεί πάνω και από την οικογένεια. Ολοι οι πόλεμοι των Ελλήνων γίνονται για ελευθερία, γίνονται για πατρίδα, για δημοκρατία, δηλαδή γίνονται για τα μεγαλύτερα ιδανικά του ανθρώπου. Ακόμα και ο πιο αληθινός διεθνισμός περνάει μέσα από την αγάπη για την πατρίδα. Οταν ο Χίτλερ κήρυξε τον πόλεμο στη Σοβιετική Ενωση, τότε ο «σύντροφος» Στάλιν κάλεσε τον λαό να αντισταθεί στην εισβολή, όχι στο όνομα του διεθνισμού, αλλά στο όνομα των πατρίδων!
Η ιντελιγκέντσια παπαγάλων της Αριστεράς αναφέρεται στον Διαφωτισμό, αλλά λησμονεί ότι η αρχή των εθνοτήτων, το εθνικό κράτος, διακηρύχτηκε στα πνευματικά και ιδεολογικά πιστεύω του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Μόνον όσοι έχουν σκοπό την αποδόμηση του εθνικού κράτους θέλουν να αφαιρέσουν από την Ιστορία τον φρονηματισμό. Η αρχή των εθνοτήτων, η αρχή του εθνικού κράτους που διακήρυξε και ο Διαφωτισμός είναι κατάκτηση του συνταγματικού μας, του δημοκρατικού μας πολιτισμού. Αυτή λοιπόν η εθνική ιστορία, των εθνικών κρατών, είναι η ιστορία υπέρ της πατρίδας, υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας – τρία ιδεώδη που πρέπει να παιδαγωγούν, να φρονηματίζουν και να διαπλάθουν, να σμιλεύουν τον ελεύθερο άνθρωπο, τον γνήσιο πατριώτη και τον αληθινό δημοκράτη. Η Ιστορία επομένως είναι και πολιτική παιδεία και πολιτική αγωγή του Ελληνα πολίτη. Συνιστώ στην αριστερή διανόηση και στους εθνικομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ να διαβάσουν το βιβλίο του Ερνέστου Ρενάν για την αρχή των εθνοτήτων. Σήμερα, η συνταγματική επιστήμη ταυτίζει το έθνος με τον λαό. «Ο,τι είναι Εθνικό είναι και αληθινό», έγραψε ο εθνικός μας ποιητής.
«Μάθετε την αλήθεια», Αριστερά της πολιτικής άγνοιας και της πνευματικής ημιμάθειας, και η αλήθεια, εάν δεν σας απελευθερώσει, θα σας κάνει ίσως λιγότερο… θρασείς.
Ο Μπρεχτ έγραψε για τον κόσμο αυτό: «Φταίει η αλήθεια, είναι εμπόδιό μας, την παραμερίζουμε και προσπερνάμε», τόσο απλά.
Γ. Σταραντζης, Δικηγόρος στον Αρειο Πάγο και στο ΣτΕ, επιστημονικός συνεργάτης «Αρχείου Νομολογίας»