Κύριε διευθυντά
Σχετικά με τον νόμο που εψηφίσθη στη Βουλή στις 2/8/2017 και ο οποίος αφορά τα ΑΕΙ και ειδικότερα την παράγραφο αναφερόμενη στο «πανεπιστημιακό άσυλο», έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα:
Το άρθρο 16 του Συντάγματος θεωρεί ότι τα ΑΕΙ είναι ΝΠΔΔ και πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος «πανεπιστημιακό άσυλο» και μάλιστα σε ολόκληρο το Σύνταγμα. Για πρώτη φορά εισήχθη ο όρος στον νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ το 1982. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις που άλλαζαν τον νόμο για τα ΑΕΙ επί υπουργών Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου, διατήρησαν τον όρο του «πανεπιστημιακού ασύλου» με ορισμένες διαφορές μεταξύ τους.
Στο προαναφερθέν άρθρο του Συντάγματος αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά «η πλήρης αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ». Ως εκ τούτου, η φύλαξη και η προστασία των ΑΕΙ επαφίενται στα πανεπιστημιακά όργανα εκάστου ιδρύματος.
Ως εκ τούτου, τα ιδρύματα, μέσω της πολιτείας, οφείλουν να τα προστατεύσουν. Δυστυχώς, εδώ υπάρχει μονόδρομος. Μόνον με την έντονη αστυνομική παρουσία, επί 24ώρου βάσεως, εντός των ιδρυμάτων δύναται να επιτευχθεί αυτό. Η δε Αστυνομία οφείλει να συλλαμβάνει όποιον ή όποιους προβαίνουν σε παράνομες πράξεις, κατά την κρίση της, και να τους παραπέμπει κατευθείαν στον εισαγγελέα για τα περαιτέρω και όχι στις πρυτανικές αρχές, οι οποίες και θα ενημερώνονται.
Στα πανεπιστήμια άλλο είναι η «ελεύθερη διακίνηση ιδεών» και άλλο «η ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών».
Η παράγραφος του νόμου για το «πανεπιστημιακό άσυλο» προσβάλλεται στο ΣτΕ από τους ενδιαφερομένους ή τους έχοντας έννομο συμφέρον, καθότι η κυβέρνηση δεν έχει συνταγματική κάλυψη για να νομοθετήσει επ’ αυτού. Μόνον τα ιδρύματα έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από την πολιτεία την προστασία τους μέσω της Αστυνομίας, και η πολιτεία είναι υποχρεωμένη άμεσα να το πράξει. Δεν θα πρέπει τα ΑΕΙ να σταθούν σε ορισμένες δικονομικές λεπτομέρειες.
Ι. Θ. Χαϊνης, Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου