Κύριε διευθυντά
Για τη σημαία και τους σημαιοφόρους θα πω και εγώ, αλλά δεν θα επιλέξω και δεν θα υιοθετήσω επιχειρήματα που πλεοναστικά ακούγονται και γράφονται αυτές τις μέρες. Εγώ θα πω πώς αντιμετώπισε το πρόβλημα ο δάσκαλος. Με εξόργιζε το «παράστημα» ως κριτήριο επιλογής σημαιοφόρων και παραστατών. Με εκνεύριζε επίσης, ως παιδαγωγό, το «ιδανικό σχήμα»: Αν ο σημαιοφόρος είναι αγόρι, οι δύο παραστάτες πρέπει να είναι κορίτσια και αντιστρόφως.
Βάλαμε τα παιδιά των δύο τμημάτων της ΣΤ΄ τάξης σε μια αίθουσα και ενώπιον των δύο δασκάλων της τάξης και του διευθυντή του σχολείου, τους μιλήσαμε για τον συμβολισμό της σημαίας και τα δύο κριτήρια επιλογής του σημαιοφόρου, δηλ. το ήθος και την επιμέλεια.
Είπε ο διευθυντής: Ποιος δεν θέλει να είναι σημαιοφόρος; δεν απάντησε κανένας. Υστερα ρώτησε: Ποιος θέλει να είναι σημαιοφόρος; Σήκωσαν όλοι τα χέρια. Αρα πρέπει να κάνουμε εκλογές. Ψηφίζουμε το παιδί που διακρίνεται για το ήθος και την επιμέλεια. Μία ψήφο θα έχουμε κι εμείς, διευθυντής και δάσκαλοι.
Τα αποτελέσματα ήταν καταπληκτικά. Το ίδιο τις επόμενες χρονιές. Ηταν, συν τοις άλλοις, ένα ωραία μάθημα δημοκρατίας. Εστειλα σχετική έκθεση στον ΥΠΕΠΘ. Δεν μου απάντησαν ποτέ.
Κωστας Καλαπανιδας, Δάσκαλος, σχολ. σύμβολος