Κύριε διευθυντά
Συχνά, τον τελευταίο ιδίως καιρό, διαβάζουμε ή ακούμε δηλώσεις του κ. πρωθυπουργού. Εκφράζει σ’ αυτές, σε κάθε ευκαιρία, την αισιοδοξία του για «καθαρή» έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, χωρίς πιστωτική γραμμή στήριξης κ.λπ. κ.λπ. Ερωτώ: Το θεωρεί επίτευγμα αυτό; Εάν βεβαίως επαληθευθεί;
Δεν ζούσε στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2014 όταν η χώρα βρισκόταν ήδη σε πάρα πολύ καλύτερη θέση απ’ ό,τι σήμερα; Ηταν και είναι γνωστό στους πάντες ότι η Ελλάδα ήταν έτοιμη να βγει στις αγορές και να διεκδικήσει την έξοδό της οριστικά και αμετάκλητα από την ύφεση και τα μνημόνια. Γιατί λοιπόν έκανε το βαρύ ατόπημα τον Δεκέμβριο του 2014 να τορπιλίσει αυτήν την εξέλιξη; Γιατί έριξε την τότε κυβέρνηση και με άφθονα ψέματα και υποσχέσεις παρέσυρε τους Ελληνες υποσχόμενος τα πάντα και υφαρπάζοντας την εξουσία; Γιατί καταδίκασε την Ελλάδα και τους Ελληνες στις μετέπειτα τραγικές περιπέτειες και καταστροφές;
Αναρωτιέμαι συχνά αν αυτός ο νέος άνθρωπος, το κρίσιμο τελευταίο εξάμηνο του 2014, πίστευε στις υποσχέσεις που μοίραζε αφειδώς σε άφρονες ψηφοφόρους, ή ψυχρά και ανελέητα προκειμένου να ικανοποιήσουν αυτός και η παρέα του τα προσωπικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις μοίραζαν υποσχέσεις και χονδροειδή ψέματα στοχεύοντας απλά, όπως ανέφερα πιο πάνω, στη νομή της εξουσίας. Αναρωτιέμαι επίσης, τον απασχολούν σήμερα, όπως ομολογεί, μόνο οι αυταπάτες του; Ή αχνά στο μυαλό του αρχίζουν να σχηματοποιούνται οι επερχόμενες Ερινύες;
Είναι δυνατόν να μη συνειδητοποιεί το πισωγύρισμα της χώρας; Τα χαμένα χρόνια; Το βύθισμα ακόμη περισσότερο στο χρέος; Τους εφιάλτες που ζήσαμε με τους, δικής του επιλογής, Βαρουφάκηδες;
Είναι δυνατόν να αγνοεί τις συνέπειες του αλλοπρόσαλλου δημοψηφίσματος, όπου ο θανάσιμος κίνδυνος να βρεθούμε εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν απείχε παρά ελάχιστα;
Είναι δυνατόν να ξεχνά τον μαύρο Ιούλιο του 2015 με τις εικόνες ντροπής και αίσχους γερόντων και γεροντισσών να υπομένουν στις άθλιες ουρές έξω από τις τράπεζες; Ξεχνά τα εφαρμοσθέντα capital controls χωρίς προοπτική, ακόμη και σήμερα, της πιθανής τους άρσης; Τέλος, δεν βλέπει ή δεν μπορεί να δει όλα τα σημερινά αδιέξοδα της έλλειψης νόμου και τάξης και όχι μόνο;
Δυόμισι χρόνια τώρα η χώρα ζει έναν εφιάλτη, μια τραγωδία. Καμία προοπτική σε όλους τους τομείς. Πότε θα έρθει η κάθαρση;
Ανεστης Διακοδημητρης, Κηφισιά