Κύριε διευθυντά
Μία από τις πρώτες συναντήσεις του πρωθυπουργού, όταν εξελέγη τον Ιανουάριο του 2015, ήταν αυτή με τον Μίκη Θεοδωράκη, στις 24.2.2015. Στη συνάντηση αυτή ο Θεοδωράκης είχε πει στον πρωθυπουργό: «Εσύ είσαι ο πρωθυπουργός της χώρας και εκφράζεις τη θέληση του ελληνικού λαού, αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει». Εκτοτε έχουν αλλάξει πολλά. Οι πολιτικοκοινωνικές παρεμβάσεις του Μίκη Θεοδωράκη είναι συχνές, σε βάρος πλέον της κυβέρνησης. Κάποιοι βεβαίως, που αναγνωρίζουν πια στον Θεοδωράκη μόνον τη «μουσική προσωπικότητά» του, κριτικάρουν σκληρά και όχι μόνον αυτές τις παρεμβάσεις του. Παρ’ όλα αυτά, στις 28.9.2017 ο Θεοδωράκης επανήλθε: «Το κουτσούρεμα των θεσμών του πολιτεύματος δίνει τη δυνατότητα σήμερα στον Αλ. Τσίπρα να κυβερνά ακόμα και με 1%, φτάνει να έχει την πλειοψηφία στη Βουλή… ο ελληνικός λαός τούς πληρώνει από το τρομακτικό έλλειμμα το οποίο έχει δημιουργήσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι έχουν μεταβληθεί σε ένα αιωρούμενο μπαλόνι. Γιατί μπαλόνι; Μα γιατί στέκονται στον αέρα, δεδομένου ότι το υπόβαθρο που τους ανέδειξε και τους στήριξε, ώστε να γίνουν πλειοψηφία, έχει προ πολλού κοντύνει κατά τα δύο τρίτα». Προφανώς το συμπέρασμα αυτό βγαίνει από τις δημοσκοπήσεις, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό. Ενδιαφέρουσα είναι η «πρόταση» του Μίκη Θεοδωράκη: «Υπάρχει λύση; Μόνο εάν παραιτηθούν όλοι οι βουλευτές της αντιπολίτευσης, οπότε η Βουλή θα είναι αδύνατον να λειτουργήσει. Εάν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ συνεχίσουν (πράγμα σχεδόν αδύνατο), τότε θα γελοιοποιηθούν και μαζί τους και η χώρα μας. Στην περίπτωση αυτή, υποθέτω ότι η μόνη λύση είναι οι εκλογές». Και εδώ έρχονται τα ερωτήματα: Οταν η αντιπολίτευση αφενός μεν έχει πει ότι οι εκλογές έχουν κόστος, αλλά η παραμονή της κυβέρνησης είναι πιο ακριβή, αφετέρου δε έχει υποστηρίξει ότι η πολιτική της κυβέρνησης υπονομεύει τους θεσμούς, ακόμα και το Σύνταγμα, θα έπρεπε να σκεφτεί μια τέτοια κίνηση; Ποια η θεωρητική θέση των συνταγματολόγων επί του ζητήματος; Μια τέτοια κίνηση θα αφύπνιζε (αν υποθέσουμε ότι οδηγείται προς την ενδόρρηξη) και προς ποια κατεύθυνση την κοινωνία;
Παναγιωτης Η. Αθανασιου