Κύριε διευθυντά
Στη γενική απογοητευτική κατάσταση που μας περικυκλώνει, κυριολεκτικά μας πνίγει, ευτυχώς υπάρχουν νησίδες ελπίδας.
Τεράστια επιτυχία στην Κρήτη με την υπόθεση της απαγωγής. Νιώθουμε περήφανοι! Επιτέλους ακούγεται η Ελλάδα, όχι για μια αστοχία ή αδιάφορη διαχείριση δημοσίων πραγμάτων από τον άσχετο Τσίπρα. Συστηματική, άοκνη εργασία με απόλυτη επαγγελματική αυτάρκεια και ευσυνειδησία χαρακτηρίζουν το αστυνομικό σώμα. Δεν είναι πρώτη φορά που διαπιστώνουμε πόσο αποτελεσματικό είναι σε πολύ δύσκολες αποστολές! Και όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα προβλήματα από σοβαρές ελλείψεις υλικού, εξοπλισμού για την επιτέλεση του έργου τους. Ωστόσο χειρότερο είναι όταν μένουν με δεμένα τα χέρια τους. Ευνουχισμένοι ουσιαστικά, λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης ή της ανόητης, για να μην πούμε βλακώδους ιδεοληπτικής αγκύλωσης, που αφαιρούν την κύρια αποστολή και ιδιότητα τού, κατ’ ευφημισμόν ονομαζομένου, υπουργού Προστασίας του Πολίτη.
Μπαινοβγαίνουν αδιανόητα, ανεξέλεγκτα οι παντοειδείς αναρχικοί σε δημόσια γραφεία, υπουργεία. Ελέγχουν περιοχές της πόλης. Ελέγχουν τη ζωή μας, περιορίζοντας την ελεύθερη διακίνησή μας με εκδηλώσεις βίας, ληστρικές λεηλασίες και την αλόγιστη καταστροφή των πάντων χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις. Χαλαρή, σχεδόν ηλιθίως αποδεκτή, ως δικαίωμα, η κάθε είδους παραβατικότητα. Συλλαμβανόμενοι, για τους τύπους και μόνον, αφήνονται ελεύθεροι χωρίς καμιά επίπτωση ή τιμωρία. Καταστρέφεται δημόσια και ιδιωτική περιουσία, που πληρώνουμε με σκληρή εργασία, ιδρώτα. Κανένας δεν διώκεται, δεν τιμωρείται. Είναι κρίμα, γιατί διαθέτουμε το έμψυχο υλικό, το ικανό, εκπαιδευμένο και ευσυνείδητο αστυνομικό σώμα, και δεν το αξιοποιούμε! Απογοητεύονται δεχόμενοι την άδικη κατάκριση των συμπολιτών τους για την αθέλητη αναποτελεσματικότητα του έργου τους! Μήπως πρέπει να τους αποδεσμεύσουμε, να περιορίσουμε την καταστροφή; Να δώσουμε λύση στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας;
Δημ. Γ. Σμυρλης, Συντ/χος Λυκειάρχης