Κύριε διευθυντά
Πιστή αναγνώστρια της «Καθημερινής», είμαι ευτυχής που ενημερώνομαι από τους έγκριτους ομολογουμένως συνεργάτες σας σε όλους τους τομείς, αλλά στέκομαι ιδιαίτερα σε άρθρα με ξεχωριστό ποιοτικό χαρακτήρα, κατά την εκτίμησή μου φυσικά…
Επ’ ευκαιρία του επετειακού ΟΧΙ, «με αιχμαλώτισε» το άρθρο της κ. Γιώτας Συκκά, της 27ης-10-2017, που φέρει τον τίτλο «Γεια σου, τσολιά μου» – η made in Greece λεβεντιά ανά τους αιώνες».
Το έναυσμα της το έδωσε ο Εύζωνας, που αντέχει ακόμη σε πείσμα «βάρβαρων μηδενιστών». Ανάμεσα σε σχισμένες αφίσες και μουντζούρες ξεχωρίζει ο εύζωνας της οδού Μπενάκη.
Μια καλοσχεδιασμένη ζωγραφική μορφή στον τοίχο της εσοχής μιας πολυκατοικίας στο κέντρο της τόσο ταραγμένης γειτονιάς των Εξαρχείων. Κι όμως διασώζεται ακόμη με μουντζουρωμένο πρόσωπο, μας πληροφορεί η ευαίσθητη δημοσιογράφος, που μ’ έκαμε συνοδοιπόρο της στη διαδρομή μιας στολής συμβόλου.
Ναι μιας στολής, που πέρασε εντός και εκτός συνόρων μας από «40 κύματα» για να αποδοθεί τελικά στον εύζωνα οπλίτη της προεδρικής φρουράς και καθιερωθούν οι δύο στολές του 1960 και 1970 – πρόσφατα ως μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.
Μα θα μου πείτε. Μουσεία μας σπουδαία έχουν εμπλουτισθεί από αριστουργήματα όλων των περιόδων και περιοχών του ελληνισμού, κι εσύ στάθηκες στη διαδρομή και μόνο μιας στολής;
Ναι, γιατί αποδόθηκε η διαδρομή της «πολύπαθης πολύπτυχης» με χρονολογική συνέπεια, αισθητική, απόδοση σεβασμού, ως και διακωμώδησης, από μελέτες και στοιχεία πολύτιμα ερευνητών και εμπειρίες απλών πολιτών, που πληροφορούν και εντυπωσιάζουν.
Ομολογώ ότι εξειδικευμένες αναφορές στην παράδοση και εθνικά σύμβολα με συγκινούν βαθιά. Εστω και αν μου καταλογισθεί υπερβολή θα της πω από καρδιάς «Εύγε, κυρία Συκκά», γιατί ο εύζωνας με γεμίζει με εθνική υπερηφάνεια!
Φονη Ρεπουλη, Φιλόλογος Πολιτεία – Κηφισιά