Ιστορία για τα Σκόπια με επίκεντρο τον Αξιό

Ιστορία για τα Σκόπια με επίκεντρο τον Αξιό

Κύριε διευθυντά

Με αφορμή το ρεαλιστικό και καλοζυγισμένο σχετικό άρθρο σας (φ. 30 Δεκ. 2017) όπου αναφέρεται «…χάθηκαν πολύτιμο κεφάλαιο και σημαντικές ευκαιρίες για λύσεις που θα μας επέτρεπαν να έχουμε τον μικρό βόρειο γείτονα ως δορυφόρο…», θα ήθελα επ’ αυτού να προσθέσω την κατωτέρω προσωπική εμπειρία. Περί το 2000, υπό την ιδιότητά μου ως τ. προέδρου της Επιτροπής Υδατικών Προβλημάτων του ΟΗΕ και δεδομένων των οξυτάτων ποσοτικών και ποιοτικών προβλημάτων των υδάτων του ποταμού Αξιού, ανέλαβα την πρωτοβουλία της κατάρτισης ενός προγράμματος παρακολούθησης (monitoring) των ανωτέρω δύο παραμέτρων σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο των Σκοπίων και με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου ο υποφαινόμενος ήταν διευθυντής του τομέα διαχείρισης των υδατικών πόρων. Η χρηματοδότηση θα προερχόταν κατά 75% από την Ε.Ε., η οποία ενεθάρρυνε τη διακρατική συνεργασία προς αντιμετώπιση της διασυνοριακής ρύπανσης των υδάτων.

Ο συνεργαζόμενος καθηγητής οργάνωσε επίσκεψη της περιοχής μέχρι τη λίμνη Αχρίδα. Κατά τη διαδρομή, είδα πολυτελέστατες βίλες οι οποίες ανήκαν σε Αλβανούς. Κατά τη διάρκεια του γεύματος η συζήτηση στράφηκε και σε πολιτικά θέματα και τότε, εις επήκοον όλων, δήλωσε: «Θα είμαστε ευτυχείς αν τελούσαμε υπό ελληνικήν κατοχήν». Εξεπλάγην και όταν μείναμε μόνοι, του ζήτησα σχετικές διευκρινίσεις. Τότε είπε: «Οι βίλες που είδαμε ανήκουν σε Αλβανούς που έχουν επιτύχει αυτονομία στην περιοχή, δεν πληρώνουν φόρους και έχουν πέντε ώς και οκτώ παιδιά.

»Οι αυτόχθονες Σκοπιανοί κάνουν ένα ή δύο παιδιά, τα οποία, κατά κανόνα, σπουδάζουν στο εξωτερικό και απ’ αυτά πολύ λίγα επιστρέφουν πίσω. Αντιλαμβάνεστε ότι, σε τέσσερις το πολύ πέντε δεκαετίες, οι Αλβανοί θα πάρουν την εξουσία ειρηνικά και αναίμακτα. Να γιατί σας είπα ότι οι αυτόχθονες Σκοπιανοί θα προτιμούσαν ελληνική κατοχή». Αυτά τα έθεσα υπ’ όψιν στην αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΞ. Πιστεύω ότι και σήμερα οι Σκοπιανοί φοβούνται την αλβανική κυριαρχία. Εμείς όμως τι κάνουμε; Γιατί ανεχόμαστε επί δεκετίες ως διαμεσολαβητή τον αποτυχημένο κ. Νίμιτς; Ο Κίρο Γκλιγκόροφ, πρώτος Σκοπιανός πρόεδρος, δήλωνε το 1992: «Είμαστε Σλάβοι και ήλθαμε στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Δεν έχουμε καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες». Οι καθηγητές μας της Ιστορίας τι κάνουν;

Σήμερα, δυστυχώς, είμαστε αδύναμοι και στριμωγμένοι πανταχόθεν. Απρόβλεπτη συμπεριφορά της Τουρκίας, ανθελληνικό κλίμα στην Αλβανία, πιέσεις από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ε.Ε. η οποία στο παρελθόν είχε αποδεχθεί την ελληνική θέση, όχι στη χρήση του ονόματος Μακεδονία και εγκατάλειψη των αλυτρωτικών βλέψεων της FYROM και, τέλος, τη χρήση του από τις περισσότερες χώρες της υφηλίου. Πώς και από ποιους να πρωτοφυλαχθούμε; Ομολογουμένως πολύ δύσκολη η θέση μας και η εθνική μας στάση εξαιρετικά ευαίσθητη και δυσχερής. Οταν όμως είμαστε οι ισχυροί στην περιοχή, γιατί αφήσαμε να χαθούν οι ευκαιρίες; Μήπως πράγματι αυτή είναι η μοίρα μας προστρέχοντας και στο βιβλίο του αείμνηστου ευπατρίδη πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ με τίτλο «Χαμένες Ευκαιρίες» για το Κυπριακό;

Παναγιωτης Καρακατσουλης, Ομότ. καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή