Κύριε διευθυντά
Ο πάντα τεκμηριωμένος Ανδρέας Δρυμιώτης έγραψε την Κυριακή 27 Μαΐου το ενδιαφέρον άρθρο «Η καταστροφή του Πολυτεχνείου».
Πρόκειται για εκ νέου παρουσίαση άρθρου του, που έγραψε προ πενταετίας. Αναφέρει τη διαχρονική αισθητική και όχι μόνο καταστροφή του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, που αντίστοιχη εικόνα συναντά κανείς και σε άλλα ΑΕΙ, όπως την ΑΣΟΕΕ, το Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης κ.λπ. Επισημαίνει την καταλυτική καταστροφή που προκάλεσε η χούντα με την εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο. «Εδωσε το άλλοθι στη φοιτητική ασυδοσία», τονίζει. Διότι με την κατάρρευση της χούντας το φοιτητικό κίνημα εν Ελλάδι απέκτησε δικαιώματα που οδήγησαν σε απαξίωση των πτυχίων. Εισαγωγή στα ΑΕΙ με βαθμό κάτω της βάσης, πράξεις βίας και παρανομίας που λόγω ασύλου δεν ελέγχονται ούτε τιμωρούνται. Λειτουργία αναρχικού σταθμού στο ΕΜΠ πολλά χρόνια τώρα. Παράνομη αποθήκευση ειδών εμπορίου στην ΑΣΟΕΕ, από τους μετανάστες, που στο πεζοδρόμιο της σχολής ανενόχλητοι πωλούν. Και αν τύχει να επέμβει η αστυνομία, ταμπουρώνονται μαζί με τα εμπορεύματα στους χώρους της σχολής προς δόξαν του «ασύλου»! Προ διετίας περίπου, το Αριστοτέλειο πνίγηκε στα σκουπίδια του, αφ’ ενός λόγω ασυνεννοησίας διοίκησης ιδρύματος και εταιρείας αποκομιδής και αφ’ ετέρου λόγω μειωμένων κονδυλίων. Να θυμίσουμε τις απαράδεκτες ενέργειες κτισίματος καθηγητών από φοιτητές, ή τραμπουκισμούς – τραυματισμούς όπως του καθηγητού Συρίγου στο Πάντειο. Οι εικόνες όλων των ελληνικών πανεπιστημίων από αισθητικής πλευράς είναι πανάθλιες. Η βρωμιά και τα γκράφιτι θριαμβεύουν. Η σύγκριση με ΑΕΙ των πολιτισμένων κρατών είναι ντροπιαστική. Προφανώς έχει συνευθύνη το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ που θα έπρεπε να ορίζει τα του οίκου του στο κάθε ίδρυμα. Αλλά η κομματοκρατία των φοιτητικών παρατάξεων και των μελών ΔΕΠ δεν αφήνει τη διοίκηση των σχολών να ευθυγραμμισθεί με τα ισχύοντα στον πολιτισμένο κόσμο, με αποτέλεσμα να έχουμε τριτοκοσμικές εικόνες.
Σε επιστολή μου που δημοσίευσε η φιλόξενη «Καθημερινή» την 1/6/2016 με τίτλο «Βανδαλισμοί και γκράφιτι» τόνιζα το βάψιμο όλης της εξωτερικής όψης του ΕΜΠ από «καλλιτέχνες», αλλά και της τότε Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Πανεπιστημίου. Σημείωνα ότι με ελάχιστη φύλαξη των κτιρίων, οι βανδαλισμοί θα αποφεύγονταν, θα γλιτώναμε τα έξοδα αποκατάστασης και θα δίναμε και κάποιες θέσεις εργασίας. Επίσης, σε άλλη επιστολή που δημοσιεύθηκε στις 6/6/2013 με τίτλο «Αφύλακτα πανεπιστήμια» ήταν εντυπωσιακή η δήλωση της Ελληνίδας ερευνήτριας στη ΝΑSA Ελένης Αντωνιάδου, που ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο στη Λαμία. Εκεί έχουν προσλάβει security, ώστε να μην μπορεί κάποιος άσχετος να εισέρχεται στη σχολή. Αρα διαχρονικώς τα ελληνικά ΑΕΙ βράζουν στο ζουμί της ανομίας και του ευτελισμού τους, αρνούμενα να κάνουν το προφανές: να εκσυγχρονιστούν όπως τα ΑΕΙ της αλλοδαπής. Κρίμα.
Δημητριος Γεωργαντας, Χειρουργός, Μαρούσι