Κύριε διευθυντά
Πρόσφατα η εκφωνήτρια του Τρίτου Προγράμματος, αφού μοιράστηκε με τους ακροατές ένα λογύδριο περί καταναλωτικής κοινωνίας, παγκοσμιοποίησης, τεχνολογίας και των δεινών του φιλελευθερισμού και του καπιταλισμού, τους παρέπεμψε να προστρέξουν στις ιδέες του Μαρξ. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι κατά την άποψή μου ο συγκεκριμένος δεν ανήκει στους στοχαστές που ταξιδεύουν καλά στον χρόνο, αλλά στην πρωτοφανή για τα δεδομένα του σταθμού μετεξέλιξή του σε κακόφωνη κυβερνητική ντουντούκα.
Το εν λόγω χαρακτηριστικό συνοδεύει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση εξ απαλών ονύχων, αλλά έως την παρούσα κυβέρνηση, άπαντες άφηναν το Τρίτο Πρόγραμμα στην ησυχία του και ενίοτε, όπως στην εποχή του Χατζιδάκι, με τεράστια ελευθερία κινήσεων. Επειδή οι λάτρεις της λόγιας μουσικής στην Ελλάδα που άκουγαν Τρίτο ήταν ελάχιστοι, ακόμη και σε σύγκριση με τα εγγενώς χαμηλά ποσοστά που επιτυγχάνει γενικά η ΕΡΤ, οι κυβερνώντες έως σήμερα δεν πολυασχολούνταν με τον σταθμό. Αποτέλεσμα ήταν να εξελιχθεί, έως το «μαύρο» στην ΕΡΤ, σε μία νησίδα αριστείας με εξαιρετικούς παραγωγούς με διεθνούς επιπέδου γνώσεις και ικανότητες. Δεν έφθανε όμως το γεγονός ότι πολλοί εξ αυτών αποχώρησαν, εξαιτίας των δυσβάσταχτων φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων, αποδυναμώνοντας ιδιαίτερα τον σταθμό, ήρθε για πρώτη φορά στα χρονικά η παρούσα κυβέρνηση, αμετροεπής και αναποτελεσματική ακόμη και σε θέματα προπαγάνδας, να τον μετατρέψει και αυτόν σε κακόφωνη ντουντούκα.
Ετσι, εν μέσω της 2ης Σονάτας για βιολί του Μότσαρτ ακούμε για τα δεινά του καπιταλισμού και αργότερα διάφορα έντεχνα και ελαφρολαϊκά. Ευτυχώς που δεν ζουν, μεταξύ άλλων, ο Δ. Ρώμας και ο Μ. Χατζιδάκις για να δουν την απερίγραπτη αυτή κατάντια.
Βασιλης Μασσελος