Kύριε διευθυντά
Η φράση «Μετά από εμένα ο κατακλυσμός» (Après moi le déluge) αποδίδεται στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΕ΄. Καθιερώθηκε με την εξής σημασία: «Μου είναι αδιάφορο τι θα συμβεί, άμα λήξει η θητεία μου, αν αποχωρήσω ή αν πεθάνω· ας καταστραφεί ο κόσμος».
Στα ελληνικά πολιτικά πράγματα η στάση αυτή σήμαινε παλιότερα ότι η απερχόμενη κυβέρνηση κληροδοτούσε σκόπιμα στην επόμενη αυτό που ήταν κοινώς γνωστό ως «καμένη γη», δηλαδή άδεια ταμεία κτλ. Πρωτοτυπώντας ως συνήθως, η κυβερνώσα Αριστερά έχει επιλέξει ως στρατηγική το «ελεγχόμενο χάος».
Η λογική του «ελεγχόμενου χάους» είναι η εξής: «ό,τι δεν μπορώ να ελέγξω, το διαλύω, ώστε να επωφεληθώ από την αναταραχή που θα προκύψει, να υπονομεύσω τη λειτουργία της επόμενης κυβέρνησης και έτσι να επανέλθω στην εξουσία». Οπως θα έλεγε ο πρόεδρος Μάο: «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».
Εννοείται ότι αναφέρομαι στην ακυβερνησία και τις τερατογενέσεις που θα προκαλέσει η εισαγωγή της απλής αναλογικής στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ευτυχώς η προσπάθεια να ισχύσει το ίδιο και στις επόμενες εθνικές εκλογές απετράπη προς το παρόν, αλλά η απειλή επικρέμαται για τις μεθεπόμενες. Η στρατηγική του «ελεγχόμενου χάους» πλήττει τα ίδια τα θεμέλια της αστικής δημοκρατίας και η βλάβη που προκαλεί είναι ανυπολόγιστη. Πρόκειται για έγκλημα διαρκείας.
Είναι αμφίβολο όμως αν θα εξυπηρετήσει τους εμπνευστές της. Η σημερινή κυβερνητική Αριστερά πιστεύει ότι ως αντιπολίτευση θα μπορέσει να κατευθύνει τις δυνάμεις του χάους εκεί που επιδιώκει. Ομως το χάος είναι από τη φύση του ανεξέλεγκτο και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει ποιος θα κυριαρχήσει. Οταν η Αριστερά χάσει το πλεονέκτημα που απορρέει από την εξουσία, θα είναι δύσκολο να μονοπωλεί την κυριαρχία στον ευρύτερο χώρο της, ενώ ενδέχεται να ξεπηδήσουν νέοι και «άφθαρτοι» εκπρόσωποι του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, που θα έχουν τον ίδιο στόχο, δηλαδή την κατάκτηση της εξουσίας.
Μιχαηλ Πασχάλης, Ομότιμος Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης