Κύριε διευθυντά
Πάντα η «Καθημερινή» είναι πηγή γνώσης και προβληματισμού. Δύο ωραία άρθρα δείχνουν το τέλμα και την αναποτελεσματικότητα του Δημοσίου. Την Κυριακή 29 Ιουλίου ο Ανδρέας Δρυμιώτης στο άρθρο του «Ταξιδιωτικές εμπειρίες» γράφει πως το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» κατέκτησε δύο πρωτιές με την ιδιωτική του διοίκηση.
Το 2017 πέρασαν 21 εκατ. επιβάτες και διεκπεραιώθηκαν 200.000 πτήσεις.
Ετσι, τον Απρίλιο 2018 ανεδείχθη σε καλύτερο αεροδρόμιο της Ν. Ευρώπης στο πλαίσιο των Skytrax World Airport Awards με ψήφους 13,73 εκατ. επιβατών, από 100 εθνικότητες, σε 550 αεροδρόμια παγκοσμίως. Επίσης, στο πλαίσιο των ετήσιων βραβείων ASQ του Παγκόσμιου Συμβουλίου Αεροδρομίων (Airports Council International/ACI World) το «Ελ. Βενιζέλος» κατέλαβε την πρώτη θέση στην Ευρώπη στην κατηγορία του (15-25 εκατ. επιβατική κίνηση). Το πρόγραμμα συμπεριέλαβε 343 αεροδρόμια σε 84 χώρες. Και φυσικά η διοίκηση του αεροδρομίου έχει αναθέσει την ασφάλεια σε εξειδικευμένη εταιρεία του χώρου, και την καθαριότητα σε εργολάβο. Που σίγουρα δεν θα τα κατάφερνε αν συνέχιζε με τη διοίκηση του Δημοσίου, όπως έδειξε η εμπειρία χρόνιας οπισθοδρόμησης που ζήσαμε, πριν αναλάβει η Hochtief να μας πάει σε νέους δρόμους. Προσθέτει τις διακρίσεις που συλλέγει η Fraport για τις βελτιώσεις που έχει επιφέρει στα αεροδρόμια που ελέγχει. Επίσης, τονίζει την εξωφρενική διαφορά επί του διαχωριστικού τοίχου μεταξύ Αττικής Οδού και Προαστιακού. Η πλευρά προς την Αττική Οδό είναι πεντακάθαρη, αλλά η πλευρά προς τον δημόσιο Προαστιακό γεμάτη γκράφιτι!
Το άλλο άρθρο –1η Αυγούστου– του Διονύση Γουσέτη με τίτλο «Να αναλάβουν ιδιώτες τη δασοπυρόσβεση». Εκεί μαθαίνουμε ότι στην Πορτογαλία τη δασοπυρόσβεση την έχει αναλάβει εργολαβικά ισπανική εταιρεία. Μας θυμίζει επίσης τι έγραφε έναν αιώνα πριν ο μέγας Εμμανουήλ Ροΐδης: «Τα δάση… ερημούσιν αι ανά παν έτος αναπτόμεναι… πυρκαϊαί, των οποίων αδύνατον είναι να ευρεθώσιν και να τιμωρηθώσιν οι πασίγνωστοι αυτουργοί, διά τον λόγον ότι δεν έχουν ψήφους τα δέντρα και έχουσιν ψήφους οι αιγοβοσκοί»! Με τις διαπιστώσεις αυτές του παρελθόντος και αντίστοιχες σημερινές προεκτάσεις, μήπως ήλθε και η σειρά της ταλαίπωρης χώρας μας να κάνει ανάλογη ιδιωτική εργολαβία;
Ομοιες σκέψεις μας θυμίζει ο Γουσέτης να κάνουμε και για τις ιδιωτικοποιήσεις της Ολυμπιακής, και των ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΛΠ κ.λπ., ενώ η κρατική ΔΕΗ και τα ΕΛΤΑ είναι υπό χρεοκοπία. Τελειώνοντας όμως πρέπει να προβληματιστούμε από το μικρό απόσπασμα από τους The Times την 1η Αυγούστου, για το «Χάος στις ράγες». Αναφέρεται στο αλαλούμ των ιδιωτικών σιδηροδρομικών γραμμών της Βρετανίας που οι ακυρώσεις δρομολογίων ξεπερνούν κάθε προηγούμενο. Τον μήνα που πέρασε έφτασαν τις 168 ακυρώσεις την ημέρα, και το Σαββατοκύριακο του τελικού του Μουντιάλ έσπασαν ρεκόρ, με τους οδηγούς να δηλώνουν ασθένεια, για να παρακολουθήσουν τον αγώνα!
Ομοίως ιδιωτικοποιήσεις δικτύου υδροδότησης άλλων χωρών κατέληξαν σε αποτυχία, και το κράτος αναγκάστηκε να τις επανακρατικοποιήσει.
Συμπερασματικώς ο ρόλος του κράτους πρέπει να είναι του συντονιστή και όχι του εργοδότη, ειδικώς στη χώρα μας που δεκαετίες κομματοκρατίας έφεραν τη χρεοκοπία.
Δημητρης Γεωργαντας, Χειρουργός, Μαρούσι