Kύριε διευθυντά
Εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά το 1980, οι σκέψεις για τις συνέπειες της ενδεχόμενης κλιματικής αλλαγής αποτελούν συνεχώς αντικείμενο συζήτησης που αναφέρεται σε μελλοντικές συνέπειες. Ομως η Γη έχει υποστεί εναλλαγή θερμών και ψυχρών περιόδων, διάρκειας περίπου 12.000 ετών και 100.000 ετών αντίστοιχα, λόγω της περιοδικής αλλαγής της εκπομπής ενέργειας από τον ήλιο. Σήμερα είμαστε στην τελευταία θερμή περίοδο που αναμένεται να διαρκέσει ακόμη 2.000 έτη. Ετσι οι κλιματικές αλλαγές έχουν χαρακτήρα σταδιακής, συνεχούς και βαθμιαίας αύξησης ή μείωσης της θερμοκρασίας και της συνεπαγόμενης ανόδου ή καθόδου της στάθμης της θάλασσας. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η περιβαλλοντική υπηρεσία του ΟΗΕ (UNEP) δημιούργησε μια επιστημονική επιτροπή (IPCC) για να εξετάσει τις συνέπειες, στο εγγύς μέλλον, της εκπομπής CO2 από τη βιομηχανία στο περιβάλλον. Η επιτροπή συμπέρανε ότι στη ΝΑ Μεσόγειο έως το έτος 2030 ίσως συμβεί ενδεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,8° C και άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά 18 εκ., και, έως το έτος 2100, αντίστοιχα άνοδος 3° C και 50 εκ. Ετσι, την ίδια περίοδο, με χρηματοδότηση της UNEP, έγιναν μελέτες των μελλοντικών συνεπειών στην ευρύτερη Θεσσαλονίκη, καθώς και στη Ρόδο (υπεύθυνος των μελετών ο γράφων).
Σήμερα, μετά σχεδόν 40 έτη, η επιτροπή αυτή εξακολουθεί, κάθε χρόνο, να εξετάζει τις ενδεχόμενες μελλοντικές αλλαγές, όμως αναφέρεται μόνο για ενδεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας της Γης κατά 1,5° C. Στις σχετικές ανακοινώσεις (2016 και 2017) δεν αναφέρονται καθόλου οι εκτιμήσεις του 1991, που αφορούσαν την ενδεχόμενη άνοδο της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας. Και αυτό γιατί μέχρι σήμερα καμία μεταβολή της θερμοκρασίας της Γης και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας δεν έχει σημειωθεί. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα είχαμε τουλάχιστον τη βαθμιαία έναρξη των συνεπειών. Ομως παρ’ όλα αυτά, έχει δημιουργηθεί σε πολλούς η άποψη ότι οι κλιματικές αλλαγές υπάρχουν και οι συνέπειες γίνονται, χωρίς όμως να έχουν εντοπιστεί και τα αίτια! Αλλωστε και στο τελευταίο τραγικό γεγονός καταστροφής της Ανατολικής Αττικής, ακούστηκε από πολλούς ως αιτία η… κλιματική αλλαγή. Αλλά ακόμη και πρόσφατα (Καθημερινή 9/8) στο πόρισμα της σχετικής Επιτροπής Μελέτης της Τράπεζας της Ελλάδος, αναφέρεται ως μία συνέπεια αναμενόμενη, στην Ελλάδα, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά 1 μέτρο έως το 2100, δηλαδή συνεχής άνοδος από σήμερα περίπου 1,4 εκ. ανά έτος(!). Προτείνεται μάλιστα μια άμεση σειρά ενεργειών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που δεν υπάρχει τώρα. Αλλά και σε επόμενο άρθρο (Καθημερινή, Τέχνες και γράμματα, σελ. 1, 19/8) αναφέρεται ως τίτλος «Το κλίμα απειλεί τα μνημεία», και οι συγγραφείς αναφέρονται και στις ανακοινώσεις της IPCC, που αναφέραμε. Ο λόγος συγγραφής αυτού του κειμένου είναι η ρεαλιστική αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων στην πατρίδα μας, χωρίς αναφορά σε θεωρητικές υποθέσεις και ενδεχόμενα, που το μόνο που κάνουν είναι να εντυπωσιάζουν αρνητικά το ευρύτερο κοινό.
Δρ Κωνσταντινος Περισορατης, Τέως τομεάρχης της Βασικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του ΙΓΜΕ