Κύριε διευθυντά
Το πρόσφατο δημοσιογραφικό ντοκιμαντέρ της DW αποτυπώνει επιτέλους την αλήθεια στη Μόρια: εμπόριο ναρκωτικών, πορνεία ανηλίκων και ενηλίκων, ψυχολογική και σωματική βία, καταδυνάστευση βασικών προσωπικών δικαιωμάτων, άθλιες συνθήκες επιβίωσης, επιβολή τρομοκρατίας από αντιπροσώπους του Ισλαμικού Κράτους οι οποίοι νέμονται ανεξέλεγκτα τις εξουσίες του στρατοπέδου με το προκάλυμμα της εξοντωτικής σαρίας.
Ανάλογες συνθήκες βίας, τρομοκρατίας και εξαθλίωσης επικρατούν και στη δομή της ΒΙΑΛ στη Χίο (νησί το οποίο συχνά επισκέπτομαι) και είναι γενικά γνωστές τα τελευταία δύο χρόνια όχι μόνο στους κατοίκους της Χίου αλλά και στις τοπικές αρχές που αντιπροσωπεύουν την κυβέρνηση, την Ε.Ε. και την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Υπάρχει κάθε λόγος να υποθέσει κανείς ότι το ίδιο συμβαίνει και στη Σάμο, ιδιαίτερα μετά το άρθρο (30/9) της συνεργάτιδάς σας Τ. Γεωργιοπούλου.
Δεν είναι δυνατόν οι έγκριτες καταγγελίες της DW να μείνουν αναπάντητες από το υπουργείο (το οποίο πάντως μέχρι στιγμής αρνείται να τις απαντήσει!) ούτε βέβαια σε επίπεδο Ε.Ε. από τον παντοδύναμο επίτροπο Μετανάστευσης της Ε.Ε.: ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος μπορεί να μας έχει πει πολλές φορές μέχρι τώρα ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα προχωρεί προς διάφορες διεθνοποιημένες λύσεις, αλλά το μόνο που έχει καταφέρει είναι η διοχέτευση πακτωλού χρημάτων στα ταμεία του ελληνικού Δημοσίου με αδικαιολογήτως πενιχρά αποτελέσματα – όπως άλλωστε καταμαρτυρούν τα κολαστήρια της Μόριας και της ΒΙΑΛ, τα οποία κατά διαστήματα ο κ. Αβραμόπουλος και οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και του ΟΗΕ βρίσκουν το θράσος να επισκέπτονται χωρίς να ελέγχουν την κάκιστη διαχείρισή τους.
Οπως το ρεπορτάζ της DW καταδεικνύει, η Μόρια (και όλοι οι άλλοι καταυλισμοί προσφύγων στα νησιά μας) αποτελεί άβατο για την ελληνική αστυνομία. Κανένας κάτοικός τους δεν συλλαμβάνεται, δικάζεται ή τιμωρείται για παράνομες ενέργειες, βιαιοπραγίες ή εγκλήματα, αρκεί αυτά να συμβαίνουν μέσα στην «επικράτεια» όπου υποτίθεται φυλάσσεται. Οσοι μετανάστες εγκληματούν εκτός, σπεύδουν να καταφύγουν πίσω από τα συρματοπλέγματα, να χαθούν στην ανωνυμία της πολυεθνικής Βαβέλ που κυριαρχεί, εκμεταλλευόμενοι τις αμφίβολες ταυτοποιήσεις των πακιστανικών, αφγανικών ή αφρικανικών ονοματεπώνυμων που αυθαίρετα δηλώνουν. Δικαιολογημένα λοιπόν οι κάτοικοι των νησιών μας αισθάνονται ανασφαλείς και απροστάτευτοι, έρμαιο του κάθε νέου μεταναστευτικού κύματος που προσγειώνεται καθημερινά στις ακτές τους μεταφέροντας άγνωστες και απρόσμενες απειλές.
Προφανέστατα οι προσπάθειες της ελληνικής αστυνομίας δεν αρκούν. Είτε λόγω περιορισμένου δυναμικού και νομικών κωλυμάτων είτε λόγω της μόνιμης αβελτηρίας του υπουργείου (κατά την πρακτική άποψη του οποίου οι μετανάστες στα νησιά μας μονίμως «λιάζονται») οι κάτοικοι των νησιών μας δεν αισθάνονται ασφαλείς, διότι δεν προστατεύονται επαρκώς. Εάν μάλιστα ισχύουν και οι καταγγελίες της DW για τρομοκρατικές δραστηριότητες του Ισλαμικού Κράτους στη Μόρια, τότε το πρόβλημα αποκτά νέες απειλητικές διαστάσεις για όλους μας!
Ας μην ξεχνάμε ότι οι καταυλισμοί σε Λέσβο, Χίο και Σάμο βρίσκονται εντός της ελληνικής επικράτειας, ότι η ασφάλεια και η ελευθερία των Ελλήνων πολιτών προστατεύονται από το Σύνταγμα και ότι κύριος και τελικός εγγυητής και προστάτης μας από αλλότριες απειλές (όπως το Ισλαμικό Κράτος και η τρομοκρατία) είναι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.
Μιχαλης Μοσχος, Λονδίνο