Κύριε διευθυντά
Ενα πολύ σοβαρό, συνεχές πρόβλημα, που πονάει πολύ, είναι τα τροχαία στους ελληνικούς δρόμους. Χιλιάδες είναι οι νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες τόσα χρόνια. Εκατομμύρια έχουν δοθεί για νοσήλια όλα αυτά τα χρόνια. Πολύς πόνος και μεγάλη δυστυχία στις οικογένειες, που έπεσαν θύματα ή προκάλεσαν το ατύχημα! Τα αίτια είναι πολλά. Οι κυβερνώντες να στρέψουν την προσοχή τους στο πολύ σοβαρό αυτό πρόβλημα και να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να γλιτώσουν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι. Μερικοί νέοι με τα μηχανάκια τρέχουν πάρα πολύ και δεν φορούν κράνος, γι’ αυτό κάθε λίγο και λιγάκι, ακούμε να χάνεται ή να τραυματίζεται κάποιος νέος. Κανένας οδηγός, που οδηγεί μηχανάκι, να μην κυκλοφορεί χωρίς το κράνος και κανένας οδηγός να μην υπερβαίνει το όριο ταχύτητας. Οι αρμόδιοι μπορούν να κάνουν πολλά. Να αναθέσουν σε κατάλληλους επιστήμονες, προσφέροντάς τους τα απαραίτητα μέσα, να εντοπίσουν τα σημεία εκείνα στα οποία τα δέκα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλά ατυχήματα. Αφού τα εντοπίσουν, να τα καταγράψουν και να εξετάσουν με προσοχή τα αίτια του ατυχήματος. Αν κάτι διορθώνεται, να διορθωθεί άμεσα. Οι αρμόδιοι να μη σκεφτούν χρήματα, γιατί η ανθρώπινη ζωή δεν εξαγοράζεται!
Αν είναι θέμα ταχύτητας να μειωθεί το όριο. Να γίνεται καλύτερη αστυνόμευση ή να μπουν καλές κάμερες. Η παράβαση αυτή να μη διαγράφεται. Μια παροιμία λέει: Πηγαίνω αργά γιατί βιάζομαι.
Κάτι άλλο που πιστεύω πως μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ατυχημάτων στους ελληνικούς δρόμους, είναι η δύναμη της αγωγής. Επειδή πιστεύω ακράδαντα στην τεράστια δύναμη της αγωγής απευθύνομαι για το θέμα αυτό στο υπουργείο Παιδείας. Η αγωγή, για το θέμα αυτό, πρέπει να ξεκινάει από τη μικρή ηλικία. Ο,τι μαθαίνει κανείς στη μικρή ηλικία δεν το ξεχνάει ποτέ και το εφαρμόζει σ’ όλη του τη ζωή. Αφιερώστε μία ώρα για το τόσο σοβαρό πρόβλημα. Στείλτε CD για τα μεγάλα παιδιά, με εικόνες για λανθασμένη και σωστή οδήγηση και με τα αποτελέσματα κάθε μιας, τα οποία θα βλέπουν στο σχολείο. Να εξετάσει κάποιος τι κάνουν στις άλλες χώρες και έχουν λίγα ατυχήματα, που δεν κάνουμε εμείς. Ψυχολόγοι, παιδαγωγοί, συγγραφείς υπάρχουν. Να γράψουν ένα βιβλίο και να διδάσκεται στο σχολείο. Τα μηνύματα που θα περάσουν στα παιδιά θα τα περάσουν στην οικογένεια. Ολοι κυκλοφορούμε στους δρόμους και όλοι κινδυνεύουμε!
Θερμή παράκληση: Οι αρμόδιοι να βάλουν ένα στόχο με τη νέα χρονιά να μειωθούν κατά 10% τα ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους.
Π. Διονυσοπούλου, Καλαμάτα