Ολοι πλέον γνωρίζουν ότι για να πάει η οικονομία προς τα εμπρός απαραίτητη προϋπόθεση είναι η προσέλκυση επενδύσεων. Οι επενδυτές, πριν αποφασίσουν πού θα τοποθετήσουν τα λεφτά τους, εξετάζουν λεπτομερώς όλες τις παραμέτρους που σχετίζονται με την ασφάλεια της επένδυσής τους με το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος και τους προσφορότερους όρους επανεξαγωγής μέρους των κερδών τους. Δεδομένης της διεθνούς ζήτησης επενδύσεων, ο ανταγωνισμός ελκυστικών προσφορών προς τους επενδυτές γίνεται ολοένα και εντονότερος.
Μέσα σε αυτό το διεθνές λειτουργικό πλαίσιο κινούνται και οι διεθνείς αγορές, προκειμένου να δανείσουν χρήματα σε χώρες που τα έχουν ανάγκη. Από την αρχή της κρίσης, ειδήμονες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ΜΜΕ δεν έπαυσαν να αναφέρουν και να αναλύουν τις προϋποθέσεις για την εξασφάλιση επενδύσεων και δανείων ως αποκλειστικό μονόδρομο εξόδου της χώρας μας από αυτήν, δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στην πολιτική σταθερότητα, στην αξιοπιστία, στο φορολογικό σύστημα, στην ασφάλεια κ.λπ. και ως εκ τούτου κάθε άλλη αναφορά κρίνεται περιττή. Το πρόβλημα που τίθεται είναι: ενώπιον αυτής της πραγματικότητος και της συνειδητοποιημένης ανάγκης για επενδύσεις και χαμηλότοκα δάνεια, η κυβέρνηση τι κάνει στην πράξη; Γιατί δεν μπόρεσε να πείσει τους επενδυτές να φέρουν τα λεφτά τους; Ηλθαν Γερμανοί και Γάλλοι επιχειρηματίες, πήγε ο πρωθυπουργός μας στις ΗΠΑ, στην Κίνα, αλωνίζουν οι κ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, Ασία, Ευρώπη και ΗΠΑ, όπου και ο κ. Καμμένος προσπάθησε, αλλά οι επενδυτές δεν πείσθηκαν και επενδύσεις δεν έρχονται.
Παραλείποντας όλα τα άλλα, μήπως και μόνο το γεγονός ότι δηλώνουμε «αριστεροί» είναι αρκετό για να τους αποθαρρύνει; Αφού η όλη πολιτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ μόνο «Αριστερά» δεν είναι, εφόσον ό,τι του ζητήσουν το κάνει, γιατί επιμένουν να προβάλλουν την αρνητική για επενδύσεις ιδεοληψία τους; Τι εξυπηρετούν οι δηλώσεις ότι υποχωρήσαμε γιατί μας βάλανε το πιστόλι στον κρόταφο; Υποχωρούν οι «ηγέτες»; Γίναμε υποτελείς χωρίς να το καταλάβουμε; Πού είναι η ανεξαρτησία και η κανονικότητα; Με αυτά και την έλλειψη προσελκυστικού επενδυτικού πλαισίου, οι επενδύσεις θα αργήσουν να έλθουν, εκτός, ω του θαύματος, και βρεθούν «βλάκες επενδυτές». Μάταια όμως τους αναζητούμε, γιατί, δυστυχώς, «βλάκες επενδυτές» δεν υπάρχουν στη διεθνή «πιάτσα». Χωρίς δανεισμό και χωρίς επενδύσεις, ο κίνδυνος της άτακτης χρεοκοπίας θα καταστεί αναπόφευκτος. Αυτή είναι η αλήθεια. Πικρή μεν, πραγματική δε.
Παναγ. Καρακατσουλης, Ομότιμος καθηγητής Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών