Κύριε διευθυντά
Τελευταία έχει αρχίσει να αναδεικνύεται η λεγόμενη αθηναϊκή Ριβιέρα (από τον Πειραιά μέχρι το Σούνιο). Σημαντικά έργα είναι υπό κατασκευήν (Αστέρας Βουλιαγμένης, Αστέρια Γλυφάδας, Ελληνικό, Μαρίνα Αλίμου, Παραλ. Ζώνη Μοσχάτου – Καλλιθέας), ενώ άλλα έχουν ήδη κατασκευαστεί (έργα Ιδρύματος Νιάρχου, Μαρίνα Φλοίσβου, Πάρκο Φλοίσβου κ.λπ.). Σ’ αυτή τη Ριβιέρα επίκαιρη θέση κατέχει το Π. Φάληρο.
Είναι η πλησιέστερη προς την Αθήνα, την Καλλιθέα και τη Ν. Σμύρνη, παραλιακή πόλη, με ακτογραμμή 5 περίπου χλμ. εκ των οποίων τα δύο χλμ. είναι παραλία, κατάλληλη για κολύμβηση, με πλήθος επισκεπτών, ενώ διαθέτει την ωραιότερη θέα προς τον Σαρωνικό και την Καστέλλα.
Πώς όμως διαγράφεται σήμερα το μέλλον του Παλ. Φαλήρου, τι προοπτικές ανάπτυξης υπάρχουν στο πλαίσιο αυτής της Ριβιέρας;
Δυστυχώς, με τα σημερινά δεδομένα, οι προοπτικές δεν είναι καλές. Δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, ενώ με την κατασκευή του τραμ χάθηκαν 200-300 θέσεις πάρκινγκ, που τόσο ανάγκη έχει η πόλη.
Δεν υπάρχει λοιπόν μέλλον; Ευτυχώς, υπό προϋποθέσεις, το μέλλον μπορεί να είναι λαμπρό για την πόλη, τους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Το Παλ. Φάληρο διαθέτει δύο αναξιοποίητα «φιλέτα».
Το ένα είναι η περίπου 2 χλμ. παραλία του και το δεύτερο, το πιο σημαντικό, ένας χώρος 100 περίπου στρεμμάτων εφαπτόμενος της παραλίας, που σήμερα καταλαμβάνει η παραλιακή λεωφόρος Ποσειδώνος.
Πίσω από αυτήν ασφυκτιά η πόλη, αποτελεί τρόπον τινά θηλιά στον λαιμό της, και της στερεί ζωτικό χώρο ανάπτυξης. Αποτελεί έργο ζωτικής σημασίας για την πόλη η υπογειοποίηση της παραλιακής, από τον Φλοίσβο μέχρι το Εδεμ, μήκους 1,7 χλμ. περίπου. Ετσι θα απελευθερωθεί μια έκταση 100 περίπου στρεμμάτων, θα ανασάνει η πόλη και δημιουργείται ένας τεράστιος πεζόδρομος.
Ταυτόχρονα με την υπογειοποίηση μπορεί και πρέπει να δημιουργηθούν κατά μήκος αυτής προς την παραλία υπόγειες θέσεις πάρκινγκ (200-300) με επέκταση προς τον αιγιαλό, χωρίς επιπτώσεις για την παραλία. Ο όλος χώρος μπορεί να διαμορφωθεί με πράσινο και να αναπτυχθούν ήπιες οικονομικές δραστηριότητες (καφετέριες – εστιατόρια). Ακόμη, η τεράστια επισκεψιμότητα θα βοηθήσει ώστε να δημιουργηθεί ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο 2 χλμ. κατά μήκος της παραλίας. Τα καταστήματα και η όλη υποδομή υπάρχουν.
Τέλος, θα βοηθήσει στην πλήρη και συστηματική αξιοποίηση της παραλίας, που σήμερα εμφανίζει σημεία εγκατάλειψης και παρακμής.
Λόγω κόστους, το έργο δεν μπορεί να το εκτελέσει ο δήμος, αλλά η πολιτεία. Ο δήμος όμως πρέπει συνεχώς να πιέζει για την κατασκευή του και ακόμη θα μπορούσε να ζητήσει τη συνδρομή των δύο τεράστιων Ιδρυμάτων Νιάρχου και Ωνάση που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Δεν πρόκειται για έργο βιτρίνας αλλά για αναπτυξιακό, επ’ ωφελεία του δήμου, των πολιτών επισκεπτών και του κράτους.
Νικος Γιαννοπουλος, Οικονομολόγος