Κύριε διευθυντά
Στις 10.01 έκλεισα το κινητό μου για να εισέλθω στην αμερικανική πρεσβεία. Είχα μαζί μου ένα αμετάφραστο πιστοποιητικό θανάτου του πατέρα μου και το διαβατήριό του, καθότι Αμερικανός πολίτης.
Στις 10.29 άνοιξα ξανά το κινητό μου εξερχόμενος. Σε αυτά τα 28 λεπτά, η υπηρεσία της πρεσβείας μού είχε εκδώσει πιστοποιητικό θανάτου για χρήση στην Αμερική, είχε καταθέσει τα έξοδα κηδείας, ως μία επιπλέον σύνταξη, είχε διακόψει το αντίστοιχο ΑΦΜ, είχε υπολογίσει τη σύνταξη χηρείας της μητέρας μου την οποία θα κατέθεταν άμεσα τον επόμενο μήνα και είχαν εκδώσει μερικά πιστοποιητικά που πιθανόν να ήταν χρήσιμα στην Ελλάδα (ληξιαρχική πράξη γάμου, βεβαίωση μη λύσης γάμου, οικογενειακής κατάστασης κ.λπ.). Τα έγγραφα ταχυδρομήθηκαν στο σπίτι μου ύστερα από τέσσερις ημέρες.
Η αντίστοιχη διαδικασία στον ΟΑΕΕ είναι σαν τη νέα περιπέτεια του Ιντιάνα Τζόουνς. Ξεκίνησε στη ζούγκλα της Αγ. Κων/νου 8. Εκεί, αφού παρέδωσα τα πιστοποητικά, μου είπαν ότι τα έξοδα κηδείας θα κατατεθούν σε έξι μήνες.
Για τη σύνταξη χηρείας μού έδωσαν μια λίστα απο απίθανα δικαιολογητικά που έπρεπε να προσκομίσω, αλλά με παρέπεμψαν και σε μια αλληλουχία υπαλλήλων, κρυμμένων σε διάφορες σκοτεινές γωνιές του κτιρίου, που με κοίταζαν με γουρλωμένα μάτια και κρεμασμένα σαγόνια όταν τους έλεγα ότι παντρεύτηκαν στην Αμερική το ’50. Πρέπει να είναι οι μόνοι σκέφτηκα. Η περιπέτεια συνεχίστηκε σε διάφορες εξωτικές υπηρεσίες (π.χ. ειδικό ληξιαρχείο στη Μητροπόλεως) που ούτε ήξερα ότι υπήρχαν και συμπεριέλαβε εργατολογικά και λογιστικά γραφεία επ’ αμοιβή. Μετά δύο μήνες και άπειρες χαμένες ώρες εργασίας, είμαστε κοντά στο να υποβάλουμε τα χαρτιά μας για να πάρει η χήρα σύνταξη ύστερα από… δύο χρόνια.
Καημένε Κάφκα, πέθανες νωρίς. Δεν θα δεις που την άλλη εβδομάδα θα πάω στην εφορία Χαϊδαρίου για να διακόψω το ΑΦΜ του. Αφού συγκεντρώσω απίθανα δικαιολογητικά, θα διακοπεί ο ΑΦΜ σε βάθος δύο φορολογικών δηλώσεων, όπως μου είπαν. Η τελευταία χειρόγραφη. Προφανώς για να έχουν δείγμα γραφής μου για πειστήριο στην περίπτωση που δεν έχει πεθάνει πραγματικά αλλά βρίσκεται στην Ουρουγουάη και ξεκοκαλίζει τον «θησαυρό της χαμένης κιβωτού».
Αυτά, γιατί ήταν και Ελληνας πολίτης.
Π. Σ. Τασσιος