Κύριε διευθυντά
Τιμά τον κ. Θάνο Βερέμη η ευαισθησία –με επιστολή του στην «Κ»– της άμεσης αποσαφήνισης για το τι σημαίνει η φράση «σλαβόφωνη δυτική Μακεδονία». Οπως εξηγεί, σημαίνει «το τμήμα εκείνο της Μακεδονίας που μιλούσε σλάβικα». Επειδή δεν αναιρείται ο χαρακτηρισμός της δυτικής Μακεδονίας ως σλαβόφωνης (η αναίρεση θα ήταν σαφής, αν αναφερόταν «στο μέρος εκείνο των κατοίκων της δυτικής Μακεδονίας που μιλούσαν σλάβικα»), πρέπει να τονιστούν πάλι τα εξής:
Η δυτική Μακεδονία, τόσο ως γεωγραφικός προσδιορισμός της προ των βαλκανικών πολέμων εποχής, όσο (επί μάλλον και μάλλον, δε) και ως όρος διοικητικής διαίρεσης μετά τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, δεν ήταν σλαβόφωνη.
Ενα μέρος των κατοίκων μιλούσε σλάβικα (και ελληνικά), οι δε περισσότεροι, σώζοντας εκφράσεις και τύπους πανάρχαιους (π.χ. «κρούω», «ρόποτος», «χλιάρι» κ.ά., κ.ά.) μιλούσαν ωραιότατα ελληνικά.
Από τους εξ αυτών δίγλωσσους, όσοι μιλούσαν και τα βλάχικα απέκρουσαν επιτυχώς την αμφισβήτηση του ελληνικού των φρονήματος, πλείστοι δε από όσους μιλούσαν και τα σλάβικα παρέμειναν, ως γραικομάνοι, πιστοί στο ελληνικό τους φρόνημα.
Γεράσιμος Μιχαήλ Δώσσας, Θεσσαλονίκη