Κύριε διευθυντά
Είναι απίστευτη η «προσπάθεια» που κατέβαλαν ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου για να φθάσει από τις 8,53 μονάδες διαφορά, που προηγείτο ο ΣΥΡΙΖΑ της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του 2014, στις 9,35 μονάδες διαφορά υπέρ της Ν.Δ. το 2019, δηλαδή σύνολο 17,86 μονάδες διαφορά σε 4 χρόνια! Το έχουμε αντιληφθεί;
Είναι πολύ δύσκολο να το κατορθώσει κάποιος, ο οποίος διαθέτει τον κοινό νου. Πρόκειται κυριολεκτικά για αγώνα αυτοκαταστροφής.
Είχαμε αντιληφθεί ότι ο κ. Τσίπρας έθετε πρώτα την καρέκλα και το κόμμα του και μετά την πατρίδα, και βάσει αυτού δεν περιμέναμε ότι θα έκανε κινήσεις που ο κοινός νους έβλεπε ότι θα προκαλούσαν μεγάλη ζημία στο κόμμα του.
Κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου δεν διέβλεψε ότι η σύγκρουση με την Εκκλησία για την απελευθέρωση 10.000 θέσεων δημοσίων υπαλλήλων θα προκαλούσε μεγάλη απώλεια ψήφων στις εκλογές; Κάποιος είπε: «Τους άμβωνες δεν τους σκέφτηκαν;».
Η εμμονή να αλλάξουν το άρθρο 3 του Συντάγματος σε μια χώρα στην οποία το 92% του πληθυσμού είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά και η απόσυρση των βιβλίων των Θρησκευτικών, δεν προέβλεψαν ότι θα είχε αρνητικές επιπτώσεις;
Ακόμη και ο χαρακτηρισμός της ανέντιμης προεκλογικής ψηφοθηρικής παροχής ως 13ης σύνταξης, ενώ ήταν το 1/4 αυτής, είχε σοβαρή επίπτωση, διότι προκάλεσε προσδοκίες εις το εκλογικό σώμα οι οποίες στο ΑΤΜ διεψεύσθησαν!
Το ίδιο και η πολύ μικρής τηλεθέασης κομματική κρατική τηλεόραση, που θεωρήθηκε ότι θα ωφελούσε την κυβέρνηση, προκάλεσε τελικά ζημία, αφού έστρεψε το κοινό σε ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς με αντικειμενικότερη ενημέρωση. Και φθάσαμε στο πρωτάκουστο, ο πρωθυπουργός της χώρας, πάνω στην αγωνία του, να εξαγγέλλει τρεις ημέρες προ των ευρωεκλογών σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι:
«Υπάρχει η σκέψη και η πιθανότητα να δοθεί τον επόμενο χρόνο (κατά τον οποίο ξέρει με βεβαιότητα ότι δεν θα είναι πρωθυπουργός) 50 ευρώ στην εθνική σύνταξη»!
Η σκέψη και η πιθανότητα! Λέγονται αυτά στην υποσαχάρια Αφρική;
Χρειαζόταν πολλή φαιά ουσία για να αντιληφθεί κάποιος ότι οι οξείες παρεμβάσεις επί παντός επιστητού (πλην βεβαίως του αντικειμένου της υγείας) του κ. Πολάκη θα έβλαπταν την κυβέρνηση;
Δεν καταλάβαινε κανείς κοινός νους στο Μέγαρο Μαξίμου ότι η μη προστασία της καθημερινότητας του πολίτη θα προκαλούσε αγανάκτηση και απώλεια ψήφων;
Αλλά και η μέχρι δικαστικών ενεργειών διένεξη μεταξύ των δύο σπουδαιοτέρων, για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, υπουργών Εξωτερικών και Αμύνης έβλαψε σημαντικά την κυβέρνηση. Οπως και κάποιοι υπαινιγμοί του κ. Καμμένου.
Δεν καταλάβαιναν ότι τους δημοκρατικά σκεπτόμενους Ελληνες ενοχλούσαν οι υπουργοποιήσεις στελεχών προερχομένων από άλλους πολιτικούς χώρους μόνο και μόνο για την προσθήκη κουκιών και την εξασφάλιση της ισχνής πλειοψηφίας στη Βουλή;
Αλλά και η υποτίμηση της αξίας της αριστείας δεν ενόχλησε τους αριστείς του αγώνος της ζωής;
Εχει υπολογισθεί σε δεκάδες δισεκατομμύρια η ζημία την οποίαν υπέστημεν από τη διαχείριση από τον απρόβλεπτο και αδοκίμαστο κ. Βαρουφάκη στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς/τρόικα (ο τίτλος μάς ενόχλησε!). Αυτό δεν θα επληρώνετο στην κάλπη;
Και κάτι ακόμη: Ο λαός τιμώρησε το ΠΑΣΟΚ και το βύθισε από το 43,9% του εκλογικού σώματος το έτος 2009 στο 4,68%(!) το 2015, ήτοι στο 1/10, και όμως ο κ. Τσίπρας, ο οποίος ευαγγελιζόταν την αλλαγή, γέμισε το Υπουργικό Συμβούλιό του με στελέχη του ΠΑΣΟΚ!
«Τι να σου πρωτοθυμηθώ, καλέ μου νοικοκύρη»!
Και στις 26 Μαΐου εισεπράχθησαν τα επίχειρα, τα οποία στις εθνικές εκλογές θα είναι, νομοτελειακά, σημαντικά χειρότερα. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Δημητριος Βανδωρος, Τέως διοικητής Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών