Κύριε διευθυντά
Φοβούμαι ότι οι καθημερινές παραβιάσεις – προκλήσεις καθώς και η ανεξέλεγκτη καθημερινή «εισβολή» προσφύγων – μεταναστών, έχοντας γίνει πλέον ρουτίνα, μας δημιουργούν έναν επικίνδυνο εθισμό, σαν αυτόν που δημιούργησε ο Μ. Αλέξανδρος στους Πέρσες με το καθημερινό –φαινομενικά άσκοπο– πηγαινέλα στην όχθη του Γρανικού ποταμού, μέχρι την αιφνιδιαστική κάποια στιγμή διάβαση αυτού του φυσικού εμποδίου, με τις γνωστές συνέπειες για τους Πέρσες.
Αλήθεια, έχει αναλογιστεί κανείς, σε μια ενδεχόμενη θερμή εμπλοκή με την Τουρκία, τι θα γίνει με αυτούς τους κατά κύριο λόγο μουσουλμανικούς πληθυσμούς από Β. Αφρική, Μέση Ανατολή, Κεντρ. Ασία που ήδη δημιουργούν προβλήματα; (Μόνον για χριστιανούς από τη Συρία δεν έχουμε ακούσει.)
Την απάντηση μας την έχει δώσει προ ετών ο Οζάλ, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα αποσταθεροποιήσει και θα εκμηδενίσει την Ελλάδα, αν χρειαστεί.
Ακούμε συνεχώς ότι επιδιώκεται η φύλαξη των συνόρων. Ομως, πέραν των θαλασσίων, όπου όντως τα πράγματα είναι δύσκολα, ακόμη και ο Εβρος είναι διάτρητος.
Η κοινοτική συμπαράσταση (Frontex κ.λπ.) σε τι συνίσταται; Στη διάσωση και εισδοχή ακόμη περισσότερων μεταναστών ή στην προσπάθεια αποτελεσματικής φύλαξης των συνόρων;
Γιατί δεχτήκαμε να μας φορτώσουν αυτό το τρομακτικό βάρος, τη στιγμή που η ομόθρησκή τους και πάμπλουτη Σαουδαραβία δεν δέχεται ούτε μισόν από αυτούς;
Μιχ. Λιωσης