Κύριε διευθυντά
Ολοι ακούμε για τους τρέχοντες εορτασμούς των 2.500 χρόνων από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας/μάχη Θερμοπυλών και τους επικείμενους των 200 από την Επανάσταση του 1821. Συμφωνώ με την αναγκαιότητα της ιστορικής μνήμης αλλά η επανάληψη μόνο των θετικών, ηρωικών στοιχείων και το κουκούλωμα των αρνητικών και καμιά φορά αναίσχυντων λεπτομερειών, είναι μάλλον υποκριτική.
Ετσι όπως προσφέρονται οι εορτασμοί δεν βοηθούν σε τίποτε τις παρούσες γενεές, ώστε η κοινωνία μας να εξελιχθεί σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής που ζούμε. Σχετικά με τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, που αποτέλεσε ένα εξαιρετικό παράδειγμα τακτικής και ηρωισμού, θα ήθελα να ξέρω σε ποιο σχολικό βιβλίο αναφέρεται ότι ο πρωτεργάτης Θεμιστοκλής τελικά εξοστρακίστηκε και για να αποφύγει τον φθόνο των πολιτικών του αντιπάλων κατέφυγε στα Σούσα όπου και πέθανε. Λέγεται ότι ο Αρταξέρξης τότε είπε «Μακάρι οι Ελληνες να διώχνουν πάντα έτσι τους καλύτερους ανθρώπους τους».
Αν οι τωρινοί ομιλητές των εορτασμών στο Ζάππειο είχαν πάει στην Κυνόσουρα της Σαλαμίνας για να καταθέσουν στεφάνι στο εκεί μνημείο θα έβλεπαν το χάλι της περιοχής (Δραπετσώνα, Πέραμα, ακτή Κυνόσουρας) και θα είχαν μια καλύτερη εικόνα κατά πόσον οι τρέχουσες γενεές έχουν σεβαστεί και πόσο πραγματικά ενδιαφέρονται για τη μνήμη αυτού του γεγονότος. Σχετικά με την Επανάσταση του ’21, άραγε πόσο αξίζει τέτοιου εορτασμού όπως προαναγγέλλεται, όταν παρόλο τον ηρωισμό ατόμων ή και μερικών ηγετών η κατάληξή της θα ήταν τραγική αν δεν μας έσωζαν, για τα δικά τους συμφέροντα, οι επάρατες ξένες δυνάμεις με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου; Αμφιβάλλω αν θα αναφερθούμε στην αδελφοκτόνο εξέλιξη της Επανάστασης και μάλλον θα περιορισθούμε στις παρελάσεις φουστανελοφόρων. Οι φιέστες, όπως με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων για τουριστική αξιοποίηση, είναι απαραίτητες, οι εορτασμοί όμως στους οποίους αναφερόμαστε θα ήταν πιο εποικοδομητικοί αν δινόταν η ευκαιρία για ενδοσκόπηση, για αυτοκριτική, μήπως και μπορέσουμε να χαλιναγωγήσουμε, να μετριάσουμε τα πάθη, ιδιαίτερα τα πολιτικά, που κληρονομήσαμε από τους ενδόξους προγόνους μας.
Δ. Καμαραδος