Περί πολιτισμού και ιδεοληψίας

Περί πολιτισμού και ιδεοληψίας

Κύριε διευθυντά

Επ’ ευκαιρία της χορηγίας του Ιδρύματος Ωνάση για ανελκυστήρα πλαγιάς αλλά και την αναβάθμιση του φωτισμού στην Ακρόπολη, πληροφορούμαι ότι η συγκεκριμένη χορηγία αντιμετωπίζεται με επιφυλάξεις και δυσαρέσκεια από τους γνωστούς επαγγελματίες της ιδεοληψίας και προκατάληψης.  Ως ελεύθερος επαγγελματίας πολιτικός μηχανικός κατά τη διάρκεια της μακράς θητείας μου στο επάγγελμα, χρειάστηκε να αντιμετωπίσω (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης) διάφορες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού. Για ένα άγνωστο λόγο, στο μεγαλύτερο μέρος του υπουργείου η αριστερή ιδεολογία ταυτίζεται με μία λανθάνουσα – παρεξηγημένη προστασία των αρχαιοτήτων. Μηχανικοί και όχι μόνο, αντιμετωπίζονται ως αδίστακτοι κερδοσκόποι και εν δυνάμει καταστροφείς της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Οι κατά τόπους Εφορείες του υπουργείου αποτελούν το ιερατείο μιας ομάδας επιστημόνων, που θεωρούν de facto τους συναδέλφους ελεύθερους επαγγελματίες υποδεέστερους και άξιους κάθε είδους προσβλητικής μεταχείρισης. Ετσι, λοιπόν, κάθε ασαφής διάταξη του νόμου μεταφράζεται πάντοτε εις βάρος του αιτούντος και απαιτούνται επιτροπές επί επιτροπών με καθυστερήσεις που πολλές φορές απαιτούν χρόνια για να ληφθεί μία απόφαση.  Επίσης, από την πλευρά των υπαλλήλων, υπάρχει έλλειμμα νομοθετικής και κάθε είδους ενημέρωσης και εξοργιστική αδιαφορία για την επαγγελματική υπόσταση των ελευθέρων επαγγελματιών, σε ένα περιβάλλον άκαμπτης γραφειοκρατικής νοοτροπίας. Επιτροπές από τις οποίες εξαρτώνται σοβαρές επενδύσεις, αναβάλλονται άνευ λόγου και κατά το δοκούν.

Και σε αυτήν την αβελτηρία και πολλές φορές ανικανότητα, ως άλλοθι επιβάλλεται η αλάνθαστη συντεχνιακή – συνδικαλιστική ιδεολογία της Αριστεράς που δεν επιδέχεται αμφισβητήσεις και χαρακτηρίζει αντιδραστικό κάθε διαφωνούντα. Βεβαίως, η ασυγχώρητη αμέλεια για την υποβάθμιση των αρχαιολογικών χώρων, η έλλειψη σχεδίου για την πολιτιστική ανάδειξη, η τραγική και ίσως επιλήψιμη διαχείριση των εισιτηρίων, των κυλικείων και η παντελής ανεπάρκεια στην πώληση μουσειακών αντιγράφων (μεγάλη πηγή εσόδων για τα μουσεία παγκοσμίως), ουδόλως αγγίζουν τους συνδικαλιστές-διαχειριστές  του αρχαίου μας πλούτου. Φθάνουμε ως εκ τούτου στην άρνηση χορηγιών οι οποίες, εκτός των άλλων, σηματοδοτούν δημιουργικές διεργασίες και ταράζουν, ως προκύπτει, τη βολική απραξία του κατεστημένου.

Φωτεινές εξαιρέσεις ασφυκτιούν και τελικά παραδίδονται. Ελπίζω κάποτε να αλλάξουν τα πράγματα και να γίνει κατανοητό ότι ο πολιτισμός είναι κοινός τόπος και χώρος συνεργασίας για την ανάδειξη πρακτικών επ’ ωφελεία της πατρίδας.

Χρήστος Λαμπρόπουλος, Πολιτικός Μηχανικός

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή