Οι θνησιγενείς πόλεις και ο εξανθρωπισμός

Οι θνησιγενείς πόλεις και ο εξανθρωπισμός

Κύριε διευθυντά

Ο ίδιος ο εθνάρχης είχε πει κάποτε στον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση, τότε δήμαρχο Αθήνας, κατά ομολογία του ιδίου, ότι ολόκληρη η Αθήνα ήθελε γκρέμισμα. Κι εκείνος σκέφτηκε να του απαντήσει: Προς Θεού, κ. Πρόεδρε, δεν θα πείραζα ποτέ το έργο σας!

Η αλήθεια είναι ότι οι ελληνικές πόλεις, όπως δομήθηκαν μετά τον πόλεμο, είναι θνησιγενείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει ποτέ προσπάθεια εξανθρωπισμού τους. Ενα εργαλείο για τη μείωση της χρήσης του Ι.Χ. είναι το τραμ. Εδώ το πολέμησαν λυσσαλέα. Δεν βλέπουν ότι, και χωρίς αυτό, σε μια πενταετία το πολύ τα Ι.Χ. θα παραμένουν ακίνητα στους δρόμους;

Στον Πειραιά, για παράδειγμα, το έφτιαξαν έπειτα από χρόνια καθυστερήσεων και αναβολών για να μειωθεί, υποτίθεται, ο αριθμός των Ι.Χ. έως και 40.000 την ημέρα. Πώς να μειωθεί, όμως, όταν δεν το δίνουν σε εμπορική λειτουργία γιατί, λέει, γίνονται τα έργα στον φαληρικό όρμο και θα το διακόψουν για μήνες; Βάλε χρόνο τουλάχιστον, όπως συνέβη και με το τμήμα της γραμμής Κασομούλη – Σύνταγμα.

Δεν φταίει το τραμ, λοιπόν, αλλά η αβελτηρία των αρμοδίων, η οποία δεν έχω καθόλου πειστεί ότι είναι αθώα. Οσον αφορά τα έργα μετρό, της Θεσσαλονίκης φτιάχνεται και τελειωμό δεν έχει για 12 χρόνια, η γραμμή προς Πειραιά για πάνω από 10 και για τη γραμμή 4, μετά τις εξαγγελίες Σουφλιά έχουν περάσει πάνω από 15 χρόνια και βρίσκεται ακόμη στα χαρτιά του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ και νυν ΥΠΟΜΕΔΙ. Στην Ελλάδα, τα ονόματα και τα αρκτικόλεξα αλλάζουν μόνο, τα λοιπά μένουν δραματικά και απελπιστικά τα ίδια. Ο καημός μας είναι πώς θα δοθούν κίνητρα για καινούργια Ι.Χ. και εκσυγχρονισμό του στόλου και όχι η μείωση της χρήσης τους στον αστικό ιστό.

Οι περισσότερες πολυκατοικίες των δεκαετιών ’60, ’70, ’80, αλλά και ’90 ακόμη, δεν έχουν θέσεις στάθμευσης. Τα αφήνουν λοιπόν όπου τύχει, κλείνουν ακόμη και πεζοδρόμια, γεμίζουν οι στενοί δρόμοι και η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Τα παράνομα παρκαρισμένα, ακόμη και σε κεντρικές λεωφόρους, είναι άπειρα στον αριθμό.

Μια δραστική λύση θα ήταν, για να επιτραπεί σε κάποιον αγορά καινούργιου Ι.Χ., να φέρει πρώτα πιστοποιητικό ιδιοκτησίας χώρου στάθμευσης. Σε μια σοβαρή χώρα αυτό θα συνέβαινε, αν είχε παρόμοιο πρόβλημα ασφαλώς. Εδώ μόνο οι έμποροι ωφελούνται και οι πολίτες, αντίθετα, υποφέρουν.

Σπυρος Γιακουμακης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή