Κύριε διευθυντά
Επιτρέψτε μου να επιχειρηματολογήσω πως ο ισχυρισμός, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος μεταδόσεως του νέου ιού μέσω της Θείας Ευχαριστίας, όπως χορηγείται σήμερα, αποτελεί ψευδές δείγμα ευσεβείας· αντίθετα, συνιστά ασέβεια. Το κάνω έχοντας δει το πολύ πρόσφατό σας σχετικό άρθρο.
Ο πιστός ξέρει πως ο Θεός, όντας δημιουργός της Κτίσης, μπορεί να του συμπαρασταθεί, ακόμη και στις πιο απελπιστικές καταστάσεις, ακόμη και κάμπτοντας τους φυσικούς νόμους, όπως το λέει άλλωστε ο 90ός Ψαλμός (εδ. 11 και 12): Τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περί σου του διαφυλάξαι σε, και ότι επί χειρών αρούσίν σε μήποτε προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου… Ο πιστός όμως έχει μάθει και με ποιο επιχείρημα απάντησε ο Ιησούς, όταν ο Διάβολος τον ανέβασε στο «πτερύγιον» του Ναού και τον προκάλεσε να πηδήξει κάτω, χρησιμοποιώντας μάλιστα για παρότρυνση αυτό ακριβώς το απόσπασμα από τον 90ό Ψαλμό:Ο Ιησούς απάντησε με μιαν επιταγή παρμένη από το Δευτερονόμιο (6,16):ουκ εκπειράσεις κύριον τον θεόν σου. Και αυτή η απάντησή του ήταν αποστομωτική διότι, μετά αυτό, όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, συντελέσας πάντα πειρασμόν ο διάβολος απέστη απ’ αυτού [του Ιησού] άχρι καιρού. (Οι σχετικές περικοπές είναι: Ματθ. 4,5-7 και Λουκ. 4,9-12).
Προφανές συμπέρασμα είναι πως ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχει κίνδυνος μεταδόσεως του νέου ιού μέσω της Θείας Ευχαριστίας, όπως χορηγείται σήμερα, συνιστά εκπειρασμό του Θεού, δηλαδή απόπειρα δοκιμασίας του· το δε γεγονός πως αυτόν τον εκπειρασμό καλείται να τον κάνει η Αγία μας Εκκλησία, μόνον επαυξάνει την ασέβεια.
Ιωάννης Α. Παππας, Ομότιμος καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου