Κύριε διευθυντά
Ενα ρεπορτάζ από την έγκριτη εφημερίδα σας «περί των ελληνικών ταχυδρομείων» θα αναδείκνυε –πιστεύω– ένα θέμα που σήμερα ληθαργεί και θα πρόβαλε τις αδυναμίες και τη δυσλειτουργία της υπηρεσίας αυτής, που παλαιότερα –μέσα σε δύσκολες συνθήκες– λειτουργούσε με ζηλευτή ταχύτητα, εξ ου και η ονομασία «ταχυδρομεία».
Τη μια μέρα ταχυδρομούσε κάποιος επιστολή ή δέμα λ.χ. από τη Μυτιλήνη και την άλλη μέρα, ή σπάνια τη μεθεπομένη, το λάμβανε ο παραλήπτης π.χ. στην Τρίπολη. Παραξενευόμασταν τότε ευχάριστα για την καταπληκτική ταχύτητα με την οποία λειτουργούσε η υπηρεσία αυτή.
Τώρα τελευταία η βραδυπορία είναι απίστευτη. Κάθε τόσο διατυπώνονται παράπονα. Δύο παραδείγματα: Φίλος συνάδελφος ταχυδρόμησε προ δύο μηνών φάκελο από τα Βριλήσσια Αττικής και ακόμη δεν τον έχω λάβει στο Θησείο. Μάλιστα αναγκάστηκε να ταχυδρομήσει εκ νέου φάκελο με το ίδιο περιεχόμενο και από τότε έχουν παρέλθει 40 ημέρες και ο νέος φάκελος παραμένει ανεπίδοτος.
Επιπροσθέτως, στις 8 Απριλίου έλαβα επιστολή από τον Πειραιά που είχε ταχυδρομηθεί –άκουσον άκουσον!– στις 25 Φεβρουαρίου. Και με τον αραμπά να ξεκινούσε, θα είχε φτάσει την επομένη.
Και εις επίρρωσην των γραφομένων σημειώνω επιπλέον πως έγκριτη αθηναϊκή εφημερίδα δημοσίευσε (Κυριακή 12-4-2020) άρθρο γνωστού συγγραφέα και τακτικού αρθρογράφου της με τίτλο «Ο ταχυδρόμος πέθανε;» στο οποίο ο συντάκτης εξιστορούσε με συγκεκριμένα παραδείγματα την τριτοκοσμική κατάσταση δυσλειτουργίας των ταχυδρομείων.
Μήπως, λοιπόν, είναι καιρός να μετονομαστούν τα ταχυδρομεία σε «βραδυδρομεία», ώστε να ανταποκρίνονται στο… πνεύμα των καιρών;
Παναγιωτης Ν. Ξηνταρας, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, επίτιμος σχολικός σύμβουλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης