Ψυχολογικός πόλεμος και περί προκλήσεων

Ψυχολογικός πόλεμος και περί προκλήσεων

Κύριε διευθυντά 

Με το απύθμενο θράσος του άσχετου ερασιτέχνη και αφορμή το άρθρο του καθηγητού κ. Αγγελου Συρίγου στην «Καθημερινή» της Κυριακής 10-5-2020 υπό τον τίτλο «Παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου», τολμώ να εκθέσω ορισμένες σχετικές σκέψεις – και να εκτεθώ αντιστοίχως.

Συμμερίζομαι απολύτως την άποψη του κ. Συρίγου, ότι η ελληνική διαφοροποίηση μεταξύ εναέριου χώρου 10 μιλίων και αιγιαλίτιδος ζώνης 6 μιλίων αποτελεί πρωτότυπο και παράδοξο παραλογισμό. Αυτό φαίνεται από το ότι τον διαχωρισμό των δύο αυτών ορίων δεν αμφισβητεί μόνον η Αγκυρα, αλλά παραβλέπει και το ΝΑΤΟ σε όλες τις ασκήσεις του στην περιοχή.

Ο κ. Συρίγος θεωρεί –ορθώς– ότι θα ήταν αυτονόητη η κατάρριψη κάθε αεροσκάφους που παραβιάζει τον εναέριο χώρο μας. Κάτι που δεν έχουμε τολμήσει να κάνουμε –ούτε καν να απειλήσουμε–, «διότι η ελληνική πλευρά αισθανόταν ότι δεν είχε τόσο ισχυρή θέση στο διεθνές δίκαιο». Ετσι «Σήμερα η Τουρκία γνωρίζει ότι μπορεί με ασφάλεια (δηλαδή χωρίς κίνδυνο πολεμικού επεισοδίου) να μας καταπονεί ψυχολογικά», αφού δεν απειλείται με «συνέπειες άλλες από την αναχαίτιση ή την εικονική αερομαχία».

Η ερασιτεχνική ιδέα είναι η εξής: H Eλλάς διακηρύττει, με μέγιστη διεθνή δημοσιότητα και σε υψηλότατο επίπεδο εκπροσώπησης, ότι εφεξής δεν θεωρεί σοβαρή απειλή κατά, ή αμφισβήτηση, της εθνικής της κυριαρχίας τις παραβάσεις ή παραβιάσεις του εναέριου χώρου της από την Τουρκία και παύει να παρέχει τη δαπανηρή και ενοχλητική συμμετοχή της αεροπορίας της στην εκπαίδευση των Τούρκων αεροπόρων σε ασκήσεις αναχαιτίσεων και εικονικών αερομαχιών, αλλά επιφυλάσσεται να αντιδράσει στις περιπτώσεις αυτές –απλούστερα και οικονομικότερα– με το αντιαεροπορικό πυροβολικό της. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε και σε (προειδοποιητικές;) βολές υπεράνω του ηπειρωτικού μας χώρου ή κατοικημένων νησιών μας.

Η «καταπόνησις» από ψυχολογικό πόλεμο εξαρτάται, νομίζω, από την αντιμετώπισή του. Μπορεί φέρ’ ειπείν να γίνει με προανηγγελμένη και οργανωμένη διακωμώδηση των «προκλήσεων» από τους κατοίκους. Χειροκροτήματα για θεαματικούς ελιγμούς ή και (άσεμνες, σαν αυτή του νησιώτη νομάρχη) χειρονομίες για πολεμικές επιδείξεις, θα μπορούσαν να περιληφθούν στις αντιδράσεις αυτού του ρεπερτορίου. Θα ήταν ενδιαφέρον να δει κανείς την αντίδραση του χαλίφη.

Κωστας Γ. Μπονιφατσης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή