Κύριε διευθυντά
Διάβασα στην «Καθημερινή» της 20/9 το σχόλιο με τον τίτλο «Οι ιδεολογικές αγκυλώσεις της κυβέρνησης» του κ. Στέφανου Μάνου (του «τετραγωνόμυαλου», όπως τον χαρακτηρίζω στους φίλους μου), όπου εξηγεί πόσο παράλογες είναι οι αντικειμενικές αξίες σε διάφορες περιοχές (ως παραδείγματα).
Δεν έχω να αντιπροτείνω αλγόριθμο καθορισμού των κατά φορολογικόν ευφημισμόν αποκαλούμενων «αντικειμενικών» αξιών, απλούστατα γιατί κάτι τέτοιο είναι λογικά αδύνατο! Εάν δεχτούμε ότι «αντικειμενικός» σημαίνει «αυτός που αποδίδει πιστά την πραγματικότητα, που δεν περιλαμβάνει προσωπικά αισθήματα, κρίσεις ή σχόλια», τότε ο ισχυρισμός ότι αξία που προσδιορίζεται με κάποιον αλγόριθμο, ή μαθηματικό τύπο, είναι «αντικειμενική», συνιστά contradiction in terms (contradictio in adiecto).
Προτείνω να διερευνηθεί σε πόσα φορολογικά συστήματα υπάρχει η έννοια «αντικειμενική» αξία. Ο φόρος, και κατά συνέπεια η όποια βάση υπολογισμού του, είναι μέγεθος λογιστικό, προσδιορίζεται με δύο δεκαδικά ψηφία! Δεν νοείται να είναι στατιστικό, «στο περίπου»…