Κύριε διευθυντά
Πανεπιστημιακός δάσκαλος (ιστορικός), αναφερόμενος στους συλληφθέντες για την πυρπόληση στη Μόρια έγραψε: Κι εγώ φωτιά θα έβαζα, αν είχα υποστεί τις δικές τους εμπειρίες. «Να μην αφήσουμε ανυπεράσπιστους τους Αφγανούς νεαρούς πρόσφυγες. Να οργανώσουμε τη νομική τους υπεράσπιση.
Να μην τους εγκαταλείψουμε στα χέρια του Χρυσοχοΐδη». Δεκάδες και ενίοτε εκατοντάδες πανεπιστημιακοί κατά καιρούς συνυπογράφουν διακηρύξεις υπέρ ή κατά κάποιου κόμματος ή των (ακομμάτιστων) συνδικάτων.
Αλλωστε είναι γνωστό πως τα κόμματα με πανεπιστημιακά ιδρύματα και συνδικάτα μεγάλων οργανισμών αποτελούν «συγκοινωνούντα δοχεία».
Μεταξύ των συναδέλφων του καθηγητή υπάρχουν ασφαλώς διάσημοι δικηγόροι και έμπειροι ποινικολόγοι. Ευκαιρία για διαφήμιση και… κομματική πειθαρχία. Για πολλά θα μπορούσαμε, ίσως, να κατηγορήσουμε τον Χρυσοχοΐδη, αλλά δεν είναι «στα χέρια του οι νεαροί Αφγανοί».
Ο υπουργός ενεργεί διά των υφισταμένων του αστυνομικών, έως τη σύλληψη των υπόπτων. Από κει και πέρα, δεν έχει καμία ανάμειξη στην απονομή δικαιοσύνης. Πέραν τούτου, η πολιτεία του Χρυσοχοΐδη, και επί ΠΑΣΟΚ αλλά και τώρα επί Ν.Δ., δεν έδειξε αυταρχικές διαθέσεις. Τι να έκανε δηλαδή ο υπουργός; «Κάτω τα χέρια από τη 17 Νοέμβρη:» «Μην ενοχλείτε τους εμπρηστές;» Ακόμα και η απάντηση στον «κατήγορο» καθηγητή, μπορεί να χαρακτηριστεί νηφάλια: «Το κάψιμο της Μόριας έχει εκθέσει 30.000 ντόπιους και 15.000 πρόσφυγες σε αυξημένο κίνδυνο κορωνοϊού», ίσως και ανθρώπινα θύματα από την πυρκαγιά.