Κύριε διευθυντά
Δεν θα ήθελα να διακόψω τον αρχαιολάγνο οίστρο των ημερών, ούτε να αποθαρρύνω την προσπάθεια εθνικής ανάτασης. Θα ήθελα όμως να ομολογήσω ότι από την πρόσφατη επίσκεψή μου στον Μαραθώνα για χάρη του Τύμβου των Αθηναίων και του Τύμβου των Πλαταιέων, το μυαλό μου δεν γυρίζει στους χρυσοφόρους Μήδους. Σκοντάφτει στους ρακένδυτους ξένους που πεζή ή με ποδήλατα ήταν οι μόνοι που γυρνοβολούσαν εκείνη την Κυριακή του Σεπτέμβρη στους δρόμους, δίπλα στα θερμοκήπια, με τα μακριά πουκάμισα και παντελόνια να τους προστατεύουν από την κάψα, κι ένα φακιόλι στο κεφάλι. «Ω ξειν…», θα ήθελα να ρωτήσω, «πώς ζείτε, πώς φτάσατε, μπορείτε και σκέφτεστε από την ταλαιπώρια;».
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0
Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.