Κύριε διευθυντά
Ο διορισμός της υποδίκου συζύγου του αρχιναζιστή στη Βουλή ως μετακλητής υπαλλήλου με υπογραφή Τασούλα ήταν πρόκληση στη δημοκρατία μας. Τη στιγμή, μάλιστα, που εκκρεμούσε η απόφαση του Εφετείου Κακουργημάτων για τους εγκληματίες.
Υπήρχαν δικαιολογίες, τάχα ότι νόμος το επέβαλε. Ενας νόμος της Βουλής όμως, που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, ένας νόμος ψηφισμένος από το 1997. Κόμμα που δεν εισέρχεται στη Βουλή να μπορεί να διορίζει άνθρωπό του στον υποτιθέμενο ναό της δημοκρατίας. Ελέω κομματοκρατίας και οικογενειοκρατίας! Ευτυχώς όμως, ο πρωθυπουργός, μετά τον σάλο, ματαίωσε τον διορισμό.
Στο κύριο άρθρο της η «Καθημερινή» στις 7 Οκτωβρίου, ιστορική μέρα βεβαίως, με τίτλο «Τέλος τα προνόμια», τονίζει ότι τέτοια πρόκληση του κανονισμού της Βουλής πρέπει να εκλείψει εντελώς και να μην αφορά μόνο τους συγγενείς των πρώην κομμάτων.
Θα περιμένουμε η εφημερίδα να προωθήσει και την ιδέα της μείωσης του βουλευτών. Το Σύνταγμα το προβλέπει, μιλάει για 200-300. Αρα δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, διότι αναλογικά με άλλες χώρες πολυπληθέστερες από εμάς, ο αριθμός 300 είναι προκλητικός.
Ας δείξουν όλα τα κόμματα ότι έχουν καταλάβει τι τραβάει κάθε πολίτης αυτής της χώρας με τα μνημόνια και τη χρεοκοπία που έφεραν. Διότι οι κυβερνώντες δεν υπέστησαν παρά ελάχιστες μειώσεις, συγκριτικά με την απάνθρωπη μείωση μισθών και συντάξεων και με τη συνακόλουθη ανεργία και μετανάστευση.
Συνέπειες όλες της αφρόνου πολιτικής όλων των κομμάτων από τη μεταπολίτευση και μετά.
Ας δείξουν έμπρακτη μεταμέλεια για τις ανομίες και την κακοδιαχείριση δεκαετιών.