Κύριε διευθυντά
Στη συνοικία των Ανω Πετραλώνων μια μικρή οδός ονομάζεται Ραμνουσίων, από τους πολίτες του Ραμνούντος, αρχαίου παράλιου δήμου της Αττικής, απέναντι στην Εύβοια, που ανήκε στην Αιαντίδα φυλή. Ο Ραμνούς (από τον ράμνο, είδος ακανθώδους φυτού – ραμνόεις) ήταν από τα ισχυρότερα φρούρια της αθηναϊκής πολιτείας (κώμη με μικρό λιμάνι), σε βραχώδη χερσόνησο, στη βορειοδυτική ακτή της Αττικής, που δέσποζε στην είσοδο του πορθμού του Ευρίπου, στον Ευβοϊκό Κόλπο, και απείχε από τον Μαραθώνα εξήντα σταδίους (Στράβων – Παυσανίας).
Γενέτειρα του ρήτορα Αντιφώντος (5ου π.Χ. αι.), διδασκάλου του Θουκυδίδη, φημιζόταν για το περιώνυμο ιερό της Νεμέσεως της Ραμνουσίας, δωρικό περίπτερο ναό, με το λατρευτικό κολοσσιαίο άγαλμα της δίκαιης θεάς (Αδράστειας), έργο του γλύπτη Αγορακρίτου, μαθητή του Φειδία. Στα τέλη Σεπτεμβρίου (Βοηδρομιώνος μηνός) τελούνταν τα Νεμέσεια, με λαμπαδηφορίες Αθηναίων εφήβων που υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία στο φρούριο του Ραμνούντος. Παράλληλα, στον ναό της Θέμιδος υπήρχε το άγαλμα της θεότητας, έργο του Ραμνουσίου Χαιρεστράτου (3ος π.Χ. αι.), προστάτιδας του νόμου και της δικαιοσύνης. Η κεφαλή του αγάλματος βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, ενώ η γλυπτή διακόσμηση της βάσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό.
Η Ακρόπολη του Ραμνούντος βρισκόταν σε μαγευτική θέση, σε βραχώδη λόφο, περιβαλλόμενη από τείχη, και περιέκλειε το θέατρον, σώζεται το κοίλον, με πέντε θρόνους, την αγορά του Δήμου, το Γυμνάσιο και ναΐσκο του Ληναίου Διονύσου.
Η ιερά οδός από την Ακρόπολη ώς το λιμάνι προστατευόταν από πύργους, ενώ, στη διαδρομή του, δεξιά και αριστερά υπήρχαν μνημειώδεις τάφοι, με επιτύμβιες στήλες, και ταφικοί περίβολοι. Αναμφίβολα, ενδείκνυται η επίσκεψη των μαθητών Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης στον χώρο αυτό, με την ασύγκριτη ομορφιά του τοπίου και τα ερείπια των ναών, που αποτελεί, μαζί με το ιερό της Βραυρώνος, έναν από τους σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους της Αττικής, άγνωστο, εν πολλοίς, στους περισσοτέρους.