Η Ευρώπη, το Ισλάμ και περί «αφομοίωσης»

Η Ευρώπη, το Ισλάμ και περί «αφομοίωσης»

Κύριε διευθυντά 
Η ραγδαία αύξηση των προσφύγων και μεταναστών από μουσουλμανικές χώρες τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη έχει ανοίξει ξανά τον διάλογο για τον ρόλο του ισλαμισμού στον δυτικό πολιτισμό και το πώς οι σύγχρονες κοινωνίες μπορούν να αφομοιώσουν τα κοσμικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής. 

Οι μετανάστες – πρόσφυγες που εισρέουν στην Ευρώπη έρχονται αντιμέτωποι με τα τεράστια χαοτικά δίκτυα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων. Φτιάχνουν κοινότητες αλληλεγγύης, όπως οι Ελληνες και οι Ιταλοί στην Αμερική των αρχών του περασμένου αιώνα. Πολλές φορές γίνονται αντικείμενα χλευασμού, ρατσισμού, αντιμετωπίζονται ως κατώτεροι. Ολα αυτά επιδρούν στην ψυχολογία ενός ανθρώπου που έχει από τη μια μεριά το Κοράνι και μια θρησκεία που απαιτεί τη μέγιστη πειθαρχία και από την άλλη τον Ευρωπαίο που βλέπει το εισόδημά του να μειώνεται και «κάποιος πρέπει να τα ακούσει». Ο πρόσφυγας – μετανάστης σκληραίνει. Και όταν σκληραίνει ο άνθρωπος μαζεύεται στους πολύ κοντινούς. Δεν έχει χώρο μια νέα ιδέα να περάσει. Δεν έχει χώρο η κριτική σκέψη. Μονάχα το μίσος. Εδώ όμως έρχεται η εξέλιξη. Και με τον όρο «εξέλιξη» εννοούμε το Διαδίκτυο. Τα χρόνια που ζούμε δεν μοιάζουν σε τίποτα με τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Πλέον ο άνθρωπος διαθέτει κινητό με τρεις κάμερες, προφίλ στο Facebook, στο Instagram, μαθαίνει τα νέα που τον αφορούν σε δευτερόλεπτα. Δεν μπορεί να κλειστεί πλέον. Δεν απομονώνεται τόσο εύκολα. Και αν το πράττει, ξέρει πως οι συνέπειες πλέον είναι ανεπανόρθωτες. Ο σκληροπυρηνικός μουσουλμάνος δεν έχει θέση στην Ευρώπη τού σήμερα. Στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης θα καταντήσει ο γραφικός συγγενής που πρέπει να φέρνουμε στα οικογενειακά τραπέζια, έτσι, γιατί τα Χριστούγεννα είμαστε φιλόξενοι.

Η συμπεριφορά της εσωστρέφειας αποτελεί πρόβλημα στην εποχή του άκρατου φαίνεσθαι. Δεν είναι σημείο αναφοράς το φαίνεσθαι, αλλά η λογική πίσω από αυτό. Η κοινωνικοποίηση στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης είναι μείζονος σημασίας για πάσης φύσεως επιχειρηματική δραστηριότητα. Και πλέον υπάρχει και ένα άλλο κύμα που δεδομένα θα καταπνίξει τη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης: η διαφορετικότητα. Ο ισλαμιστής πατέρας που διώχνει την ομοφυλόφιλη κόρη του από το σπίτι πλέον δεν επιδέχεται σεβασμού και θερμών ασπασμών από ομοϊδεάτες, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με τα κινήματα και τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με κυρώσεις στο εργασιακό περιβάλλον και με κοινωνική απομόνωση. Η δεύτερη, η τρίτη γενιά Ευρωπαίων μουσουλμάνων θα αφομοιωθεί πλήρως με τις επιταγές των καιρών, καθώς δεν θα υπάρχει το κοσμικό κράτος-φρουρός που θα τιμωρεί το παράπτωμα χωρίς συνέπειες. Οι γονείς, αφοσιωμένοι στον δύσκολο δρόμο της επιβίωσης σε μια Ευρώπη που μετράει οικονομικές πληγές. Δεν υπάρχει ο χρόνος και η πολυτέλεια για τον θρησκευτικό φανατισμό και την τυφλή υποταγή σε βιβλία-νόμους. Το πεδίο είναι ανοιχτό για την Ευρώπη των λαών, απαιτεί κατανόηση, ψυχραιμία, διαχείριση. Ο κορωνοϊός μάς υπενθυμίζει καθημερινά πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας τον άλλον. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή