Κύριε διευθυντά
Με αφορμή τα όσα ακατονόμαστα αποκαλύπτονται σχεδόν καθημερινά τον τελευταίο καιρό για το πώς οι μέθοδοι με τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας, οι έμπιστοί του στον ΣΥΡΙΖΑ και ο συνεταίρος του Πάνος Καμμένος με το μόρφωμά τους, τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κυβερνώντας επί 5 σχεδόν χρόνια τη χώρα, την υποβάθμισαν και τη γελοιοποίησαν. Κυρίως ο ίδιος ο Τσίπρας με τις εμφανίσεις του στο εξωτερικό. Γίναμε το κράτος «παρίας» της Ε.Ε.
Θυμήθηκα το «άχθος αρούρης» στην Ιλιάδα (Σ 104) που προκάλεσε ο πάντοτε οργισμένος Αχιλλέας με τους Μυρμιδόνες του στις σχεδόν δεκάχρονες διενέξεις του με τους Αχαιούς, διεκδικώντας μόνος αυτός την αρχιστρατηγία όλων των στρατοπεδευμένων στην παραλία κάτω από την Τροία Ελλήνων, καθυστερώντας την επίθεση για τρία ολόκληρα χρόνια. Ανέτρεξα στο κατά την άποψή μου πληρέστερο τρίτομο «Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης», γνωστό ως του Ανθίμου Γαζή (εκδ. Βιέννης, 1836) για τους ορισμούς των δύο λέξεων:
1. Αχθος (τόμος Α-Ε, σελ. 338): …Κυρίως το βάρος, το φορτίον, φόρτωμα… «ενώτιον άχθος αρούρης»… μάταιον βάρος της γης… Μεταφορ. ψυχικόν βάρος, δηλ. αθυμία… δυσαρέσκεια.
2. «Αρουρα» (τόμος Α-Ε, σελ. 291): …οργωμένον ή σπαρμένον χωράφι, χωραφότοπος… ή γη εν γένει, τόπος, χώρα, όθεν πατρίς άρουρα, όλη η γη.
Παρά τις όσες δυσκολίες αντιμετωπίζει ο σημερινός πρωθυπουργός με το μεταναστευτικό και την επιδημία του κορωνοϊού, κατόρθωσε μέσα σε ενάμιση χρόνο κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τα αμέσως επόμενα χρόνια, κυρίως λόγω της γειτονίας μας με την ισλαμική Τουρκία.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης μαζί με πολλούς υπουργούς του αποκατέστησαν εκ νέου την εικόνα της Ελλάδος διεθνώς, ως μιας σοβαρής ευρωπαϊκής χώρας με μια πλειοψηφική φιλελεύθερη κεντρώα κυβέρνηση.
Χαρακτηριστικό δε της νέας αυτής σχέσεως είναι και η οικειότητα μέχρι θερμότητας που απέκτησαν στις σχέσεις τους με τους ομολόγους των.