Κύριε διευθυντά
Ως γνωστόν, εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες είναι υπό διωγμόν. Τους εκτοπίζουν ανεγκέφαλοι, μυωπικοί, κομπλεξικοί πολιτικοί. Τα αποτελέσματα δυστυχώς είναι οι τραγωδίες. Ετσι συνέβη και με τον καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Γενεύης, Μανώλη Δερμιτζάκη. Συγκεκριμένα, ήλθε τον Νοέμβριο του 2019 προκειμένου να αναλάβει αμισθί επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ). Το συμβούλιο αυτό είναι το ανώτατο γνωμοδοτικό όργανο της πολιτείας για τη χάραξη της εθνικής στρατηγικής για την έρευνα και την καινοτομία. Στόχος ήταν η διαμόρφωση ενός υγιούς «οικοσυστήματος», το οποίο θα επέτρεπε την καλύτερη διασύνδεση έρευνας και επιχειρηματικότητας.
Λόγω της προσωπικής επίθεσης του αρμόδιου υπουργού προς τον επιστήμονα ουδέποτε ζητήθηκε η γνώμη του για θέματα έρευνας! Απογοητευμένος παραιτήθηκε στις 3 Αυγούστου, αφού οι εισηγήσεις του ουδέποτε εισακούσθηκαν λόγω των γνωστών ενδογενών αγκυλώσεων.
Οσον αφορά την πανδημία, είχε προτείνει lockdown από τον Σεπτέμβριο και παντού μάσκα. Και πάλι οι αρμόδιοι εκώφευσαν. Αντίστοιχο παράδειγμα έχουμε με τον επιδημιολόγο Αντονι Φάουτσι, που βρισκόταν επί μήνες στο στόχαστρο του κλόουν Τραμπ, επειδή αρνήθηκε να πει ότι τα πράγματα πάνε καλά στις ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα τραγικό: 243.000 θάνατοι.
Το δίδαγμα είναι πως οι πολιτικοί δεν βάζουν μυαλό και μας οδηγούν σε τραγωδίες. Φαίνεται πως στον «εναγκαλισμό» της με την πολιτική η επιστήμη είναι καταδικασμένη να χάνει. Ομως η ταπεινότητα της επιστήμης οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα και πρέπει να την εμπιστευόμαστε. Εάν είχε εισακουσθεί ο καθηγητής θα είχαν σωθεί εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές. Κρίμα… Πολλοί αναμένουν την αποπομπή του υπουργού που εκτόπισε τον διαπρεπή επιστήμονα.