Κύριε διευθυντά
Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή, αλλά και φόβο Θεού, το άρθρο του κ. Παντελή Μπουκάλα («Κ» – 12.11.2020) για τα «μαντάτα» με τα «ξόρκια» κ.ά. της ανεκδιήγητης Πόλα Γουάιτ, και με θλίψη αναφώνησα: «Εύγε» για το άρθρο αυτό! Και σκέφθηκα: «Γιατί ψάχνουμε το ποιος μπορεί να έκλεισε τις εκκλησίες;». Ο κ. Π. Μ., μάλλον λίγα έγραψε, προφανώς γιατί δεν ήξερε τον «βίο και την πολιτεία» της… Αγαπητέ κ. Μπουκάλα, «…δεν αρκεί η δήλωση κανενός ιερωμένου ή λαϊκού πως αγαπά τον Χριστό για να συμπεράνουμε… ότι είναι και εμπράκτως πιστός», γράψατε πριν από 19 χρόνια («Κ» – 4.9.2001)!
Οσον αφορά το λουκιάνειο «Σαβαρδαλαχου μαλαχααττηαλος», πρόκειται για ακαταλαβίστικο χρησμό που έδωσε ο ψευτομάντης Αλέξανδρος στον Λουκιανό, ο οποίος ρώτησε αν ο μάντης Αλέξανδρος ήταν φαλακρός (Αλέξανδρος ή Ψευδόμαντις 53).
Η φράση «χριστιανικός τσαρλατανισμός» είναι ο ηπιότερος κόσμιος χαρακτηρισμός για την αχαρακτήριστη αυτή «πιστή»… Δυστυχώς υπάρχουν τέτοια άτομα… που τα ακολουθούν μάλλον «ανεγκέφαλοι»! Ομως, ενώ ο χριστιανισμός διακρίνεται για την «ελευθερία» του, στη Βασιλεία του Θεού δεν υπάρχει χώρος για αυθαίρετες απόψεις και γνώμες… Ο λόγος του Θεού είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος του απλός και κατανοητός, ακόμα και από «παιδιά, αλλά με καθαρή καρδιά». Είναι αιώνιος, επομένως δεν πρέπει να προσθέτουμε ή να αφαιρούμε σύμφωνα με τα «πιστεύω» μας… γιατί ο Κύριος θα κάνει κρίση σ’ αυτήν την περίπτωση, και μάλιστα μεγάλη (Αποκάλυψις 22.18-19). Προφανώς η Π. Γουάιτ όπως και πολλοί άλλοι παρερμηνεύουν τις σαφείς οδηγίες του απ. Παύλου (Α΄ Κορινθίους, κεφ. 14), είτε από λανθασμένη διδασκαλία, είτε από τέτοιες ακραίες και θλιβερές επιλογές… Αλλά και γι’ αυτό υπάρχει η προειδοποίηση του Ιησού Χριστού: «παν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται…» και «…έκαστον δένδρον εκ του καρπού αυτού γνωρίζεται. Διότι δεν συνάγουν εξ ακανθών σύκα, ουδέ τρυγώσιν εκ βάτου σταφύλια» (Λουκάς 3.9 και 6.44). Μήπως άραγε ο Κύριος έκλεισε την Εκκλησία Του για να κάνει «καθαρισμό-ανακαίνιση», γιατί οι «συνειδητοί» και μη πιστοί σε όλα τα δόγματα ξέχασαν τη μεγάλη εντολή να κηρύξουν τα καλά νέα σε όλον τον κόσμο, και να κάνουν «μαθητές»;
Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου…, γιατί σύντομα ο Κύριος θα φανερωθεί –Εκείνος μόνο γνωρίζει το πότε– κι όλος ο κόσμος θα Τον δει, και τότε ο καθένας μας θα «απολογηθεί»…