Κύριε διευθυντά
Είναι σαφές ότι η διαχείριση και η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού μπορούν να επηρεάσουν την έκβαση προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών, τουλάχιστον δημοκρατικών καθεστώτων.
Στη Νέα Ζηλανδία, η απερχόμενη πρωθυπουργός Τζασίντα Αρντερν κρίθηκε ότι διαχειρίσθηκε επιτυχημένα την πανδημία και τον περασμένο Οκτώβριο επιβραβεύθηκε με αύξηση του εκλογικού ποσοστού της κατά 12 μονάδες. Αντίθετα, στις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ η πανδημία φαίνεται ότι διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση του Τζο Μπάιντεν.
Ο απερχόμενος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ευρισκόμενος σε διαρκή αντιπαράθεση με το μεγαλύτερο τμήμα της επιστημονικής κοινότητας, αντιμετώπιζε την πανδημία υπεροπτικά, περιπαικτικά, μέχρι και παραπλανητικά σε βαθμό επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία, όπως στα τέλη Απριλίου, όταν πρότεινε την ενέσιμη χρήση απολυμαντικού για την αντιμετώπιση του ιού.
Λόγω του εκλογικού συστήματος των ΗΠΑ (ο υποψήφιος που επικρατεί σε μια πολιτεία κερδίζει το σύνολο των εκλεκτόρων της) το ενδιαφέρον είχε επικεντρωθεί στις 10 πολιτείες που το 2016 είχαν κριθεί με διαφορές μικρότερες από 4%, 4 υπέρ των Δημοκρατικών και 6 υπέρ των Ρεπουμπλικανών. Στις πρόσφατες εκλογές οι Δημοκρατικοί διατήρησαν τις 4 πολιτείες και με διαφορές από 0,3% έως 2,7% επικράτησαν και σε άλλες 4 που, ουσιαστικά, έδωσαν τη νίκη στον Τζο Μπάιντεν. Στις 4 πολιτείες που «άλλαξαν χέρια» (Αριζόνα, Ουισκόνσιν, Πενσιλβάνια και Μίσιγκαν, με 57 εκλέκτορες συνολικά) την 1η Μαΐου η τιμή του δείκτη «θάνατοι από τον ιό ανά εκατομμύριο κατοίκων» ήταν 45, 55, 200 και 400, αντίστοιχα, που έως την 1η Νοεμβρίου αυξήθηκαν κατά 1.700%, 500%, 200% και 100%, αντίστοιχα.
Γενικότερα, η δραματική αύξηση των τιμών του δείκτη στις περισσότερες από τις 10 επίμαχες πολιτείες καταγράφηκε την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου, όταν ο Ντ. Τραμπ (με σχεδόν 100.000 θανάτους στις ΗΠΑ) έκανε λόγο για πολύ μεγάλη επιτυχία του στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Συγκριτικά, στις 5 πιο επιβαρυμένες πολιτείες: Νιου Τζέρσεϊ, Νέα Υόρκη, Μασαχουσέτη, Κονέκτικατ και Λουιζιάνα (η μόνη ρεπουμπλικανική) την 1η Μαΐου ο δείκτης, ανά πολιτεία, είχε τιμή από 400 έως 1.200 (200, συνολικά στις ΗΠΑ) παρουσιάζοντας έως την 1η Νοεμβρίου αύξηση κατά 40%-200%. Καμιά πολιτεία δεν «άλλαξε χέρια».
Ο Ντ. Τραμπ από την εμφάνιση της πανδημίας στις ΗΠΑ ήταν υπέρμαχος μιας ανοικτής οικονομίας για να μη χαθούν θέσεις εργασίας, αδιαφορώντας για τις πολύ υψηλές τιμές του δείκτη σε «δημοκρατικές» πολιτείες με περιορισμένο εκλογικό ενδιαφέρον για τον ίδιο, λόγω του μεγάλου προβαδίσματος του αντιπάλου του (τουλάχιστον 14%, από τις εκλογές του 2016). Αντίθετα, όταν, αργότερα, ο ιός άρχισε να «θερίζει» και σε «ρεπουμπλικανικές» πολιτείες, είχε ήδη διαμορφωθεί το αρνητικό κλίμα για τις απόψεις Τραμπ όσον αφορά την αντιμετώπιση του προβλήματος, με τα επίχειρα να είναι η απώλεια μιας δεύτερης προεδρικής θητείας.
Τα προαναφερόμενα μπορούν να ηχήσουν προειδοποιητικά και στους κρατούντες στη χώρα μας. Η πολύ καλή επίδοση της χώρας μας στον περιορισμό της πανδημίας την περασμένη άνοιξη πιστώθηκε, και καλώς, σε όποιους το άξιζαν. Η σημερινή αμαυρωμένη εικόνα μιας Ελλάδας που από τις αρχές Νοεμβρίου «τρέχει ασθμαίνουσα» πίσω από «καλπάζοντες» αριθμούς κρουσμάτων, διασωληνωμένων ασθενών και θανάτων θα πρέπει να αξιολογηθεί, και καλώς, όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου. Θα θυμηθούμε τη Νέα Ζηλανδία, τις 5 πιο επιβαρυμένες πολιτείες των ΗΠΑ ή τις 4 πολιτείες που «άλλαξαν χέρια»; Οψόμεθα.