Κύριε διευθυντά
Σε έναν λογοτεχνικό κύκλο που συμμετείχα, ένας λογοτέχνης σε κάποια σύναξή μας –μην ανησυχεί ο κ. Χαρδαλιάς, είμαστε πολλοί αλλά δεν είχε ακόμη εμφανιστεί ο κορωνοϊός– είπε για δύο άλλους γνωστούς λογοτέχνες ότι «βρίζονται σαν δεσποτάδες». Να με συγχωρούν οι σεβασμιώτατοι μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας. Εχει δίκαιο ο λαός μας που λέει «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα».
Υποστηρίζεται, νομίζω βάσιμα, ότι κάποιοι από τους «σεβασμιώτατους» μητροπολίτες μας διαθέτουν εκπληκτικά πλούσιο υβρεολόγιο.
Παρόμοιο πλούτο διαπίστωσα στο κείμενο «Η εκκλησία στη μάχη κατά της πανδημίας» του κ. Χάρη Σ. Κονιδάρη, διευθυντού του γραφείου Τύπου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών στο φύλλο (29/11) της έγκριτης εφημερίδας σας. Φαίνεται ότι η φαρέτρα του εμπλουτίζεται σχετικά από την αναστροφή του με «σεβασμιώτατους». Ευτυχώς όλοι οι σεβασμιώτατοι δεν είναι «σεβασμιώτατοι».