Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το πολύ ενδιαφέρον άρθρο σας (25.12) με σωστές επισημάνσεις «για την πλατεία Στάλιν», έχω να πω τα εξής:
1. Συμφωνώ ότι οι απλοί αγωνιστές της Αριστεράς (κυρίως γυναίκες) που πίστεψαν σε μια πιο δίκαιη κοινωνία, υπήρξαν θύματα του γεωπολιτικού παιχνιδιού της μοιρασιάς της Ευρώπης από τους μεγάλους παίκτες της εποχής (Τσώρτσιλ και Στάλιν).
2. Ο Τσώρτσιλ είχε όντως μια εμμονή με την Ελλάδα να μείνει στη Δύση. Αλλωστε πώς θα έκανε μετά δωρεάν διακοπές στη θαλαμηγό του Αριστοτέλη Ωνάση;
3. Η παραμονή όμως της χώρας στη Δύση είχε δυστυχώς ολέθριες συνέπειες (μόνον εδώ), επειδή αυτοί που κυβέρνησαν, στηρίχθηκαν σε ένα κράτος που εν πολλοίς στελεχώθηκε με συνεργάτες των Γερμανών της Κατοχής με σαφέστατα ακροδεξιό πρόσημο.
4. Μόνον εδώ σε Ανατολή και Δύση καταστράφηκε ολοσχερώς, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης ανάπτυξης, το περιβάλλον (αστικό και εξωαστικό). Για το πρώτο, η αρχιτεκτονική μας κληρονομιά μέσω των εργολάβων της αντιπαροχής. Για το δεύτερο υπάρχει επίσης πληθώρα παραδειγμάτων (π.χ. Σαρωνικός, Φαληρικός Ορμος, Θερμαϊκός, Αχελώος, Ασωπός Βοιωτίας κ.λπ.).
5. Στην Ελλάδα δεν υπήρξε Ντε Γκωλ δυστυχώς. Γκαντεμοχώρα διαχρονικά.