Κύριε διευθυντά
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (όπως άλλωστε και των άλλων δημοσίων υπαλλήλων) αποτελεί ένα «Γεφύρι της Αρτας», που μονίμως και από μακρού σχεδιάζεται, προγραμματίζεται, αναγγέλλεται, αλλά ακόμα δεν έχει αρχίσει να χτίζεται.
Συνήθης αιτιολογία είναι ο απαράδεκτος (και αποτελεσματικός) ζήλος ολοκλήρου του φάσματος των επαγγελματιών συνδικαλιστών του κλάδου. Οι ιλαροτραγικές προσχηματικές δικαιολογίες τους δεν χρειάζονται αντίκρουση, ούτε καν συζήτηση. Πραγματικός λόγος είναι η επιδίωξη του επικούρειου «λάθε βιώσας», στην προκειμένη περίπτωση η αργόσχολη υπηρεσιακή επιβίωση όσων εκπαιδευτικών κατορθώνουν να την επιβάλουν με τις αποφάσεις και αντιδράσεις τους.
Υπάρχει όμως ένα σημείο το οποίο, εξ όσων γνωρίζω, δεν έχει προβληθεί, συζητηθεί και, ίσως, αντιμετωπισθεί. Οι υπηρετούντες αξιολογητέοι είναι δεδομένοι, αλλά πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι αξιολογητές και να προσδιορισθούν οι κατάλληλες διαδικασίες.
Είμαι εις θέσιν να γνωρίζω εξ ιδίας αντιλήψεως ότι υπήρχαν –και θα εξακολουθούν να υπάρχουν– ευσυνείδητοι και πεπειραμένοι εκπαιδευτικοί της πρώτης γραμμής, που δεν είναι διατεθειμένοι να «κριθούν» από επαγγελματίες συνδικαλιστές ή ριψάσπιδες εκπαιδευτικούς απεσπασμένους σε γραφεία του υπουργείου στο οποίο ανήκουν, άλλων υπηρεσιών ή και βουλευτών. Συνεπώς, η επιλογή των αξιολογητών πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά και με αδιάβλητο τρόπο, ίσως με κλήρωση (όπως π.χ. για το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 100 παρ. 2 του Συντάγματος) μεταξύ προσώπων επιλεγέντων με αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια.
Διάβασα στην «Καθημερινή» της 3-1-2021, στο άρθρο του ειδικού συνεργάτη σας κ. Απ. Λακασά «Αξιολόγηση για όλους στην Παιδεία», ότι «Η αξιολόγηση των στελεχών θα γίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια (π.χ. εμπειρία, τίτλοι σπουδών) αλλά και με ποιοτικά κριτήρια. …Κάθε εκπαιδευτικός θα αξιολογείται από δύο αξιολογητές σε σειρά κριτηρίων/δεικτών και με συνέντευξη…».
Εχω την ερασιτεχνική, αλλά μετά λόγου γνώσεως, άποψη ότι τα κριτήρια/δείκτες πρέπει να είναι οπωσδήποτε συγκεκριμένα και μετρήσιμα και να αποφευχθεί η –πάντα αμφιλεγόμενη– συνέντευξη. Π.χ., θα μπορούσε να λαμβάνεται υπ’ όψιν δυσμενώς η διαφορά μεταξύ της κατατεθειμένης βαθμολογίας της προφορικής επιδόσεως του μαθητού από τη βαθμολογία των γραπτών του, η διαφορά μεταξύ της βαθμολογίας του καθηγητού έναντι της βαθμολογίας των εισαγωγικών, οι επιτυχίες των υποψηφίων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις (στις σχολές πρώτης επιλογής τους) κ.ο.κ. Μόνο τα έγγραφα αναμφισβήτητων αριθμών θα μπορούσαν, νομίζω, να βοηθήσουν στην απολύτως απαραίτητη επίτευξη του αδιαπραγμάτευτα αναγκαίου στόχου της αξιολόγησης. Θαρσείν χρη.