Κύριε διευθυντά
Στον αγώνα των Ελλήνων επαναστατών το 1821 για την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας τους, πολλοί φιλέλληνες πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους για την επιτυχία του, και το ελληνικό κράτος, όταν αναγνωρίστηκε και λειτούργησε ως ελεύθερο, τιμώντας όλους αυτούς για την προσφορά τους στον αγώνα της ελευθερίας, ονόμασε κάποια πλατεία ή κάποιους δρόμους στο όνομά τους.
Ενας σύγχρονος μεγάλος Ευρωπαίος φιλέλληνας υπήρξε και ο πρόσφατα εκλιπών άλλοτε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, ο οποίος έπαιξε κρίσιμο και αποφασιστικό ρόλο στην πρόταση του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή για την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, όταν κάποιες άλλες χώρες λυσσωδώς αντιδρούσαν, και τούτο χάρη στις φιλικές σχέσεις που είχε συνάψει με τον Ελληνα πολιτικό, αλλά και στην ελληνική παιδεία που μετείχε και στις δημοκρατικές αρχές από τις οποίες εμφορείτο. Σ’ αυτόν τον μεγάλο φιλέλληνα φρονώ ότι η Ελλάδα οφείλει, τιμώντας την προσφορά του και την αγάπη του για αυτήν, να ονομάσει στο όνομά του κάποια πλατεία ή κάποιους δρόμους στους μεγάλους δήμους της χώρας, όπως έπραξε για άλλους.